یبر ، ماده غیر قابل هضمی است که در انواع توبیا ، سبزیجات ، میوه جات دانه ای ، غلات ، دانه های روغنی و … یافت می شود . این ماده برای سلامتی و افرادی که درصدد کاهش وزن خود هستند بسیار سودمند می باشد . پس وقتی کسی می خواهد به حجم عضلانی خود بیفزاید ، نباید به مقدار زیاد از این ماده غذایی استفاده کند . غذاهای فیبردار نه تنها سخت جویده و بلعیده می شوند حجم معده را پر می کنند در نتیجه ، مصرف غذاهای پرکالری نظیر کربوهیدرات های نشاسته ای را نیز محدود می کنند .
غذاهای فیبردار همچنین مدت زمان طولانی تری با شما می مانند و عملکرد هضم را کند می کنند به طوری که بدن قادر نخواهد بود در فاصله زمانی کوتامدت ، وعده غذایی بعدی را بپذیرد .
در نهایت باید گفت که خوردن فیبر به عنوان یک استراتژی کاهنده وزن عالی است ، اما زمانی که در حال اجرای تاکتیک حجم گیری هستید باید آن را محدود کنید.
فیبر یک نوع کربوهیدرات می باشد ( از گروه کربوهیدرات های پیچیده ) . این نوع کربوهیدرات ها هضم نمی شوند ، حتی در خون نیز جذب نمی شوند . فیبرهای موجود در غذا از گیاهان سرچشمه می گیرند.
فیبرها دو نوع هستند . فیبرهای محلول و فیبرهای نامحلول
فیبرهای محلول همانطوری که از نامشان پیداست در آب حل می شوند . این نوع فیبر باعث پایین آمدن کلسترول خون می شوند شما می توانید فیبرهای محلول را در غذاها پیدا کنید این غذاها شامل : جو ، جوی دوسر ، مرکبات ، و لوبیای خشک است . فیبرهای محلول به کاهش وزن نیز کمک می کنند ، زیرا بعد از مصرف غذای حاوی این نوع فیبر ، شما احساس پری و سنگینی می کنید و در نتیجه دیرتر گرسنه می شوید
فیبرهای نامحلول شامل پوسته سبزیجات و سبوس می باشد . این نوع فیبر خطر سرطان کولون ( سرطان روده بزرگ ) را کاهش داده و از عفونت روده بزرگ جلوگیری می کند . فیبرهای نا محلول در نان گندم سبوسدار ، سبوس گندم ، انواع سبزیجات مثل کلم ، چغندر ، گل کلم ، سیب با پوست ، شلغم و … وجود دارد.
منبع : Muscle & Fitness