ایپامورلین

ایپامورلین یک پپتید آزاد کننده هورمون رشد می‌باشد که پپتیدی ضعیف تر نسبت به دیگر پپتید‌ها در نظر گرفته میشود که این امر نیز به دلیل عوارض جانبی بسیار کمتر نسبت به (GHRP) می‌باشد. البته منظور از “ ضعیف تر “ به معنی‌ “ بی‌ فایده “ نمیباشد. این پپتید همچنان دارای نتایج خوبی‌ می‌باشد، اما منظور این است که اثر این پپتید در بدن آن چنان قوی نیست که این امر مصرف آن را در بسیاری از افراد ایده آل کرده است. برای اولین بار ایپامورلین توسط کمپانی ای به نام نووو نوردیسک تولید شد و در نهایت در مرکز درمانی هلسین دو آزمایش بالینی را پشت سر گذاشت.

اگرچه این پپتید دارای پتانسیل بالا و امیدوار کننده در نظر گرفته میشد، اما آزمایش‌های انجام شده روی آن هیچگاه به طور کامل به اتمام نرسید و این پروژه رها شد. این پپتید را در دنیای پزشکی‌ به آسانی‌ نمی‌توان یافت، اما در دنیای ورزش و افزایش عملکرد می‌توان آن را با فراوانی‌ بیشتری یافت کرد، زیرا این پپتید دارای اثرات و توانایی های بسیار مشابه هورمون رشد انسانی‌ می‌باشد.

ایپامورلین در زمینه تحریک بدن در ترشح بیشتر گرلین بسیار شبیه (GHRP-6) می‌باشد. گرلین هورمونی است که هنگامی که معده خالی‌ باشد، بدن آن را ترشح می‌کند و این امر باعث میشود تا شما تغذیه بیشتری داشته باشید. این امر ایپامورلین را تبدیل به یک عامل رشد بسیار قدرتمند کرده است. ایپامورلین همچنین در زمینه ترشح میزان دقیقی‌ از هورمون رشد نیز عمل می‌کند. اما در این زمینه با (GHRP-6) متفاوت می‌باشد، زیرا با ایپامورلین یک احساس واقعی‌ در زمینه افزایش گرسنگی که اغلب در (GHRP-6) دیده میشود، یافت نمی‌شود.

همچنین لازم به یادآوری است که با مصرف این پپتید هیچ تغییری در سطح کورتیزول ایجاد نمی‌شود و تنها سر آن روی سطح پلاسمای هورمون رشد می‌باشد. همین امر ایپامورلین را از سایر پپتید‌ها نظیر هگزارلین متفاوت کرده است و همچنین این پپتید تاثیر قدرتمندی در زمینه حساسیت زدایی نسبت به هورمون رشد در بدن ندارد. در نتیجه، نقطه ای وجود ندارد که دوز‌های این پپتید در بدن نتوانند باعث افزیش تولید یا ترشح هورمون رشد شوند.

جدایی از تاثیر بسیار قوی روی ترشح هورمون رشد در بدن، این تاثیر ایپامورلین همچنین بسیار قدرتمند و با اثر طولانی مدت می‌باشد. هنگام مصرف ایپامورلین، این امر باعث یک افزایش سطح ناگهانی و شدید هورمون رشد نمی‌شود، بلکه این پپتید باعث ترشح پایدار و طولانی مدت هورمون رشد میشود. این امر به این معنی‌ است که ایپامورلین ممکن است در زمینه چربی‌ سوزی طی‌ چندین هفته کارامد باشد و البته برای عضله سازی نیاز مناسب در نظر گرفته نمی‌شود.

تاثیرات ایپامورلین

تاثیرات ایپامورلین در بدن نسبتا بنیادین هستند. این پپتید باعث افزایش تولید طبیعی هورمون رشد میشود. همین افزایش سطح هورمون رشد در بدن می‌باشد که دارای نتایج مثبت بسیار زیادی در ورزشکاران یا حتی افراد معمولی‌ میشود. با افزایش سطح هورمون رشد شما میتوانید انتظار افزایش سرعت متابولیسم را داشه باشید، که این امر فرد را قادر میسازد در زمان افزایش مصرف کالری، بتواند چربی‌ سوزی خود را ادامه دهد یا حداقل درصد چربی‌ خود را ثابت نگه دارد.

اما از آن مهم تر، افزایش سطح هورمون رشد میتواند باعث افزایش سرعت قابل توجه ریکاوری شود، که این امر برای اکثر ورزشکاران یک فاکتور حیاتی می‌باشد، مخصوصا برای آن ورزشکارانی که در رشته‌های مبارزه ای فعالیت دارند. جدایی از اینکه در دوره حجم باشید یا در دوره کات، این مرحله ریکاوری است که اکثر افراد از آن سود میبرند. ریکاوری در زمینه افزایش توانایی بدن در عضله سازی و ترمیم و حفظ آنها بسیار حیاتی و ارزشمند است.

بسیاری از مصرف کنندگان ایپامورلین ممکن است ببینند که خواب آنها بسیار بهتر و سریع تر شده است. اکثر مصرف کنندگان این پپتید نیز به صورت شفاهی‌ اعلام کرده‌اند که در زمینه حالات خلقی‌ و پایداری احساسات بسیار احساس بهتری دارند. دلیل این امر مستقیما میتواند به خواب بهتر آنها مرتبط باشد. همچنین همانند هر چیز دیگری که باعث افزایش سطح هورمون رشد میشود، ایپامورلین نیز دارای مزیت‌های ضد پیری می‌باشد.

هورمون رشد بسیار قدرتمند می‌باشد و با افزایش سطح آن شما میتوانید تغییرات مثبت را در عضلات، استخوان ها، سیستم عصبی، پوست و حتی مو‌های خود مشاهده کنید. هورمون رشد را اغلب با عنوان هورمون جوانی میشناسند، و هنگامی که مزایای آن را دریابید، دلیل این نامگذاری را درک خواهید کرد. هنگامی که ما وارد دهه چهارم زندگی‌ خود شویم، سطح هورمون رشد بدن ما اغلب با سرعت زیادی کاهش پیدا می‌کند، و هرچه سن ما بیشتر شود، این کاهش سطح بیشتر میشود. با افزایش سطح هورمون رشد، اگرچه نمیتوانیم به طور دایمی پیری را متوقف کنیم، اما حداقل میتوانیم سرعت آن را کاهش دهیم.

نکته : به یاد داشته باشید که ایپامورلین به اندازه هورمون رشد خالص کارامد نمیباشد، اما هورمون رشد خالص و واقعی به شدت گران قیمت است. اما با مصرف ایپامورلین، شما یک گزینه جایگزین بسیار قدرتمند خواهید داشت که قیمت آن نیز بسیار ارزان تر می‌باشد، که این امر باعث شده است که با قیمتی بسیار کمتر، بتوانید اثرات بسیار مناسبی را در بدن خود شاهد باشید.

عوارض جانبی ایپامورلین

همانند اکثر دارو‌های موجود، برای ایپامورلین نیز همیشه عوارض جانبی احتمالی‌ وجود دارد، اما این پپتید دارای عوارض جانبی بسیار محدودی می‌باشد.

در زمینه عوارض جانبی استروژنیک، فرد نیازی به نگرانی در زمینه بزرگی‌ نامتعارف بافت سینه یا هر چیز مشابه ندارد. این پپتید هیچ تاثیری روی این قسمت‌های بدن نخواهد داشت. البته امکان احتباس آب و تورم قوزک و پا به مقدار بسیار کم وجود دارد، اما این امر معمولا در زمان شروع مصرف این ترکیب ایجاد میشود.

این دارو همچنین دارای هیچگونه عارضه جانبی آندروژنیک نیز نمیباشد، بنابراین مصرف آن برای زنان و مردان ایمن می‌باشد و جای نگرانی در زمینه تغییرات احساسات وجود ندارد.

ایپامورلین همچنین دارای هیچگونه عوارض جانبی قلبی عروقی نیز نیست، حتی برخی‌ مصرف کنندگان ممکن است با مصرف این ترکیب شاهد بهبود برخی‌ نشانگر‌های قلبی عروقی خود نیز باشند.

همچنین در زمینه سمیت کبد نیز جای هیچ نگرانی وجود ندارد، زیرا این پپتید برای کبد سمی نمیباشد.

اکثر عوارض جانبی خفیف ایپامورلین تنها در همان مراحل اولیه مصرف بروز میکنند. از جمله این عوارض احتمالی‌ می‌توان به سردرد خفیف، درد در محل تزریق و افزایش سطح پرولاکتین اشاره کرد. اما مشکل افزایش سطح پرولاکتین را می‌توان با مصرف کابرگولین به راحتی‌ حل کرد.

دوز‌های ایپامورلین

ایپامورلین را می‌توان در فرم پودر خشک شده انجمادی یافت، اما هنگام مصرف باید با آب باکتریواستاتیک ترکیب شود. هنگامی که این عمل را انجام دادید، این پپتید باید در فضای سرد نگهداری شود. این پپتید را می‌توان هم به صورت درون ماهیچه ای و هم زیر پوستی‌ تزریق کرد. اما بسیاری دریافته اند که تزریق زیر پوستی‌ بهتر است زیرا می‌توان در روز از ۲-۳ دوز استفاده کرد. برای تزریق از یک سرنگ کوچک انسولین استفاده کنید.

در زمینه دوز‌های مصرفی، میتوانید ۲۰۰-۳۰۰ میکروگرم ۲-۳ بار در روز استفاده کنید. به منظور اثر سینرژیک بیشتر میتوانید ایپامورلین را به صورت ترکیبی‌ با دیگر هورمون‌های آزاد کننده هورمون رشد استفاده کنید. ۸-۱۲ هفته مصرف مناسب می‌باشد، اما این پپتید را می‌توان در هر بازه زمانی‌ نامحدودی مصرف کرد.