به دنبال درمان اختلال نعوظ هستید؟! اگر در حال رنج بردن از اختلال نعوظ هستید، شاید با خود فکر کنید که تنها مرد روی کره زمین هستید که با اضطراب و مشکلات این وضعیت در حال دست و پنجه نرم کردن هستید. اما اصلا اینگونه نیست.
آمار‌ها نشان میدهند که حدود ۵% از مردان بالای ۴۰ سال دچار اختلال نعوظ کامل هستند، و برای مردان بالای ۷۰ سال، این رقم به ۱۵% افزایش پیدا می‌کند. اختلال نعوظ یک وضعیت بسیار رایج است که دلایل مختلفی برای آن وجود دارد، و به عنوان یک مصرف کننده استروئیدهای آنابولیک، شما میتوانید در معرض خطر بیشتری در تجربه این وضعیت در سنین بسیار پایین تر باشید.
از بین تمام عوارض جانبی احتمالی که با مصرف استروئیدهای آنابولیک ممکن است تجربه کنیم، یکی از آنها ترس بسیار زیادی را در مردان ایجاد می‌کند : اختلال نعوظ یا به اختصار (ED). و اگرچه استروئیدهای آنابولیک ممکن است کاملا باعث نابودی میل جنسی شما نشوند، اما آنها به میزان بسیار زیادی میتوانند روی عملکرد شما در اتاق خواب تاثیر گذار باشند.
بخشی از آن به دلیل سرکوب تولید طبیعی تستوسترون و دیگر هورمون‌های جنسی در بدن حاصل از مصرف استروئیدهای آنابولیک میباشد، که این امر باعث کاهش یا مهار کامل عملکرد بیضهها و کاهش تولید اسپرم میشود. به این وضعیت هیپوگونادیسم گفته میشود.
همانطور که در ادامه خواهید دید، عوامل ایجاد کننده (ED) میتواند گوناگون باشد و این وضعیت اغلب نشان دهنده مشکلات سلامتی جدی تری میباشد که میتواند با مصرف استروئیدها مرتبط باشد یا نباشد.
تجربه (ED) نه تنها از لحاظ فیزیکی ناامید کننده میباشد، بلکه به سرعت میتواند منجر به اضطراب، افسردگی و مشکلات در روابط شود. خوشبختانه، امروزه آسان تر از هر زمان دیگری می‌توان به درمان (ED) پرداخت و شما گزینه‌های زیادی در دسترس خود دارید که میتوانید با پزشک تان مبنی بر استفاده از هر کدام از آنها صحبت کنید.
ناتوانی جنسی (ED) چیست؟
(ED) زمانی به عنوان یک اختلال شناخته میشود که یک مرد در رسیدن یا حفظ نعوظ دچار مشکل یا ناتوانی کامل باشد و معمولا تشخیص آن از لحاظ پزشکی بر اساس یک دوره سه ماهه میباشد. این وضعیت در مردان بالای ۴۰ سال بیشتر رایج است، اما میتواند مردان در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، مخصوصا آنهایی که در زمینه سلامتی و سبک زندگی، مشکلات خاصی را دارند.
عوامل ایجاد اختلال نعوظ (ED)
هم عوامل فیزیکی و هم روانی و گاهی اوقات هر دو میتوانند باعث ایجاد (ED) شوند. عمل نعوظ یک فرایند پیچیده بوده که بخش‌های زیادی از بدن از جمله مغز در آن دخیل هستند، بنابراین زمانی که چیزی از بالانس خارج شود، میتواند منجر به ناتوانی جنسی جزیی یا کامل شود.
گاهی اوقات، یک مشکل سلامتی زمینه‌ای ناشناس میتواند عامل ایجاد (ED) باشد، اما دلایل زیادی مبنی بر بروز این مشکل آزار دهنده در شما وجود دارد، که عبارتند از :
استرس ذهنی
هنگامی که شما در زندگی با استرس بیش از حدی مواجه باشید، حالا چه در زمینه کاری، روابط، مسائل مالی یا هر چیز دیگر، این امر میتواند تاثیر منفی روی مغز شما داشته باشد. مغز بخشی حیاتی از عملکرد نعوظ میباشد، بنابراین استرس مداوم یکی از دلایل رایج ایجاد (ED) میباشد.
قلبی عروقی
بیماری قلبی، تصلب شراین، فشار خون بالا و کلسترول بالا همگی فاکتور‌های ریسکی برای یک مرد در جهت بروز (ED) میباشد. بیماری‌ها و اختلالات مرتبط با عروق میتواند روی میزان خونی که به آلت تناسلی می‌رسد و همچنین مدت زمان ماندگاری خون در آن تاثیر گذار باشد، که این امر روی کیفیت نعوظ تاثیر مستقیم دارد. برخی استروئیدهای آنابولیک خطر افزایش فشار خون، کلسترول یا هر دو را افزایش میدهند. در این چنین مواردی بسیار حیاتی است که سطح آنها به شکل منظم چک کرده تا نه تنها در پیشگیری از (ED) به شما کمک شود، بلکه بتوانید سلامت عمومی بدن خود را حفظ کنید.
دیابت
مردان دارای دیابت اغلب دارای سطح کاهش یافته تستوسترون هستند، اما این امر عامل اصلی ایجاد (ED) در مردان دیابتی نمیباشد. افراد دارای این بیماری ممکن است دارای حجم خون غیر نرمال در آلت تناسلی خود باشند، که نتیجه آن عدم توانایی در رسیدن به نعوظ یا حفظ آن میباشد. هنگامی که سطح قند خون توسط یک مرد دیابتی به خوبی مدیریت نشود، این امر باعث کاهش تولید نیتریک اکسید شده، که اختلال نعوظ را بیش از پیش تشدید می‌کند.
چاقی
اضافه وزن بسیار زیاد میتواند مشکلات سلامتی متعددی را ایجاد کند، بنابراین (ED) میتواند نتیجه مستقیم یا غیر مستقیم چاقی باشد. مردان چاق به احتمال بیشتری دچار دیابت، فشار خون بالا و دیگر شرایط مرتبط با ایجاد (ED) میشوند. چاقی میتواند باعث آسیب به رگ‌های خونی، کاهش سطح تستوسترون و افزایش التهاب در بدن شود – که همگی مرتبط با ناتوانی جنسی میباشند.
افسردگی و اضطراب
عملکرد نرمال آلت تناسلی همان میزان که جنبه فیزیکی دارد، مرتبط با جنبه‌های روانی نیز هست، و مردانی که از افسردگی، اضطراب یا استرس حتی در سطح خفیف یا متوسط نیز رنج میبرند، میتوانند خود را درگیر (ED) یابند. مشاوره و دیگر درمان‌های روانی اغلب میتواند باعث بهبود (ED) حاصل از اضطراب و دیگر مشکلات روانی شود.
انواع داروها
بسیاری از داروهای بدون نسخه، با نسخه و آنهایی که تفریحی و به شکل غیر مجاز مصرف میشوند میتوانند به شکل بالقوه باعث (ED) شوند. بسیاری از داروها دارای عوارض جانبی ای هستند که میتوانند روی گردش خون، عملکرد هورمونی، سیستم عصبی یا سلامت ذهنی اثر گذار باشند، که همگی آنها به شکل بالقوه میتوانند نعوظ را دشوار کنند. لیست داروهایی که میتوانند در ایجاد (ED) مشارکت داشته باشند وسیع است، اما شامل بسیاری از داروهای فشار خون، مدرها، داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب، آنتی هیستامین ها، ضد التهاب‌های غیر استروئیدی و داروهای درمان سرطان میشود.
اختلالات خواب
مشکلات در کیفیت خواب میتواند روی بخش‌های مختلفی از زندگی شما تاثیر بگذارد، از جمله عملکرد جنسی. به غیر از خستگی مزمن حاصل از کمبود خواب، اختلالات خواب نظیر آپنه میتوانند به شکل منفی سطح تستوسترون و حتی سطح اکسیژن را تحت تاثیر قرار دهد. تحقیقات نشان داده اند که مردان دچار آپنه خواب معمولا گزارش بیشتری در زمینه بروز (ED) داده اند و مردان دارای دچار این وضعیت معمولا بیشتر از (ED) رنج میبرند.
استروئیدهای آنابولیک
استروئیدها از چندین روش میتوانند باعث ایجاد اختلال نعوظ شوند. ما میدانیم که برخی استروئیدهای آنابولیک میتوانند باعث افزایش فشار خون و کلسترول شوند، که هر دو فاکتور در ایجاد (ED) دخیل هستند، مخصوصا در مردانی که از قبل دارای کلسترول و فشار خون بالا بوده‌اند، اما از آن آگاهی نداشته اند.
بسته به اینکه چه عاملی باعث ایجاد (ED) شده باشد، چندین راه وجود دارد که هر مردی با انجام آنها میتواند حداقل ریسک و شدت (ED) را کاهش دهد، البته به شرطی که عامل ایجاد آن یک مشکل سلامتی جدی نبوده باشد. ترک سیگار، انجام ورزش منظم و داشتن سبک زندگی سالم همگی میتوانند ریسک بروز (ED) را کاهش دهند، همینطور محدود کردن مصرف الکل و کاهش استرس.
حفظ سطح فشار خون، قند خون و کلسترول در محدوده سالم، احتمالا مهم ترین اقدام در جهت اجتناب از بروز (ED) در بدنسازان میباشد، زیرا اینها هستند که به شکل منفی با مصرف استروئیدهای رایج و محبوب امروزی به شکل منفی تحت تاثیر قرار میگیرند.
علائم اختلال نعوظ (ED)
البته که مشهود‌ترین علامت (ED) عدم توانایی رسیدن به نعوظ است. این امر میتواند شامل عدم توانایی در رسیدن به نعوظ به طور کامل باشد، یا عدم توانایی در حفظ آن در مدت زمان کافی.
کاهش میل جنسی نیز یکی دیگر از علائم شناخته شده ناتوانی جنسی است.
اگرچه بروز این علائم هر از چند گاهی نمی‌تواند عامل نگرانی باشد، اما اگر ناتوانی در رسیدن یا حفظ نعوظ حالتی مستمر پیدا کند، در اینجاست که (ED) میتواند تبدیل به یک مشکل پزشکی شود. متخصصان پزشکی ۳ ماه مشکل در نعوظ را زمانی کافی برای در نظر گرفتن آن به عنوان یک مشکل پزشکی میدانند.
برای برخی مردان ممکن است به معنای واقعئ کلمه یک شبه دچار (ED) شوند، اما برای دیگران میتواند فرایندی بسیار آهسته تر باشد، به طوری که در ابتدا فرد در گذر زمان متوجه افزایش مشکلات در نعوظ خود شده، تا اینکه در نهایت به مرحله ای می‌رسد که دیگر نمی‌تواند کلا به نعوظ برسد. اگر (ED) عمدتا به دلایل روانی از جمله استرس و اضطراب بروز کند، شاید متوجه شوید که این اختلال هر از گاهی بوده و به خودی خود بهبود پیدا می‌کند.
مهم است که آگاه باشید علائم (ED) میتوانند بسته به عامل ایجاد این مشکل، متفاوت باشند. ناتوانی جنسی مزمن – زمانی که معمولا به تدریج شروع شده و در گذر زمان رو به وخامت می‌گذارد – تقریبا همیشه نشان دهنده وجود یک عامل فیزیکی نظیر دیابت یا مشکلات قلبی عروقی میباشد.
(ED) مرتبط با مشکلات روانی معمولا حالتی دوره ای دارد، به این معنی که در دوره هایی شما عملکرد مطلوب جنسی دارید و در دوره هایی در رسیدن به نعوظ دچار مشکل میشوید. در برخی مردان، ترکیبی از هر دو میباشد و تنها پزشک تان میتوانند به طور دقیق تشخیص دهد که عامل واقعی (ED) شما چه میباشد.
اما چه زمانی باید در مورد (ED) برای درمان اختلال نعوظ با پزشک تان صحبت کنید؟ اگرچه این یک موقعیت نسبتا خجالت آور برای مردان میباشد، اما به یاد داشته باشید که میللیون‌ها مرد در سراسر جهان با پزشکان خود دقیقا در همین مورد صحبت کرده‌اند، و باید بدانید پزشکان نیز به شکل حرفه ای وضعیت و سوابق پزشکی شما را ارزیابی خواهند کرد.
اگر (ED) باعث ایجاد اضطراب و استرس در رابطه شما شده است، دیدار پزشک و بحث بر سر گزینه‌های درمان اختلال نعوظ بهترین راه برای فائق آمدن بر این مشکل در سریع ترین زمان ممکن میباشد.
انواع روش ها برای درمان اختلال نعوظ (ED)
مهار کننده‌های فسفودیستراز نوع ۵ (PDE5)
این داروها یکی از روش‌های درمان اختلال نعوظ به صورت استاندارد میباشد و از جمله این داروها می‌توان به ویاگرای معروف اشاره کرد. داروهای (PDE5) باعث اتساع عروق آلت تناسلی میشوند. آنها از طریق مهار آنزیم فسفودیستراز نوع ۵ عمل میکنند.
این داروها باعث افزایش سطح نیتریک اکسید شده که این امر باعث ایجاد آرامش در ماهیچههای آلت شده تا خون بتواند بهتر در آلت گردش پیدا کند و احتمال نعوظ افزایش یابد.
هنگام استفاده از یکی از این داروها، همچنان تحریک جنسی مورد نیاز است. این زمانی است که آزاد سازی نیتریک اکسید روی میدهد. در مردان سالم، این امر در نتیجه نعوظ میباشد، اما افرادی که نیازمند مصرف مهار کننده‌های (PDE5) برای اختلال نعوظ خود هستند، متکی به این داروها برای آزاد سازی نیتریک اکسید پس از تحریک خواهند بود، تا خون بتواند در آلت جریان پیدا کرده و نعوظ رخ دهد.
اگرچه این داروها بسیار خوب شناخته شده‌اند، به طور وسیعی مصرف میشوند و برای اکثریت مردان تجویز آن ایمن در نظر گرفته میشوند، اما همانند اکثر داروها، این مهار کننده‌های (PDE5) نیز دارای عوارض جانبی احتمالی خود هستند که در ادامه مقاله در مورد آنها خواهید خواند.
۴ مهار کننده (PDE5) رایج برای درمان اختلال نعوظ
۴ مهار کننده (PDE5) رایج تجویزی برای درمان اختلال نعوظ وجود دارند، که بدون شک ویاگرا شناخته شده ترین آنها میباشد. لیست کامل به این شرح است :
سیلدنافیل (ویاگرا)
تادالافیل (سیالیس)
واردنافیل (لویترا)
آوانافیل (استندرا)
همه این داروها به یک شکل عمل کرده تا با افزایش سطح نیتریک اکسید، جریان خون در آلت بتواند افزایش پیدا کند. نیتریک اکسید در فرایند ریلکس کردن ماهیچههای آلت تناسلی نقشی حیاتی دارد تا خون بتواند جریان پیدا کرده و نعوظ حاصل و حفظ شود. چندین بیماری مختلف (دیابت، فشار خون بالا) میتوانند عملکرد نیتریک اکسید در بدن را مختل کنند، که به همین دلیل میتوانند عامل بالقوه ایجاد (ED) باشند.
نیتریک اکسید که به طور معمول از انتهای عصب آلت تناسلی آزاد میشود، باعث اتساع رگ‌های خونی شده تا جریان خون افزایش پیدا کند و در نهایت نعوظ حاصل شود. مهار کننده‌های (PDE5) برای تحریک این فرایند طبیعی در مردانی که در رسیدن یا حفظ نعوظ به دلیل اختلال در عملکرد نیتریک اکسید مشکل دارند توسعه یافته اند.
اصلی‌‌ترین تفاوتی که بین این داروها وجود دارد عمر فعال یا نیمه عمر آنها (مدت زمان تاثیر گذاری مطلوب دارو) و همچنین عوارض جانبی مختلف هر کدام میباشد. هر چهار دارو معتبر و اثبات شده هستند، اما همانطور که مشاهده خواهید کرد، ما یک گزینه نسبتا جدیدتر داریم که دارای برخی مزایای بیشتر نسبت به داروهای قدیمی تر میباشد.
مهم است که ذکر شود بر خلاف تصور عموم مردم، این داروها افرودیزیاک یا هوس افزا نیستند. آنها نمیتوانند باعث برانگیختگی مردان شوند. عملکرد آنها تحریک از جنبه فیزیکی رسیدن به نعوظ است، نه جنبه روانی.
تمام این داروها مدت زمان زیادی است که کارایی آنها در درمان اختلال نعوظ (ED) اثبات شده و برای مردانی که مصرف کننده داروهای نیتریک اکسید نبوده، مشکل قلبی و فشار خون بسیار پایین ندارند، ایمن در نظر گرفته میشوند.
داروهای مختلف (ED) هیچگاه نباید با هم ترکیب شوند، مصرف الکل باید حداقلی باشد، و پزشک تان میبایست از هرگونه داروی دیگری که در حال مصرف آن هستید آگاهی داشته باشد زیرا مهار کننده‌های (PDE5) با داروهای بسیار زیادی تداخل دارند.
درمان اختلال نعوظ : ویاگرا (سیلدنافیل)
معروف ترین گزینه در بین تمام داروهای (ED)، ویاگرا میباشد. این دارو بسیار سریع جذب جریان خون شده و تنها یک ساعت زمان میبرد تا به بالاترین سطح غلظت خود در خون برسد، به این معنی که ویاگرا به سرعت کار خود را شروع می‌کند.
مدت زمان تاثیر گذاری ویاگرا وابسته به دوز مصرفی شما میباشد، اما ممکن است تاثیر گذاری دارو تا بیش از ۵ ساعت در برخی افراد حفظ شود. این امر در زمینه زمان مصرف دارو و حفظ اثر، میتواند بازه زمانی نسبتا طولانی ای را در اختیار شما قرار دهد. به عبارت دیگر، این داروها را می‌توان یک تا چند ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف کنید، به طوری که اثر گذاری قابل توجه آن چیزی بین نیم تا یک ساعت پس از دریافت دوز زمان میبرد.
اکثریت مصرف کنندگان ویاگرا عارضه جانبی خاصی را تجربه نمیکنند، و به دلیل نیمه عمر کوتاه، هرگونه عارضه جانبی احتمالی نیز در عرض سه تا پنج ساعت، زمانی که دارو از بدن خارج میشود، از بین میرود.
درمان اختلال نعوظ : سیالیس (تادالافیل)
سیالیس دارای بیشترین زمان اثر گذاری بین چهار مهار کننده (PDE5) میباشد و میتواند تا ۳۶ ساعت تنها با مصرف یک دوز کارایی خود را حفظ کند. این دارو همچنین سریع تر از ویاگرا در اکثر مردان اثر گذاری خود را شروع می‌کند، به طوری که در برخی افراد ۱۵ دقیقه پس از مصرف و برای اکثر افراد ۴۵ دقیقه پس از دریافت دوز، اثر آن قابل لمس است.
عوارض جانبی سیالیس بسیار شبیه دیگر داروهای موجود در این دسته میباشد، اگرچه یک عارضه جانبی منحصر به فرد برای آن وجود دارد و آن احتمال بروز درد در اندام‌ها میباشد. این عارضه جانبی برای سه داروی دیگر در این دسته مشاهده نشده است.
افرادی سیالیس را به ویاگرا ترجیح میدهند که معمولا خواهان لذت بردن در بازه زمانی طولانی تر بدون مصرف چندین دوز پشت سر هم هستند، که این امر برای ویاگرا صادق است. به غیر از (ED)، از سیالیس همچنین برای درمان هایپرپلازی خوش خیم پروستات و پر فشاری ریوی نیز استفاده میشود.
درمان اختلال نعوظ : لویترا (واردنافیل)
لویترا دارای نیمه عمر کمی طولانی تر از ویاگرا میباشد، اما همچنان نیمه عمر آن بسیار کمتر از سیالیس میباشد، به طوری که نیمه عمر آن در اکثر مردان چیزی بین چهار تا هشت ساعت بوده و تاثیر گذاری قابل توجه آن یک ساعت پس از مصرف دارو شروع میشود.
لویترا بسیار قوی تر از ویاگرا در نظر گرفته میشود و به همین دلیل معمولا در دوز‌های پایین تر و در قرص‌های تا ۲.۵ میلی گرمی برای مردانی که ممکن است با عوارض جانبی مشکل داشته باشند، عرضه میشود.
درمان اختلال نعوظ : استندرا (آوانافیل)
استندرا جدید‌ترین مهار کننده (PDE5) میباشد. این دارو توسط بسیاری از مردان ترجیح داده میشود زیرا به شکل گزینشی تری روی قسمت‌های هدف تاثیر می‌گذارد که این امر عوارض جانبی آن را نسبت به سه داروی دیگر به حداقل رسانده است. تحقیقات نشان داده اند که کمتر از ۱۴% مصرف کنندگان تجربه عوارض جانبی خفیف حاصل از مصرف استندرا را داشته اند.
چندین تفاوت کلیدی بین استندرا، ویاگرا و سیالیس وجود دارد. برخی از برتری‌های استندرا نسبت به داروهای (ED) قدیمی تر به شرح زیر است :
۱ . استندرا معمولا سریع تر عمل می‌کند.
۲ . استندرا برای مدت زمان طولانی تاری نسبت به برخی از داروهای (ED) عمل می‌کند.
۳ . استندرا دارای عوارض جانبی کمتری است.
۴ . استندرا کمتر توسط غذا تحت تاثیر قرار می‌گیرد و مصرف آن با الکل ایمن است.
۵ . برای برخی افراد، استندرا کارامدتر در نظر گرفته میشود.
اگرچه احتمال بروز عوارض جانبی مشابه محتمل است، نظیر سردرد و قرمزی صورت، اما احتمال بروز آنها پایین تر بوده و احتمال بروز عوارض جانبی جدی تر نظیر اختلال در دید، با این داروی جدیدتر به شدت پایین تر است.
آوانافیل میتواند کار خود را ۱۵ دقیقه پس از مصرف یک دوز آن شروع کند و غلظت آن بعد از ۳۰ تا ۴۵ دقیقه به بالاترین حد خود می‌رسد. همچنین اثر این دارو میتواند تا بیش از ۶ ساعت دوام داشته باشد.
داروهای اختلال نعوظ : ویاگرا VS سیالیس VS لویترا VS استندرا
میدانیم که ویاگرا، سیالیس، لویترا و استندرا چه وجه اشتراکاتی با هم دارند :
همه آنها داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ (ED) هستند
همه آنها مهار کننده‌های (PDE5) میباشند
و همه آنها باعث افزایش سطح نیتریک اکسید میشوند تا عضلات آلت ریلکس شده و خون بیشتری جریان پیدا کند.
علیرغم اینکه تمام آنها مهار کننده‌های (PDE5) هستند، اما همچنان یک سری تفاوت‌های ظریفی بین این چهار دارو وجود دارند. هر کدام از این داروها دارای مزایا و معایب خود میباشند و کمی از یکدیگر متفاوت هستند. برای مثال :
۱ . سیالیس در دوز‌های کوچک ۲.۵ میلی گرمی موجود میباشد تا بتوانید به شکل ایمن آن را روزانه مصرف کنید.
۲ . سیالیس همچنین برای درمان بزرگی پروستات نیز کارامد است.
۳ . اگرچه هم لویترا و هم ویاگرا هر دو حدودا ۴ ساعت دوام دارند، اما ویاگرا معمولا کمی سریع از لویترا شروع به کار می‌کند.
۴ . مصرف کنندگان لویترا گزارش کمتری از رایج ترین عوارض جانبی را نسبت به ویاگرا داده اند و درد عضلانی برای لویترا گزارش نشده است. تغییر دید تنها یک عارضه جانبی بسیار نادر برای لویترا نسبت به ویاگرا میباشد.
۵ . استندرا دارای این مزیت است که بسیار سریع عمل کرده و در ۱۵ دقیقه اثرات آن پدیدار میشود.
۶ . استندرا دارای عوارض جانبی رایج بسیار کمتری نسبت به ویاگرا میباشد، و تنها عارضه جانبی جدی آن در برخی مصرف کنندگان استندرا گلو درد میباشد که برای ویاگرا این مورد صدق نمیکند.
اگرچه این چهار دارو در عمل یکسان هستند، اما برخی مردان با یک یا دو تای آنها دچار عارضه جانبی میشوند در حالی که برخی دیگر دچار این مشکل نمیشوند. بنابراین خوب است که چهار گزینه را برای انتخاب داریم.
عوارض جانبی مهار کننده‌های (PDE5) برای درمان اختلال نعوظ
همه افراد هنگام مصرف یک داروی مهار کننده (PDE5) دچار عارضه جانبی نمیشوند، اما عاقلانه است که از عوارض جانبی احتمالی آنها هنگام مصرف برای درمان اختلال نعوظ (ED) آگاهی پیدا کنیم.
همانطور که در بالا ذکر کردم، یکی از این چهار دارو به نام استندرا دارای کمترین عوارض از هر نوع، و دارای کمترین عوارض جانبی جدی میباشد. اگرچه تنها به این دلیل نمی‌توان یک دارو را برتر از داروی دیگری دانست، اما بسیاری از مردان و همچنین پزشکان این موضوع را مدنظر قرار میدهند.
اصلی ترین عوارض جانبی گزارش شده برای هر کدام از این داروها به شرح زیر هستند :
قرمزی صورت
قرمزی صورت یکی از رایج ترین عوارض جانبی این داروها میباشد. این عارضه میبایست به سرعت در اکثر مردان فروکش کند. این واکنش نتیجه اثر داروها برای اتساع عروق خونی آلت تناسلی میباشد، که ممکن است همچنین در برخی بخش‌های دیگر بدن نظیر صورت و گردن نیز روی دهد.
گرفتگی بینی
اتساع بیش از حد عروق خونی سینوس‌ها همچنین میتواند باعث گرفتگی بینی یا سفتی آن پس از مصرف یک دوز از این داروها شود. این هم یکی از آن عارضه‌های جانبی ای است که معمولا خیلی سریع از بین میرود.
سردرد
این رایج‌ترین عارضه جانبی برای اکثر مهار کننده‌های (PDE5) نظیر ویاگرا در نظر گرفته میشود. تحقیقات نشان داده اند که تا ۲۵% مردان مصرف کننده ویاگرا سردرد را تجربه خواهند کرد، که عمدتا خفیف و کوتاه مدت است. اما، درصد کمتری از مردان ممکن است تجربه سردرد یا میگرن دردناک تری را داشته باشند. این سردرد‌های خوشه ای هنگام مصرف دیگر مهار کننده‌های (PDE5) نظیر واردنافیل و تادالافیل دیده نشده است.
مردانی که از ویاگرا استفاده میکنند و از سردرد‌های خوشه ای رنج میبرند، نشان داده اند که وضعیت شان با تغییر دارو به یک مهار کننده (PDE5) دیگر یا کاهش دوز ویاگرا و ترکیب آن با یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی نظیر ناپروکسن، بهتر شده است.
تغییر در دید
این عارضه مدت هاست که شناسایی شده است، و تحقیقات جدید تر نشان میدهند که این عارضه میتواند بسیار بدتر از آن چیزی باشد که قبلا گمان میشد. یک متخصص اورولوژی متوجه تاثیرات جدی تری روی چشم برخی افراد مصرف کننده این داروها شده است، که مهم ترین آن احتمال بروز یک بیماری نادر چشم به نام (NAION) است، که حتی سازمان غذا و دارو هم در حال قرار دادن این عارضه جانبی احتمالی حاصل از مصرف مهار کننده‌های (PDE5) در لیست خود میباشد. از میان چهار مهار کننده (PDE5)، آوانافیل نشان داده که احتمال بروز این عارضه جانبی جدی و نگران کننده با مصرف آن بسیار کمتر از سه داروی دیگر میباشد.
کمردرد
افراد مصرف کننده سیالیس ممکن است تا ۱۲-۲۴ ساعت پس از دریافت دوز تجربه کمردرد و دیگر درد‌های ماهیچه ای را داشته باشند. در اکثر مردان این علائم به خودی خود ناپدید میشود. کمردرد یک عارضه جانبی شناخته شده مخصوصا برای تادالافیل میباشد. تحقیقات نشان میدهند که هنگام ترکیب این دارو با دو داروی دیگر از این دسته، تقریبا به طور ۱۰۰% احتمال کمردرد از بین میرود.
گیجی
یکی دیگر از عوارض جانبی کاهش ناگهانی فشار خون پس از مصرف یکی از این داروها گیجی یا سبکی سر میباشد. بنابراین، هیچگاه نباید پس از مصرف این داروها، رانندگی کنید.
مشکلات خواب
بی خوابی یا اینسومنیا یکی از عوارض جانبی احتمالی ویاگرا میباشد. به علاوه، در یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۶ نشان داده شد که حتی یک دوز از ویاگرا میتوانند آپنه خواب در مردانی که از قبل دچار این وضعیت بوده‌اند را وخیم تر کند.
در یک تحقیق دیگر اینطور یافت شد که مردان دچار آپنه خواب و بیماری‌های قلبی عروقی مصرف کنندگان با ریسک بالای ویاگرا هستند، زیرا این دارو نشان داد که هم باعث وخیم تر شدن آپنه خواب و هم تاثیر منفی سریع روی ضربان قلب میشود. از آنجایی که در بین تمام مهار کننده‌های (PDE5)، بیشترین مطالعه روی ویاگرا انجام شده است، اما این عارضه جانبی ممکن است تنها محدود به این دارو نباشد.
گلو درد
این عارضه جانبی عمدتا با مصرف استندرا دیده میشود. اگرچه این مهار کننده (PDE5) جدیدتر دارای عوارض جانبی کمتری در مقایسه با دیگر داروها میباشد، اما این عارضه منحصر به فرد این دارو است. اما به هر حال، یک عارضه جانبی خفیف در نظر گرفته میشود که سریع از بین میرود.
ناراحتی معده
اسهال و دیگر مشکلات گوارشی میتوانند عوارض جانبی محتمل هر کدام از این داروها باشند، اما باید به یاد داشته باشید که این یک عارضه جانبی محتمل تقریبا برای تمام داروها میباشد و عمدتا مربوط به واکنش بدنتان به یک دارو میشود. اگر یک مهار کننده (PDE5) دارای اثر بدی روی سیستم گوارشی شما باشد، پزشک تان میتواند یک داروی دیگر را تجویز یا دوز آن را کاهش دهد.
کاهش فشار خون
کاهش فشار خون معمولا اندکی پس از مصرف این داروها رخ میدهد. برای مثال، با مصرف ویاگرا، فشار خون تنها در ساعات اولیه پس از مصرف، کاهش پیدا می‌کند. اگر دچار مشکل فشار خون پایین هستید این موضوع باید مدنظر قرار بگیرد و قبل از شروع به مصرف هر کدام از این داروها، میبایست با پزشک خود مشورت‌های لازم را انجام دهید.
ناشنوایی ناگهانی
یکی دیگر از عوارض جانبی نادر برخی از مهار کننده‌های (PDE5) کری موقت میباشد. نتیجه یک تحقیق علمی عمیق روی این مشکل این بود که از هر ۵۰۰۰ نفر مصرف کننده این داروها ۱ نفر دچار ناشنوایی ناگهانی میشود.
در یک تحقیق روی یک مرد اینطور یافت شد که او پس از مصرف دچار ناشنوایی ناگهانی و وزوز گوش شد. هنوز مشخص نیست که کدام مهار کننده (PDE5) عامل اصلی ایجاد عارضه میباشد، یا اینکه عامل آن یک مشکل زمینه ای یا مصرف دیگر داروها است.
نعوظ بیش از حد طولانی
مردانی که نعوظ آنها بیش از چهار ساعت ماندگار میماند میبایست رفتن به اورژانس را مدنظر قرار دهند، زیرا این عارضه نه تنها دردناک میباشد، بلکه میتواند باعث آسیب دائمی به آلت تناسلی شود.
آندروژن ها
آندروژن‌های طبیعی تولید شده در بدن مسئول تمام ویژگی هایی هستند که باعث ایجاد ظاهر مردانه میشوند. این هورمون‌های جنسی مردانه از جمله تستوسترون هستند که هم باعث بروز صفات مردانه و هم تولید مثل میشوند. آندروژن تراپی برای (ED) اساسا همان درمان اختلال نعوظ جایگزینی هورمون با تمرکز روی تستوسترون میباشد.
این گزینه درمانی عمدتا برای مردانی که از کاهش میل جنسی، روحیه پایین و دیگر عوارض کاهش سطح تستوسترون رنج میبرند، در نظر گرفته میشود. البته هیچ مدرک محکمی نیست که نشان دهد این روش درمانی به تنهایی بتواند به شکل کارامدی باعث درمان اختلال نعوظی شود که عامل اصلی آن کاهش سطح تستوسترون نبوده است.
هنگام مصرف آندروژن‌ها برای درمان اختلال نعوظ حاصل از کاهش سطح تستوسترون، این داروها میتوانند در فرم‌های مختلف از جمله خوراکی، ژل، تزریقی و حتی پوستی تجویز شوند.
برخی از مردان برای دریافت نتایج بهتر از ترکیب تستوسترون و مهار کننده‌های (PDE5) استفاده میکنند، اگرچه تحقیقات هنوز ادامه دارند تا مشخص شود که آیا واقعا این کار کارامد است و آیا ترکیب این دو دارو احتمال بروز عوارض جانبی را بیشتر می‌کند یا خیر.
تزریق به آلت تناسلی (پروستوگلادین)
این روشی برای درمان اختلال نعوظ است که احتمالا اکثر مردان در انتخاب آن بسیار تردید و ترس دارند. زیرا فکر تزریق به آلت تناسلی هم دردناک است، اما ارزشش را دارد که ببینیم این روش درمان اختلال نعوظ مخصوص برای چه خوب میباشد. با تزریق یک گشاد کننده عروق نظیر پروستوگلاندین مستقیما به آلت تناسلی، پزشک قادر است بسیار سریع تشخیص دهد که آیا رگ‌های خونی به خوبی قادر به گشاد شدن هستند یا خیر. در واقع این امر این متد را به عنوان یک ابزار تشخیصی و همچنین یک روش درمان اختلال نعوظ بسیار خوب کرده است.
پنج دقیقه پس از تزریق، پزشک میتواند تشخیص دهد که آیا رگ‌های خونی به خوبی عمل میکنند یا خیر، زیرا در صورت خوب بودن عملکرد آنها نعوظ رخ میدهد. تزریق مستقیما به ناحیه (corpora cavernosa) آلت تناسلی انجام میشود.
در برخی تحقیقات یافت شده است که تزریق پروستوگلاندین (E1) کارامد‌ترین روش درمان اختلال نعوظ به صورت غیر جراحی برای در مردان ۶۵ سال به بالا میباشد.
مردانی که میبایست این درمان اختلال نعوظ دنبال کنند، میتوانند توسط پزشک شان آموزش دیده تا خودشان تزریق به آلت را انجام دهند. از آنجایی که پس از تزریق پروستوگلاندین (E1)، نعوظ به سرعت رخ میدهد، این تنها گزینه برای مردانی است که میخواهند به شکل عملی از این روش درمانی در زندگی جنسی خود استفاده کنند.
اما برای برخی مردان نتیجه تزریق منظم به آلت آن چیزی نیست که انتظارش را داشتند، و اگر شما نیز یکی از آن افراد هستید، پس بهتر است به دنبال دیگر روش‌های درمان اختلال نعوظ نظیر داروهای خوراکی باشید.
استروئیدهای آنابولیک و درمان اختلال نعوظ
تحقیقات نشان میدهند استروئیدهای آنابولیک هرچه طولانی تر و در دفعات بیشتری مصرف شوند، احتمال اینکه مردان (ED) را تجربه کنند بیشتر میشود. اما تحقیقات همچنین یافت کرده‌اند مردانی که مصرف کننده داروهای ضد استروژن بودند، توانستند پس از مصرف استروئیدهای آنابولیک بیشتر عملکرد نعوظ خود را حفظ کنند، که این امر نشان دهنده نقش حیاتی دوره پاکسازی میباشد.
چرا استروئیدها و ویاگرا با هم مصرف میشوند؟
دو دلیل وجود دارد که مردان تصمیم میگیرند هنگام مصرف استروئیدهای آنابولیک از ویاگرا نیز استفاده کنند. اولین دلیل بهره بردن از اتساع عروق و افزایش جریان خون بوده که این امر نه تنها برای بهبود عملکرد مفید است، بلکه میتواند استروئیدها را در سراسر بدن به شکل کارامد تری انتقال دهد.
دومین دلیل استفاده همزمان ویاگرا و استروئید ها، درمان اختلال نعوظ احتمالی میباشد، که البته دلیل اصلی مصرف ویاگرا نیز همین مورد است.
آیا مصرف استروئیدها و ویاگرا برای درمان اختلال نعوظ با هم ایمن است؟
تا کنون شواهدی به دست نیامده که نشان دهد مصرف ویاگرا و استروئیدها با هم در دوز‌های معقول، غیر ایمن باشد، از جمله آنهایی که توسط پزشک نیز تجویز شده بودند. ریسک‌های احتمالی زمانی به وجود می آیند که از هر کدام از آنها در دوز‌های بسیار بالا استفاده شود. اما در دو جا مصرف هم زمان استروئیدها و ویاگرا میتواند مشکلاتی را ایجاد کند : در زمینه کیفیت خواب (اینسومنیا) و فشار خون.
سوال و جواب‌های رایج در مورد درمان اختلال نعوظ (ED)
✅ آیا استروئیدهای آنابولیک باعث اختلال نعوظ هستند؟
بله و نه. استفاده از برخی استروئیدها میتواند احتمال بروز (ED) را در شما بیشتر کند، اما بسیاری از مصرف کننده استروئید از یک منبع تستوسترونی در طول دوره خود استفاده میکنند که این امر نشان داده احتمال بروز اختلال نعوظ را کاهش میدهد. اما اگر مصرف تستوسترون قطع شود، احتمال بروز (ED) و دیگر مشکلات نظیر کاهش میل جنسی بیشتر میشود.
✅ آیا مصرف تستوسترون در زمینه اختلال نعوظ کمک کننده است؟
هنگام استفاده از استروئیدهای آنابولیک، مصرف یک تستوسترون استر میتواند در جلوگیری از (ED) کمک کند. اما برای مردانی که از استروئید استفاده نمیکنند و اختلال نعوظ آنها به دلایل دیگری میباشد، بسیار بعید است که تستوسترون به مردانی کمک کند که از قبل دارای سطح نرمال تستوسترون در بدن خود هستند، یا حتی آنهایی که سطح تستوسترونشان پایین بوده اما دارای علائم دیگر نظیر کاهش میل جنسی و خستگی نیستند.
✅ آیا افزایش سن عامل اختلال نعوظ است؟
اگرچه مردان با افزایش سن، شاهد کاهش سطح تستوسترون خود هستند، اما به ندرت پیش می آید که این کاهش آن قدری کافی باشد که باعث ایجاد (ED) شود. دلیل ناتوانی جنسی معمولا مرتبط با دیگر مشکلات است.
✅ آیا میتوانید ویاگرا را با تستوسترون مصرف کنید؟
در زمینه درمان اختلال نعوظ (ED)، هیچ مزیت شناخته شده ای برای ترکیب این دو دارو برای مردان با سطح تستوسترون پایین وجود ندارد. اما در مورد مصرف کنندگان استروئیدی که احتمالا از تستوسترون در دوره خود استفاده میکنند، همچنین هیچ خطر شناخته شده ای نیز وجود ندارد و این کار گاهی اوقات برای معکوس کردن عوارض جانبی (ED) برای برخی استروئیدها انجام میشود.
✅ آیا ویاگرا باعث افزایش سطح تستوسترون میشود؟
فرمول ساخت ویاگرا و دیگر داروهای مهار کننده (PDE5) طوری نیست که روی تستوسترون اثر بگذارد، بلکه تنها باعث افزایش جریان خون و آرامش ماهیچههای آلت تناسلی میشود. اما تحقیقات نشان میدهند که اثر غیر منتظره ویاگرا زمانی که توسط مردانی استفاده شود که هم دچار (ED) و هم سطح پایین تستوسترون هستند این است که میتواند هم باعث افزایش سطح تستوسترون کل و هم سطح تستوسترون آزاد در سرم شود، و محققان اطمینان دارند که ویاگرا دارای اثر مستقیم روی بیضهها بوده که این امر میتواند برای مردانی که دارای سطح تستوسترون پایین هستند، مفید باشد.
✅ آیا ویاگرا میتواند باعث مرگ شما شود؟
اکثر عوارض جانبی جانبی ویاگرا خفیف هستند، نظیر سردرد و قرمزی صورت. اما میدانیم که در درصد کمی از مردان، عوارض جانبی میتوانند بسیار جدی تر باشند. در ۹ سال اول عرضه ویاگرا که از سال ۱۹۹۸ بود، در یک تحقیق یافت شد که بیش از ۱۸۰۰ مرد مصرف کننده این دارو جان باخته بودند، که اغلب دلیل مرگ آنها حمله قلبی بود.
اعتقاد بر این است که دلیل اصلی این امر این است که هنگامی که مردان دارای مشکلات قلبی، ویاگرا را با داروهای آنژین به نام نیتروگلیسرین مصرف میکنند، فشار خون آنها به سطح خطرناکی کاهش میابد. امروزه پزشکان هرگز ویاگرا را برای مردانی که از داروهای نیترات برای آنژین قلبی مصرف میکنند، تجویز نمیکنند.
✅ کدام بهتر است : ویاگرا یا سیالیس؟
دارویی بهتر است که برای شما جواب دهد. هر دو این داروها مهار کننده (PDE5) هستند، اما تفاوت اصلی آنها در مدت زمان تاثیر گذاری ای است که هر کدام دارند : ویاگرا میتواند تا ۵ ساعت اثر خود را حفظ کند، در حالی که اثر سیالیس بسیار طولانی تر و تا ۳۶ ساعت میتواند دوام داشته باشد.
یک مورد قابل توجه دیگر نیز این است که ویاگرا هنگام مصرف با معده خالی بهترین عملکرد را دارد، در حالی که سیالیس تحت تاثیر غذا نمیباشد. در زمینه درمان اختلال نعوظ ، هر دو دارو نشان داده اند که از لحاظ میزان موفقیت، رتبه بسیار مشابهی دارند.
بسیاری از مردان هیچ کدام از این دو دارو را ترجیح نمیدهند و در عوض از استندرا استفاده کرده که احتمال بروز عوارض جانبی با آن بسیار کمتر است.
✅ آیا وینسترول باعث اختلال نعوظ میشود؟
یک عارضه جانبی جانبی وینسترول (استانوزولول) در واقع چیزی خلاف (ED) میباشد : یعنی برخی مردان با مصرف این استروئید ممکن است تجربه نعوظ طولانی مدت و متعدد را داشته باشند.
جمع بندی و توصیه برای درمان اختلال نعوظ
اگر از رفتن نزد پزشک برای اختلال نعوظ خود شرم دارید، شاید به فکر استفاده از داروهای بدون نسخه به عنوان گزینه‌های درمانی افتاده باشید. گزینه‌های محتمل میتواند شامل هورمون طبیعی (DHEA)، آمینو اسید ال-آرژنین و گیاهانی نظیر یوهیمبین و جینسینگ باشد. هیچ مدرک علمی برای کارایی هیچ کدام از این روش‌های طبیعی برای درمان (ED) وجود ندارد، مخصوصا در مردانی که عامل اختلال نعوظ آنها مشکلات زمینه ای جدی نظیر دیابت و فشار خون بالا میباشد.
اما در مورد داروهای مهار کننده فسفودیستراز نوع ۵ (PDE5) داستان فرق می‌کند. این داروها یک روش درمانی استاندارد پزشکی برای اختلال نعوظ میباشند و از جمله آنها می‌توان به ویاگرای معروف اشاره کرد.