راهنمای کامل سارم ها SARMs
4.2

راهنمای کامل سارم ها SARMs

  • سارم ها
  • 18 فوریه 20
  • حسام رضائی
  • 96,603 بازدید
  • 3 دیدگاه

تعدیل کننده‌های انتخابی گیرنده آندروژن (SARMs) در سال‌های اخیر بین طیف وسیعی از مردم، چه بدنسازان و چه ورزشکاران حرفه ای، مورد استقبال قرار گرفته‌اند، اما آیا سارم‌ها  | SARMs واقعا جایگزین هایی ایمن تر و سالم تر از استروید‌های آنابولیک میباشند؟

سارم‌ها گزینه ای جذاب تر نسبت به استروید‌های آنابولیک به نظر میرسند زیرا نحوه ساخت آنها طوری بوده است که تنها میتوانند گیرنده‌های آندروژن خاصی‌ را هدف قرار دهند، به این ترتیب ما میتوانیم شاهد اثرات انتخابی بسیار بیشتری بدون ایجاد عوارض جانبی ناخواسته نظیر بزرگی‌ پروستات باشیم.

اما تحقیقات در زمینه سارم‌ها | SARMs به هیچ وجه کامل نمیباشد. بنابراین با قطعیت نمی‌توان در مورد سارم‌ها | SARMs اظهار نظر کرد، اما این موضوع باعث نشده است که طی‌ سال‌های اخیر از محبوبیت آنها کم شود.

در راهنمای پیش رو، شما به طور عمیقی با مفاهیم سارم‌ها |SARMs و دیگر ترکیبات مشابه آشنا خواهید شد. راهنمای پیش رو شامل قسمت‌های زیر می‌باشد :

سارم‌ها چه هستند؟

انواع سارم (sarms) و مزیت‌های آنها

نحوه عملکرد سرم‌ها (sarms) چگونه است؟

آیا سارم‌ها  (sarms) ایمن و قانونی میباشند؟

فرم مایع یا کپسول، کدام بهتر است؟

سارم‌ها VS استروید‌های آنابولیک VS پروهورمون ها

آیا می‌توان سارم‌ها را ترکیبی‌ مصرف کرد و بهترین استک‌ها کدام هستند؟

عوارض جانبی دوره‌های سارم

چه انتظاری از مصرف سارم‌ها می‌توان داشت؟

دوره پاکسازی سارم ها

 

سارم‌ها چه هستند؟

سارم‌ها (sarms) به عنوان یک گزینه ایمن تر و کم خطر تر نسبت به استروید‌های آنابولیک در میان ورزشکاران و بدنسازان محبوب شده‌اند.

دو نوع سارم وجود دارد : استرویدی و غیر استرویدی. سارم‌های | SARMs استرویدی بیش از ۷۰ سال است که وجود دارند، اما سارم‌های غیر استرویدی نسبتا جدید هستند. سارم‌های غیر استرویدی توانایی اتصال به گیرنده‌های موجود در ماهیچه‌ها و استخوان‌ها را دارند و میتوانند در این مکان‌ها اثر خود را نشان دهند.

در زیر رایج‌ ترین سارم‌ها  | SARMs را همراه با نیمه عمر آنها مشاهده می‌کنید :

تستولون (RAD-140)  –> نیمه عمر : ۲۰ تا ۲۴ ساعت

کاردارین (GW-501516)  –> نیمه عمر : ۱۶ تا ۲۴ ساعت

لیگاندرول (LGD-4033)  –> نیمه عمر : ۲۴ تا ۳۶ ساعت

اوستارین (MK-2866)  –> نیمه عمر : ۲۴ ساعت

آندارین (S4)  –> نیمه عمر : ۳ تا ۴ ساعت

سارم (S-23)  –> نیمه عمر : ۱۲ ساعت

(YK-11) میوستاتین  –> نیمه عمر : ۶ تا ۸ ساعت

نوترابول (MK-677)  –> نیمه عمر : ۲۴ ساعت

استنابولیک (SR-9009)  –> نیمه عمر : ۴ ساعت

 

نکته : به یاد داشته باشید که سارم‌ها  | SARMsترکیباتی آزمایشی و تحقیقاتی هستند که مزایا و عوارض جانبی آنها باید به طور کامل هم در آزمایشگاه و هم توسط افرادی که از آنها به منظور بهبود عملکرد استفاده میکنند، سنجیده و تعیین شود.

 

انواع سارم‌ها و مزیت‌های آنها

تمام سارم‌ها (sarms) تعدیل کننده‌های انتخابی گیرنده آندروژن هستند. دیگر ترکیبات در این دسته قرار نمیگیرند، اما گاهی‌ اوقات می‌توان آنها را جز سارم‌ها | SARMs (نظیر کاردارین) محسوب کرد که در این مقاله این دست ترکیبات نیز پوشش داده شده است زیرا اغلب از این دست ترکیبات به همان منظوری استفاده میشود که از سارم‌ها استفاده میشود، یعنی‌ یک جایگزین واقعی برای استروید‌های آنابولیک.

اصلی‌‌ ترین سارم هایی | SARMs که به طور مداوم بدنسازان و ورزشکاران در مورد آنها صحبت میکنند عبارتند از :

تستولون

کاردارین

لیگاندرول

اوستارین

آندارین

(GTX S-23)

(YK-11) میوستاتین

نوترابول

استنابولیک

(Mk-677) ایبوتامورن

اکنون بیایید در مورد هر کدام با جزئیات بیشتری صحبت کنیم تا بتوانید یک تصمیم درست و آگاهانه در مسیر رسیدن به اهداف تان اتخاذ کنید.

 

تستولون

تستولون در حال حاضر قدرتمند‌ترین سارم موجود در نظر گرفته میشود، حتی در دوز‌های پایین. مزایای این سارم افزایش قدرت و عضله سازی می‌باشد که برای بدنسازان بیشترین اهمیت را دارد.

تستولون همچنان توسط کمپانی (Radius Health) به منظور درمان سرطان سینه، تحلیل عضلات و جایگزینی ایمن تر به جای درمان جایگزینی تستوسترون، در حال توسعه می‌باشد.

تحقیقات نشان داده اند که تستولون با هدف قرار دادن گیرنده‌های آندروژن موجود در ماهیچه‌های اسکلتی میتواند باعث یک عضله سازی قابل توجه شود. تستولون آندروژنیک‌ ترین سارم موجود در نظر گرفته میشود، اما با این وجود فعالیت آندروژنیک آن در بدن تنها حدود ۱۰% تستوسترون می‌باشد.

 

کاردارین

کاردارین جز آن دسته از دارو هایی می‌باشد که به منظور درمان بیماری‌های قلبی عروقی، چاقی، دیابت نوع ۲ و دیگر بیماری‌ها ساخته شده است. همچنین نشان داده است که به طور قابل توجهی‌ میتواند باعث کاهش سطح کلسترول شود. همچنین این دارو در میان ورزشکارانی که به دنبال افزایش عملکرد خود هستند ارزشمند در نظر گرفته میشود که دلایل آن در ادامه ذکر خواهد شد.

اساسا کاردارین یک سارم SARMs نمیباشد، بلکه یک (PPAR) می‌باشد. (PPAR) متفاوت از سارم‌ها می‌باشد، زیرا آنها توانایی اتصال به گیرنده‌های آندروژن را ندارند و همچنین آنابولیک نمیباشند.

(PPAR) هایی نظیر کاردارین، اثری روی سطح تستوسترون ندارند. دلیل اصلی‌ استفاده از آنها در پزشکی‌ به منظور درمان شرایط متابولیکی می‌باشد که عمدتا قند خون و تریگلیسیرید را تحت تاثیر قرار میدهند.

بنابراین بدون خواص مفید آنابولیک در مقایسه با سارم ها SARMs ، کاردارین چه مزیتی برای بدنسازان و ورزشکاران میتواند داشته باشد؟ این ترکیب برای افرادی است که به دنبال چیزی کمی‌ متفاوت به عنوان جایگزین استروید‌های عضله ساز هستند، مخصوصا در زمینه بهبود عملکرد فیزیکی‌ که کاردارین درخشش خوبی‌ دارد.

 

لیگاندرول

لیگاندرول در بین افرادی که به دنبال یک افزایش حجم و عضله سازی با کیفیت هستند، محبوبیت زیادی دارد. لیگاندرول سابقه حضور در تحقیقات بالینی را نیز دارد و نشان داده است که میتواند در زمینه افزایش حجم بدون افزایش چربی‌ بدن موفق عمل کند. این امر لیگاندرول را جز معدود سارم هایی  SARMs کرده است که دارای سابقه شفافی در زمینه تحقیقات انسانی‌ می‌باشد و می‌توان تخمین زد که چه نتایجی‌ با مصرف آن حاصل میشود.

تحقیق اصلی‌ پزشکی‌ انجام شده روی لیگاندرول، تمرکزش روی پتانسیل این سارم SARMs در بهبود تحلیل عضلانی، پوکی استخوان و سرطان‌های مرتبط با افزایش سن بوده است، بنابراین می‌توان انتظار داشت که این سارم دارای تاثیرات آنابولیک و عضله سازی فوق‌العاده ای باشد.

 

اوستارین

شاید اوستارین را با نام‌های متفاوتی دیده باشید از جمله اوستابولیک، انوبوسارم  SARMs یا تنها (MK2866) که تنها نام تحقیقاتی‌ این دارو می‌باشد. همانند اکثر سارم ها، اوستارین در حال حاضر به دلیل پتانسیل آن در درمان بیماری هایی نظیر پوکی استخوان و تحلیل عضلات در حال توسعه می‌باشد.

دلیل علاقه مندی ورزشکاران و بدنسازان به اوستارین، قابلیت این سارم در بهبود قدرت و عضله سازی و همچنین ایجاد یک محیط آنتی کاتابولیک در بدن می‌باشد تا عضلات بدن تجزیه نشوند. اوستارین به طور بالقوه یکی‌ از آنابولیک‌ ترین سارم‌های حال حاضر می‌باشد.

همانند تمام سارم ها، اوستارین نیز به گیرنده‌های آندروژن متصل میشود و تنها به گیرنده‌های خاصی‌ در ماهیچه‌ها و استخوان‌ها متصل میشود. اوستارین سارمی است که علاوه بر چربی‌ سوزی، برای افزایش حجم نیز مناسب می‌باشد.

 

آندارین

آندارین سارمی است که توسط طیف وسیعی از ورزشکاران مصرف میشود.

می‌توانم بگویم که آندارین سارمی است که بنا به دلایلی هم بسیاری عاشق آن هستند و هم تعدادی از آن متنفر هستند. این سارم در زمینه اثرات آنابولیک و آندروژنیک در مقایسه با بسیاری از سارم‌های دیگر آنچنان قدرتمند نمیباشد و همچنین بسیاری از تحقیقات انجام شده روی آن منتشر نشده است که این امر باعث شده تا این سارم بیش از سارم‌های دیگر مرموز تر شود.

آندارین یک آگونیست گیرنده آندروژن ناقص می‌باشد، در حالی‌ که بسیاری از سارم‌های دیگر یک آگونیست کامل هستند. کار تحقیقاتی‌ روی این دارو متمرکز روی تاثیر آن روی پروستات بوده است، و نتایج اولیه تحقیقات حیوانی نشان میدهند که آندارین توانسته بدون کاهش حجم عضلانی، باعث کاهش وزن پروستات شود. تحقیقات آزمایشگاهی همچنین روی قابلیت این سارم در درمان پوکی استخوان و تحلیل عضلانی نیز تمرکز دارند.

 

(S4)

(S4) یکی‌ از قوی‌ترین سارم هایی SARMs است که موجود می‌باشد. به طوری که برخی‌ افراد مصرف کننده آن را با استروید‌های آنابولیک برابر میدانند. دلیل این امر این است که همانند اکثر سارم هایی SARMs که تا کنون معرفی‌ کردیم، (S4) نیز در واقع یک سارم استرویدی می‌باشد و در نتیجه اصلاح دی هیدرو تستوسترون به وجود آمده است و این امر باعث شده تا (S4) بسیار شبیه تر به استروید‌ها باشد تا سارم‌های رایج.

همانند تمام سارم‌های SARMs دیگر، مصرف (S4) به عنوان یک داروی بهبود دهنده عملکرد توسط سازمان‌های ضد دوپینگ ممنوع شده است. همین موضوع خود نشان میدهد که (S4) میتواند دارای مزیت‌های بسیار خوبی‌ باشد که یک ورزشکار میتواند از آن سود زیادی ببرد. (S4) تنها به گیرنده‌های آندروژن موجود در ماهیچه‌ها و استخوان‌ها متصل میشود و ممکن است برای سلامت پروستات نیز سودمند باشد.

 

نوتروبال (ایبوتامورن، MK-677)

نوتروبال یک سارم نیست، بلکه یک آگونیست غیر پپتیدی گیرنده گرلین می‌باشد. همانند یک سارم، SARMs نوتروبال همچنان یک آگونیست انتخابی می‌باشد، بنابراین فقط مناطق خاصی‌ از بدن را هدف قرار میدهد.

نوتروبال میتواند باعث تشدید تحریک آزاد سازی هورمون رشد شود که نتیجه این کار افزایش سطح هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ می‌باشد، که این قابلیت نوتروبال را برای افرادی که به دنبال افزایش حجم هستند بسیار مفید کرده است.

نوتروبال باعث تحریک ترشح هورمون رشد و (IGF-1) میشود، بنابراین می‌توان آن را یک سارم دانست که به منظور رشد عضلات طراحی شده است و بسیار مناسب بدنسازان می‌باشد. این دارو به طور موفقیت آمیزی نشان داده است که میتواند باعث افزیش حجم خالص عضلات بدون افزیش سطح چربی‌ بدن شود، و این یعنی‌ تمام افزایش وزن حاصل به واسطه عضله سازی خالص بوده است. تحقیقات نه تنها نشان داده اند که نوتروبال میتواند باعث افزایش حجم عضلات شود، بلکه میتواند باعث بهبود تراکم مواد معدنی در استخوان‌ها شود.

 

استنابولیک

این داروی تحقیقاتی در آزمایش‌های انجام شده روی موش‌ها اثرات مثبتی از خود نشان داده است از جمله افزایش استقامت و کاهش سطح کلسترول، اضطراب، التهابات و کاهش وزن. این مزایا، اگر در انسان‌ها هم همینگونه باشد، میتواند برای ورزشکاران و مخصوصا افرادی که تمرکز‌شان روی فعالیت‌های استقامتی می‌باشد بسیار رضایت بخش باشد.

هدف اصلی‌ توسعه این دارو مطالعه روی ساعت زیستی‌ بدن بوده است که اشاره به چگونگی‌ عملکرد بدن در طول یک دوره ۲۴ ساعته در شبانه روز دارد.

برای ورزشکاران، مزیت استنابولیک میتواند به معنی‌ استقامت و قدرتمند بیشتر و همچنین استفاده کارامد از گلوکز و چربی‌‌ها باشد که در نهایت این ویژگی‌ها میتواند باعث بهبود عملکرد شود تا شما بتوانید طولانی تر تمرین کنید.

 

سارم‌ها چگونه عمل میکنند؟

سارم‌ها قادرند تا به شکل انتخابی، گیرنده های آندروژن در مناطق مختلف بدن را هدف قرار دهند. این امر میتواند سارم‌ها را از لحاظ پزشکی‌ بسیار ارزشمند کند زیرا در برخی‌ درمان‌ها لازم است تا دارو تنها در مناطق مشخصی‌ از بدن اثر کنند. این عملکرد انتخابی سارم‌ها همچنین باعث شده است تا از بروز عوارض جانبی در دیگر نقاط بدن که سارم‌ها روی آنها اثری ندارند جلوگیری شود.

سارم‌ها طوری طراحی شده‌اند که بدون عوارض جانبی مشابه، بتوانند اثرات دارو‌های آندروژنیک را داشته باشند. سارم‌ها در بافتی که هدف قرار میدهند میتوانند نسبت به استروید‌ها بسیار دقیق تر عمل کنند.

در واقع این هدف نهایی سارم‌ها می‌باشد اما در حال حاضر سارم‌ها همچنان در حال توسعه هستند و در واقع قابلیت انتخاب گزینشی آنها ۱۰۰% نبوده و اینطور نیست که روی بافت هایی که هدف قرار نمیدهند، بدون عارضه جانبی میباشند، به عبارتی ما نمیتوانیم بدون چند عارضه جانبی آندروژنیک از قدرت آنابولیک کامل این دارو‌ها در ماهیچه‌ها و استخوان‌ها بهره مند شویم. اصلی‌‌ترین نگرانی در مورد این عوارض جانبی مرتبط با پروستات در مردان می‌باشد.

علیرغم این موارد، قدرت واقعی و ذاتی برخی‌ سارم‌ها به گونه ای است که باعث شده نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک آنها طوری باشد که حتی تستوسترون را نیز تحت تاثیر قرار دهند و با آن رقابت کنند. برای مثال، تستولون میتواند دارای نسبت آنابولیک به آندروژنیک (۹۰ : ۱) باشد که این امر آن را به شدت آنابولیک می‌کند. در حالی‌ که نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک تستوسترون میزان استاندارد (۱ : ۱) می‌باشد.

 

آیا سارم‌ها ایمن و قانونی‌ هستند؟

سارم‌ها برای مصارف انسانی‌ در ایالات متحده آمریکا و دیگر کشور‌ها مورد تایید قرار نگرفته اند. اگرچه در دهه ۹۰ میلادی این دارو‌ها شروع به توسعه بیشتر به منظور رسیدگی به مشکلات پزشکی نظیر ریکاوری عضلانی پس از سرطان کردند، اما همچنان سارم‌ها در تحقیقات بالینی کاملی روی انسان‌ها تست نشده اند و بسیاری از این تحقیقات توسط کمپانی‌های دارویی متوقف شدند.

فروشندگان سارم‌ها معمولا با عنوان کردن عبارت “ تنها برای مقاصد تحقیقاتی‌ “ روی مکمل سعی‌ در دور زدن قوانین دارند، حتی برخی‌ از تولید کنندگان ممکن است لیست مواد تشکیل دهنده را نیز به هیچ وجه روی مکمل ذکر نکنند. ذکر عنوان “ تنها برای اهداف تحقیقاتی‌ “ روی محصول در بسیاری از کشور‌ها نمی‌تواند سلب مسئولیت از فروشنده کند و اگر فروشنده در حال فروش محصول حاوی سارم شناسایی شود او را به جرم زیر پا گذاشتن قانون دستگیر خواهند کرد و در برخی‌ موارد ممکن است مجازات‌های سختی نیز برای آنها تعیین شود.

ورزشکارانی که از آنها تست دوپینگ گرفته شده است و نتیجه آزمایش آنها مثبت بوده است محروم و از مسابقات کنار گذاشته میشوند، که این امر نشان میدهد در مورد سارم‌ها نیز همان رفتاری اعمال میشود که در مورد استروید‌های آنابولیک وجود دارد.

اگرچه سارم‌ها قانونی‌ نیستند، اما تنها با چند ثانیه جستجو در اینترنت می‌توان چندین سایت فروشنده سارم‌ها را پیدا کرد که بسیاری از آنها مدعی این هستند که محصولاتشان دارای بالا‌ترین خلوص می‌باشد، اما تقریبا غیر ممکن است که بتوان کیفیت این محصولات یا حتی قانونی‌ بودن آنها را اثبات کرد.

اما آیا سارم‌ها ایمن تر از استروید‌ها هستند؟ زیرا هرچه که نباشد، یکی‌ از دلایل اصلی‌ ای که ورزشکاران از سارم‌ها استفاده میکنند، همین ایمنی بیشتر نسبت به استروید‌های آنابولیک می‌باشد. در مجموع، سارم‌ها ایمن تر از استروید‌ها در نظر گرفته میشوند. استفاده حرفه ای و طولانی‌ مدت از استروید‌ها میتواند مشکلات سلامتی‌ جدی ای را ایجاد کند، اما با سو استفاده از هر ماده ای می‌توان انتظار چنین نتیجه ای را داشت.

راه استفاده ایمن تر از سارم‌ها نیز است که از دوز‌های دیوانه وار استفاده نکنید و طول دوره‌ها میبایست معقول و همراه یک دوره ریکاوری بدون مصرف هرگونه ماده ای باشد.

اگرچه استروید‌ها به شدت محبوب هستند، مخصوصا در میان بدنسازان با تجربه و حرفه ای، اما آنها برای همه مناسب نیستند و برخی‌ افراد به دنبال راه هایی کم خطرتر برای بهبود عملکرد خود هستند.

اگرچه اینطور جا افتاده است که سارم‌ها ایمن تر از استروید‌ها هستند، اما لزوما اینطور نمیباشد، بنابراین حیاتی است که بدانید هر کدام از سارم‌ها دارای چه ویژگی هایی هستند و نباید همه آنها را یکسان در نظر گرفت.

همانطور که هر استروید آنابولیکی متفاوت از دیگر استروید‌ها می‌باشد، سارم‌ها نیز از اساس با هم متفاوت هستند، اما همگی‌ آنها به شکل انتخابی میتوانند به گیرنده‌های آندروژن متصل شوند، بنابراین تنها مناطق خاصی‌ از بدن را میتوانند تحت تاثیر خود قرار دهند.

سارم‌ها به طور کلی‌ به دو دسته استرویدی و غیر استرویدی تقسیم میشوند.

هنگامی که بحث بر سرم سارم‌های غیر استرویدی باشد که عمدتا برای افزایش عملکرد انتخاب میشوند، برخی‌ از آنها برای رشد عضلات عالی‌ هستند در حالی‌ که برخی‌ دیگر برای کمک به ترمیم عضلات و ریکاوری مناسب میباشند.

اکثر سارم‌ها تامین کننده بسیاری از مزیت‌های استروید‌ها هستند از جمله :

افزایش حجم عضلات

کاهش چربی‌ بدن

بهبود قدرت و تراکم استخوان ها

افزایش استقامت

حفظ عضلات در دوره کات یا چربی‌ سوزی

 

دیگر مزایای سارم‌ها مرتبط با حوزه عوارض جانبی میشوند، زیرا سارم‌ها فاقد آن عوارض جانبی جدی ای هستند که استروید‌ها دارند و میتوانند باعث نابودی کامل پیشرفت‌های حاصل شده شوند. از جمله این عوارض جانبی مخرب می‌توان به احتباس آب و بزرگی‌ بافت سینه اشاره کرد که نتیجه تبدیل تستوسترون به استروژن می‌باشد و همین امر باعث افزایش سطح استروژن در بدن میشود.

عدم بروز چنین مشکلاتی یکی‌ از مزیت‌های اصلی‌ سارم‌ها می‌باشد، اما به هر حال آنها هم کاملا بدون عارضه جانبی نیستند.

یکی‌ از دلایل اصلی‌ ای که ورزشکاران بیشتر به مصرف سارم‌ها علاقه دارند، این است که آنها فاقد آن عوارض جانبی مرتبط با استروید‌های آنابولیک میباشند. اما این مورد ممکن است باعث گمراهی افرادی شود که در مورد سارم‌ها دانش اندکی‌ دارند، زیرا سارم‌ها نیز میتوانند عوارض جانبی شدید و مشکلات سلامتی‌ مخصوص به خود را داشته باشند.

اگرچه سارم ها، استروید‌های آنابولیک نیستند، اما همچنان یک ماده کنترل شده توسط آژانس جهانی‌ ضد دوپینگ میباشند، زیرا به طور واضح میتوانند باعث بهبود عملکرد فرد شده و باعث شوند تا ورزشکار یک برتری غیر معمول نسبت به دیگران پیدا کند.

تحقیقات روی موش‌ها نشان داده اند که برخی‌ سارم‌ها قادر به افزایش حجم استخوان‌ها و عضلات هستند و برخی‌ آزمایشات ابتدایی روی انسان‌ها نیز نشان میدهند که سارم‌ها بدون افزایش چربی‌ بدن میتوانند باعث افزایش حجم شوند. اما دیگر تحقیقات نشان دهنده نتایج نگران کننده ای هستند، زیرا در برخی‌ موارد محققان شاهد ایجاد سرطان با مصرف سارم‌ها بوده‌اند که این امر باعث شده تا تحقیقات به طور کامل در برخی‌ موارد متوقف شوند.

چیزی که مشخص است این است که ما هم اکنون به هیچ وجه درک کاملی از تاثیرات سارم‌ها (چه کوتاه مدت و چه بلند مدت) نداریم، اما این امر باعث نشده تا هزاران نفر از مصرف آنها دست بکشند.

بر خلاف استروید‌های آنابولیک که مستقیما یا تزریق میشوند یا از طریق دهان مصرف میشوند، اکثر سارم‌ها به عنوان یک ماده تشکیل دهنده در مکمل‌ها استفاده میشوند، معمولا در کنار دیگر مواد تشکیل دهنده. این امر باعث شده تا شناسایی آنها حتی توسط خریداران مشکوک نیز کاری سخت باشد و ممکن است آنها متوجه نشوند که محصول خریداری شده آنها دارای سارم در خود می‌باشد.

در دنیای پزشکی‌، روی سارم‌ها مطالعات دقیقی‌ در حال انجام است تا میزان کارایی آنها در حل مشکلات مرتبط با پیری از جمله پوکی استخوان و سرطان مشخص شود.

یکی‌ از حوزه‌های مورد علاقه محققان، تاثیر احتمالی‌ سارم‌ها در کمک به تقویت ماهیچه‌های اسکلتی در مردان و زنان مسن و تاثیر آنها در کاهش احتمال شکستگی، درد و در مجموع کاهش کیفیت زندگی‌ افراد می‌باشد که اغلب مردم با افزایش سن تجربه آن را خواهند داشت.

 

فرم مایع یا کپسول، کدام بهتر است؟

اگر واقعا خواهان مصرف یک یا چند سارم هستید، هنگامی که منبع خرید خود را پیدا کردید، احتمالا دو فرم به شما پیشنهاد خواهد شد، فرم مایع و کپسول.

از لحاظ شیمیایی هر دو فرم مشابه هم هستند، به طوری که فرم مایع در واقع همان شکل خام سارم‌ها می‌باشد و فرم کپسول نیز یک محصول تولید شده آماده به مصرف است که همه ما با آن آشنا هستیم، زیرا هرچه که نباشد همه ما میدانیم که چگونه کپسول را مصرف کنیم، اما در مورد یک سارم در فرم مایع چطور؟

در اینجا دو چیز را باید مد نظر قرار دهید. یکی‌ چگونگی‌ و محل خرید سارم‌ها و یکی‌ سلیقه شما در چگونگی‌ مصرف آن محصول.

در ایالات متحده آمریکا، خرید سارم‌ها در فرم مایع اساسا به منظور اهداف تحقیقاتی‌ قانونی‌ می‌باشد و این نقطه ضعفی است که بسیاری از مردم از آن استفاده میکنند تا بتوانند به سارم‌ها دسترسی‌ داشته باشند. از آنجایی که فرم مایع سارم‌ها پس از تولید در آزمایشگاه‌ها به هیچ وجه فرآوری نشده اند، این امر مشخصا نشان میدهد که آنها برای مصارف انسانی‌ تولید نشده اند.

به همین دلیل است که فرم کپسول سارم‌ها غیر مجاز هستند، زیرا آنها به طور مشخص فراوری و تولید شده تا به عنوان یک محصول به مصرف مردم برسد، اما این مکمل‌ها دارای ماده ای (سارم ها) هستند که به طور قانونی مورد تایید برای مصارف انسانی‌ نمیباشند.

فرقی‌ نمیکند که شما از فرم مایع استفاده یا فرم کپسول. با فرض اینکه در فرم کپسول از هیچ ماده دیگری به جز سارم‌ها استفاده نشده باشد، پس هر دو فرم در زمینه عملکرد در بدن مشابه هم هستند. اما در اینجا یک نکته دیگر وجود دارد که باید بسیار به آن توجه کرد. از آنجایی که تولید سارم‌ها در فرم کپسول برای مصارف انسانی‌ قانونی‌ نمیباشد، پس این کار در آزمایشگاه‌های مورد تایید انجام نمی‌شود.

در واقع بسیار بعید است که شما دقیقا بدانید کپسول‌های سارم در کجا و چگونه تولید شده‌اند. در اینجا فقط بحث یک محصول کم کیفیت و ریسک‌های احتمالی‌ مرتبط با آن نیست، بلکه در صورتی‌ که این کپسول‌ها به طور عمدی یا غیر عمدی آلوده شده باشند ممکن است خطرات جدی ای سلامتی‌ شما را تهدید کند.

اگر خواهان حذف خطرات احتمالی‌ حاصل از مصرف کپسول‌های سارم کم کیفیت و احتمالا خطرناک تولید شده در آزمایشگاه‌های زیر زمینی‌ هستید، پس سارم‌های مایع خریداری شده از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی‌ میتوانند گزینه بهتری برای شما باشند.

 

سارم‌ها VS استروید‌های آنابولیک VS پروهورمون ها

با توجه به گزینه‌های بسیار زیاد در دنیای دارو‌های افزایش دهنده عملکرد، شما میبایست از کجا شروع کنید؟

سه دسته اصلی‌ که ما آنها را بررسی خواهیم کرد عبارتند از استروید‌های آنابولیک، سارم‌ها و پروهورمون ها.

در اینکه کدام دسته از این دارو‌ها بهتر هستند هر فردی نظر خود را دارد، اما آیا یکی‌ از این دست دارو‌ها بهتر از دیگران می‌باشد؟ یا آیا این موضوع کاملا بستگی به هدف شما دارد؟

بهتر است ابتدا در مورد مفاهیم پایه هر کدام از این دارو‌های افزایش دهنده عملکرد آگاهی‌ کافی‌ را کسب کنیم تا بتوانیم به شکل درستی‌ به مقایسه مزایا و معایب هر کدام از آنها قبل از انتخاب بپردازیم.

هنگامی که بحث بر سر مقایسه استروید‌های آنابولیک با سارم‌ها باشد، یک سری تفاوت‌های پایه در اینجا باید درک شود.

اول اینکه، سارم‌ها به طور دقیق تنها ماهیچه‌ها و استخوان‌ها را هدف قرار میدهند و دارای تاثیرات اندکی‌ روی پروستات در مردان هستند و احتمال بروز صفات مردانه در زنان را نیز کاهش میدهد که در مقام مقایسه استروید‌های آنابولیک عمدتا مشتقی از هورمون جنسی‌ مردانه یعنی‌ تستوسترون هستند.

یک مزیت اصلی‌ سارم‌ها این است که اگرچه آنها به گیرنده‌های آندروژن متصل میشوند، اما تبدیل به دی هیدرو تستوسترون یا استروژن در بدن نمیشوند. این یعنی‌ در اینجا دیگر ما شاهد عوارض جانبی شدید آندروژنیک استروید‌های آنابولیک نظیر بزرگی‌ بافت سینه در مردان و احتباس آب نخواهیم بود.

سارم‌ها همچنین به هیچ وجه با شدت استروید‌ها نمیتوانند باعث سرکوب تولید تستوسترون در بدن شوند، این یعنی‌ در هر دوره آسیب کمتری به سیستم هورمونی شما وارد خواهد شد.

بنا به دلایل بالا، بسیاری از مردم اظهار میکنند که سارم‌ها ایمن تر از استروید‌ها هستند. این گفته تا حدودی صحیح است، اما در مجموع از آنجایی که سارم‌ها همچنان داروهایی تحقیقاتی‌ هستند و تحقیقات بالینی زیادی روی آنها انجام نشده است، اثرات بلند مدت آنها همچنان ناشناخته است و به طور بالقوه میتوانند به اندازه استروید‌ها خطرناک باشند. به هر حال، مصرف هر داروی افزایش دهنده عملکرد در دوز‌های بالا همیشه دارای خطرات بلند مدت و کوتاه مدت روی سلامتی‌ افراد می‌باشد.

پروهورمون‌ها پیش ماده استروید‌های آنابولیک هستند. پروهورمون‌های تستوسترون و ناندرولون به شکل رایجی توسط برخی‌ ورزشکاران استفاده میشوند و در تست‌های دوپینگ نیز قابل شناسایی هستند. پروهورمون‌ها نیز توسط آژانس جهانی‌ ضد دوپینگ ممنوع شده‌اند. پس از استفاده از پروهورمون ها، بدن میتواند آنها را به استروید‌های آنابولیک تغییر دهد.

اصلی‌‌ترین پروهورمون‌ها یا پیش ماده‌های استروید‌های آنابولیک مورد استفاده عبارتند از آندروستندیون، آندروستندیول، نوراندروستندیون، نوراندروستندیول و دی هیدرو اپیاندروسترون (DHEA).

تنها پروهورمون موجود در ایالات متحده آمریکا که نیاز به نسخه پزشک ندارد، (DHEA) می‌باشد، اما این ماده نیز توسط بسیاری از انجمن‌های ورزش‌های حرفه ای ممنوع شده است، علیرغم اینکه (DHEA) یک هورمون طبیعی تولید شده در بدن می‌باشد.

(DHEA) به طور غیر مستقیم میتواند باعث افزیش سطح هورمون‌های استرویدی نظیر تستوسترون شود، بنابراین با مصرف در دوز‌های بالا قطعا میتواند باعث افزایش عملکرد فرد شود و به همین دلیل است که مصرف آن ممنوع شده است.

از لحاظ مزایا و عوارض جانبی، پروهورمون‌ها و استروید‌های آنابولیک دارای تاثیرات مشابه هم هستند، زیرا آنها نیز در بدن به استروید تبدیل میشوند. این امر باعث شده تا این ترکیب اساسا مشابه هم باشند، در حالی‌ که سارم‌ها در دسته مخصوص به خود جای میگیرند.

تمام این دارو‌ها در جایگاه خود موادی قدرتمند هستند و تصمیم به مصرف هر کدام از آنها تنها نباید بر مبنای مزیت‌های آنها باشد، بلکه عوارض جانبی هر کدام نیز باید در نظر گرفته شود و در اینجاست که سارم‌ها برای بسیاری از مردم تبدیل به گزینه اول میشوند.

 

آیا می‌توان به صورت ترکیبی‌ از سارم‌ها استفاده کرد و بهترین استک‌ها در این زمینه کدامند؟

هر فردی که مصرف سارم‌ها را آغاز می‌کند، باید آن قدری عاقل باشد که در ابتدا تنها با یک ماده شروع کند، همانطور که این اتفاق هنگام شروع مصرف استروید‌های آنابولیک روی میدهد.

مصرف بیش از یک سارم در یک زمان باعث میشود تا نتوانید ارزیابی دقیقی‌ از اثر هر کدام از آنها داشته باشید و مهم تر از هم نمیتوانید تشخیص دهید که کدام سارم دارای کدام عارضه جانبی می‌باشد. بنابراین اگرچه سارم‌ها را می‌توان به صورت ترکیبی‌ مصرف کرد، اما برای مبتدی‌ها توصیه نمی‌شود.

بنابراین با فرض اینکه مقداری تجربه در زمینه مصرف سارم‌ها کسب کرده‌اید و اکنون به این فکر می‌کنید که به یک سطح بالاتر بروید، در اینجا است که میتوانید به مصرف ترکیبی‌ سارم‌ها فکر کنید. اما کدام سارم‌ها را می‌توان به بهترین شکل به صورت ترکیبی‌ با هم مصرف کرد؟

همانند استروید ها، تشکیل یک استک از سارم‌ها عمدتا بستگی به اهداف شما دارد. آیا هدف شما کاهش چربی‌ بدن است یا افزایش حجم خالص عضلات؟ قبل از تشکیل یک استک از سارم‌ها اهداف خود را دقیقا مشخص کنید تا بتوانید تصمیمی صحیح بر مبنای اهداف خود بگیرید.

 

استک سارم‌ها برای دوره کات

از آنجایی که سارم‌ها در ابتدا به منظور درمان بیماری‌های شامل تحلیل عضلانی نظیر درمان پس از سرطان مورد تحقیق و تست واقع شدند، بنابراین مشخص است که آنها میتوانند به صورت بالقوه برای اهداف کات عضلانی عالی‌ میباشند، یعنی‌ زمانی‌ که شما در شرایط کمبود کالری قرار دارید و می‌خواهید هم زمان با حفظ حداکثری عضلات، بیشترین میزان چربی‌ را آب کنید.

برخی‌ استک‌های کات عضلانی ممکن است کمی‌ نیز باعث عضله سازی شوند، در حالی‌ که برخی‌ دیگر تمرکز‌شان تنها روی چربی‌ سوزی می‌باشد.

یک دوره کات با کیفیت از سارم‌ها میتواند تنها شامل دو سارم در یک دوره ۱۰ هفته ای باشد : کاردارین (۱۰ میلی‌ گرم در روز) و اوستارین (۲۰ میلی‌ گرم در روز). اگرچه پس از این دوره نیازمند یک دوره پاکسازی نخواهید بود، اما حداقل یک استراحت ۴ هفته ای برای ریکاوری بدن توصیه میشود.

 

استک سارم‌ها برای دوره حجم

هنگامی که هدف شما عضله سازی و افزایش حجم باشد گزینه‌های زیادی برای ایجاد استک‌های مختلف وجود دارد. تمام این دوره‌ها میبایست باعث یک پیشرفت سریع شوند اما در نظر داشته باشید که بر خلاف دوره کات ذکر شده در بالا، این دوره‌ها نیازمند دوره پاکسازی هستند.

یک مزیت در مورد دوره‌های حجم سارم‌ها این است که شما شاهد یک افزایش سطح انرژی قابل توجه خواهید بود که نتیجه آن میتواند افزایش عملکرد شما باشد که نتیجه نهایی آن نیز میتواند عضله سازی سریع تر باشد.

یک دوره حجم با کیفیت از سارم‌ها میتواند شامل مصرف تستولون و لیگاندرول ۱۵ میلی‌ گرم در روز به مدت ۲ ماه باشد که پس از آن نیازمند یک دوره پاکسازی ۴ هفته ای نیز خواهید بود.

قدرت یکی‌ دیگر از ویژگی هایی است که با استفاده ترکیبی‌ از سارم‌ها میتوانید آن را بهبود دهید. در این زمینه (YK-11) و لیگاندرول میتوانند مزیت‌های زیادی برای شما داشته باشند و با افزایش قدرت میتوانند میزان عضله سازی را نیز افزایش دهند، بنابراین مصرف این دو دارو را نیز در واقع می‌توان مرتبط با عضله سازی دانست، اما تنها به شرطی که هرچه در توان دارید در تمرینات صرف کنید.

شما میتوانید در ۶ هفته نیز از مزایای این دوره بهره‌ مند شوید و نتایج خوبی‌ را با مصرف لیگاندرول ۲۰ میلی‌ گرم در روز و (YK-11) با مصرف ۱۰ میلی‌ گرم دریافت کنید. به دلیل وجود (YK-11) در این استک احتمالا نیازمند دوره پاکسازی نیز خواهید بود و همچنین حداقل باید یک ماه استراحت به بدن خود به منظور ریکاوری دهید.

 

عوارض جانبی دوره‌های سارم

علیرغم باور‌های رایج که بیان میدارند سارم‌ها به اندازه استروید‌های آنابولیک مضر نیستند، اما این دارو‌ها بیشتر از آنچه که مردم فکر میکنند دارای ریسک هستند.

برای شروع، ما باید سارم‌ها را اساسا یک ماده شیمیایی تحقیقاتی‌ در نظر بگیریم. بسیاری از آنها توسط کمپانی‌های داروسازی توسعه داده شده و سپس تولید آنها در مرحله تحقیقاتی‌ و توسعه بنا به دلایل مختلفی‌ متوقف شده است. این یعنی‌ اکثر سارم‌ها عمدتا تست نشده هستند و در زمینه اثرات کوتاه مدت و بلند مدت آنها اطلاعات زیادی وجود ندارد.

اکثر سارم‌ها حتی در تحقیقات حیوانی نیز تست نشده اند، بنابراین هنگامی که بخواهیم از مصرف آنها در انسان‌ها صحبت کنیم ما اساسا در حال نگاه به موادی تایید نشده و تست نشده هستیم که هیچگاه در آزمایش‌های دقیقی‌ همانند دیگر دارو‌ها (حتی استروید ها) تست نشده اند.

این یعنی‌ عوارض جانبی محتمل سارم‌ها همچنان به طور کامل شناخته نشده اند و شناخت آنها میتواند سال‌ها یا حتی دهه‌ها به طول بی انجامد.

در زیر چند عارضه جانبی احتمالی‌ سارم‌ها را بررسی خواهیم کرد که شناخته شده هستند :

 

افزایش احتمال حمله قلبی و سکته

این خطری است که بیشتر مقامات ناظر آن را ذکر میکنند، اما در دنیای واقعی، شواهد بسیار اندکی‌ مبنی بر پشتیبانی از آن وجود دارد.

میدانیم که با مصرف سنگین استروید‌ها این عوارض ممکن است ایجاد شوند و احتمالا با مصرف سنگین سارم‌ها در بلند مدت نیز احتمال بروز این دو عارضه وجود دارد، اما دوباره لازم به ذکر است که استفاده از دوز‌های معقول سارم‌ها کلید کاهش عوارض جانبی و دوری از مشکلات سلامتی‌ در بلند مدت می‌باشد.

 

مشکلات بینایی

نقاط کور و کاهش دید میتوانند مرتبط با مصرف برخی‌ سارم‌ها باشند، برای مثال آندارین در تحقیقاتی‌ بالینی در انسان‌ها نشان داده است که یکی‌ از نگرانی‌های اصلی‌ در مورد آن ایجاد تغییر در دید افراد می‌باشد. بنابراین این یک عارضه جانبی برای تمام سارم‌ها نمیباشد و در واقع تحقیقات کافی‌ وجود ندارد تا بر مبنای آن مشخص شود که آیا دیگر سارم‌ها نیز میتوانند مشکلات بینایی ایجاد کنند یا خیر.

 

کلسترول

برخی‌ سارم‌ها به طور بالقوه توانایی وخیم تر کردن اوضاع کلسترول در بدن از طریق کاهش سطح کلسترول خوب را دارند. این امر میتواند باعث افزایش احتمال بروز بیماری‌های قلبی عروقی شود.

تاثیرات واقعی سارم‌ها روی سطح کلسترول همچنان به طور کامل درک نشده است، زیرا تحقیقات بلند مدتی‌ در این زمینه صورت نگرفته، مخصوصا که بدنسازان و ورزشکاران نیز از این دارو‌ها به طور غیر رسمی‌ استفاده میکنند. حتی برخی‌ تحقیقات نشان داده اند که اوستارین ممکن است باعث کاهش سطح کلسترول شود. به هر حال چه در دوره مصرف سارم‌ها و چه در زمان‌های استراحت، عاقلانه است که از یک رژیم دوستدار کلسترول با چربی‌‌های اشباع کم و اسید‌های چرب امگا ۳ فراوان استفاده کنید.

 

سرطان

اگرچه هنوز دقیقا نمیدانیم که آیا سارم‌ها میتوانند به طور مستقیم باعث ایجاد سرطان شوند یا خیر، اما حداقل توسعه یک سارم (کاردارین) توسط کمپانی (GlaxoSmithKline) کاملا متوقف شده است که دلیل آن سمیت بالا از جمله ایجاد چندین نوع سرطان در موش‌ها در تحقیقات بلند مدت بوده است.

 

آسیب کبدی

اینطور گمان میشود که سارم‌ها دارای خطر بالایی در ایجاد سمیت کبد هستند. در یک اعلامیه توسط سازمان غذا و داروی آمریکا در سال ۲۰۱۷، آسیب کبدی یکی‌ از نگرانی‌های اصلی‌ در مورد مصرف سارم‌ها در محصولات بدنسازی ذکر شده است.

همچنان بحث‌های زیادی مبنی بر سمی بودن سارم‌ها برای کبد در میان علاقمندان وجود دارد. اگرچه ساختار شیمیایی سارم‌ها از لحاظ تئوری نشان میدهند که نمیتوانند باعث ایجاد سمیت کبد شوند، اما هشدار‌های سازمان غذا و دارو و همچنین دیگر شواهد نشان میدهند که سمیت کبد را می‌توان یکی‌ از عوارض سارم‌ها دانست، حتی اگر شدت آن به اندازه برخی‌ استروید‌های خوراکی نباشد که میتوانند آسیب‌های جدی ای را به کبد وارد کنند.

بنابراین ما میتوانیم ببینیم که سارم‌ها قطعا بدون عارضه جانبی نیستند و هنگامی که در دوز‌های بالاتر مصرف شوند که این امر در مورد ورزشکاران صادق است، حتی ممکن است عوارضی در سطح استروید‌های آنابولیک از خود داشته باشند.

اگرچه هنوز اطلاعات بسیار زیادی در مورد سارم‌ها باید کشف شوند، اما چیزی که تقریبا قطعی‌ می‌باشد این است که هرچه سارم بیشتری مصرف کنید، هرچه دوز و طول دوره آنها بیشتر باشد، گریز از عوارض عوارض جانبی آنها نیز غیر ممکن میشود.

 

چه انتظاری از مصرف سارم‌ها  (Sarms)  می‌توان داشت؟

همانند استروید‌های آنابولیک، سارم‌ها نیز میتوانند نتایج مختلفی‌ را داشته باشند. میدانیم که برخی‌ از آنها برای کات و چربی‌ سوزی مناسب هستند و برخی‌ دیگر برای افزایش حجم و قدرت خوب میباشند.

مصرف کنندگان سارم‌ها با دوزهایی که به منظور افزایش عملکرد استفاده میشوند، میتوانند انتظار پیشرفت قابل توجهی‌ در افزایش حجم و قدرت خود داشته باشند و این افزایش حجم، با کیفیت خواهد بود زیرا سارم‌های ذکر شده در این مقاله و دیگر ترکیبات مشابه باعث ایجاد احتباس آب در بدن نمیشوند. برای مصرف کنندگان سارم‌ها این یکی‌ از مفید‌ترین مزایا و برتری‌ها نسبت به استروید‌های آنابولیک می‌باشد.

چربی‌ سوزی یکی‌ دیگر از مزیت هایی است که میتوانید با مصرف بسیاری از سارم‌ها انتظار آن را داشته باشید، مخصوصا آنهایی که به منظور درمان چاقی تولید شده‌اند و میتوانند باعث افزایش سرعت متابولیسم و سوزاندن چربی‌‌های ذخیره شده در بدن شوند.

دیگر سارم‌ها میتوانند باعث بهبود استقامت و تاخیر در خستگی‌ و کوفتگی عضلانی شوند. این سارم‌ها همان هایی هستند که برای ورزشکاران استقامتی بسیار ارزشمند محسوب میشوند.

 

دوره پاکسازی سارم ها (SARMs)

همه ما میدانیم که پس از اتمام دوره‌های استروید‌های آنابولیک نیازمند فرمی از دوره‌های پاکسازی هستیم، زیرا استروید‌ها باعث سرکوت تولید طبیعی تستوسترون در بدن میشوند. اما در مبحث سارم ها، اغلب میشنویم که گفته میشود این دارو‌ها دارای چنین عوارض جانبی ای نیستند و نمیتوانند باعث سرکوب تولید تستوسترون شوند، اما این گفته کاملا صحیح نیست.

اگرچه در دوز‌های پایین اکثر سارم‌ها احتمالا تاثیری روی سطح تستوسترون ندارند، اما در دوز‌های بالاتری که بدنسازان و ورزشکاران مصرف میکنند، احتمال سرکوب تستوسترون جدی است و در واقع با مصرف بسیاری از سارم‌ها   (sarms) این اتفاق رخ میدهد، مخصوصا تستولون، لیگاندرول و (YK11).

همچنین مصرف دوز‌های بالاتر اوستارین نیز شما را در موقعیتی قرار میدهد که میتوانید از یک دوره پاکسازی بهره مند شوید و حتی مصرف دوز‌های بالاتر این سارم، چیزی حدود ۲۵ میلی‌ گرم در روز، میتواند واقعا باعث سرکوب تولید تستوسترون شود.

البته سارم‌ها  (sarms) به اندازه استروید‌ها باعث سرکوب نمیشوند، اما شدت این سرکوب آن قدری هست که نیازمند یک دوره پاکسازی پس از مصرف سارم‌ها (sarms) باشید و این کار را میتوانید با مصرف همان دارو‌های مشابه مورد استفاده در دوره‌های استروید انجام دهید. نولوادکس یک داروی آنتی استروژنی می‌باشد که در زمینه شروع مجدد تولید نرمال تستوسترون بسیار کارامد است.

یک دوره پاکسازی نولوادکس میتواند چیزی حدود ۴ هفته به طول بی انجامد و برای اکثر مردان این زمان کافی‌ است. خبر خوب برای زنان این هست که آنها با مصرف سارم‌ها (sarms) نیازمند دوره پاکسازی نخواهند بود، اما اطمینان حاصل کنید که حداقل ۴ هفته استراحت خواهید داشت.

برای خرید این محصولات میتوانید به فروشگاه مکملهای بدنسازی مراجعه کنید

نویسنده:
حسام رضائی
امتیاز شما به این مطلب
4.2/5 - (6 امتیاز)

برچسب‌ها

پیشنهاد می‌کنیم بخوانید
اشتراک
اطلاع از
guest

3 دیدگاه
قدیمی ترین
جدیدترین پر امتیازترین
بازخورد داخلی
مشاهده تمام نظرات