هورمون رشد (HGH) : راهنمای کامل (مردان و زنان) + 9 فاکتور برای افزایش سطح طبیعی هورمون رشد

هورمون رشد (HGH) یک پپتید هورمون طبیعی در بدن بوده، که مسئول رشد ماهیچه‌های اسکلتی و تولید سلول می‌باشد.

این هورمون همچنین متابولیسم و بافت چربی‌ را نیز تحت تاثیر قرار میدهد، به طوری که افراد دارای سطح بالای این هورمون میتوانند چربی‌‌های زیر پوستی‌ را به شکل قابل توجهی‌ بسوزانند.

سطح طبیعی این هورمون اغلب توسط چندین فاکتور تعیین میشود از جمله ژنتیک، خواب، سن، ورزش و سلامت عمومی‌.

افراد بالغ هر ۱۰ سال به اندازه ۱۵% افت سطح هورمون رشد دارند، که این امر در افزایش وزن، چروک پوست، تحلیل عضلانی و کاهش انرژی دخیل می‌باشد.

به همین دلیل، مردان و زنان سراسر جهان از هورمون رشد مصنوعی‌ به منظور معکوس کردن فرایند پیری، بهبود عملکرد ورزشی و بهبود ترکیب بدنی استفاده میکنند.

در سال ۱۹۸۵، سازمان غذا و دارو اولین ترکیب هورمون رشد با نام سوماترم (پراتروپین) را در جهت تلاش برای درمان کمبود کمبود هورمون و اختلالات رشد مورد تایید قرار داد.

علیرغم موفقیت کلی‌، دانشمندان متوجه شدند سوماترم باعث واکنش آنتی بادی‌ها شده، که این امر میزان قابل جذب و کارایی دارو را کاهش میداد.

در سال ۱۹۸۷، به لطف تکنولوژی دی ان‌ ای نوترکیب، سوماتروپین تولید شد، دارویی با ساختار یکسان با هورمون رشد طبیعی که توسط غده هیپوفیز ترشح میشود.

بنابراین، سوماتروپین تبدیل به ورژن خالص تر هورمون رشد نسبت به نسخه قبلی‌ خود شد و تا به امروز بازار را در دست دارد، به طوری که تولید آن در آزمایشگاه‌های دارویی و زیر زمینی‌ به وفور انجام میشود.

مزایای هورمون رشد

۱ . افزایش قد (در دوره بلوغ)

۲ . عضله سازی

۳ . چربی‌ سوزی

۴ . ضد پیری

۵ . بدون علائم ترک (پس از پایان دوره)

افزایش قد

پزشک میتواند برای کودکانی که مقتضای سن خود از رشد استانداردی بهره نبرده اند هورمون رشد تجویز کند، که به طور موفقیت آمیزی میتواند رشد آنها را افزایش داده و باعث بهبود کیفیت زندگی‌ آنها شود.

اما، این هورمون به شکل مثبتی نمی‌تواند در سال‌های پسا-بلوغ روی قد تاثیر بگذارد، که دلیل این امر بسته شدن صفحات رشد می‌باشد.

عضله سازی

هورمون رشد یک استروئید آنابولیک نیست، اما قدرت عضله سازی را دارد، اگرچه که از استروئید‌ها ضعیف تر می‌باشد.

در پزشکی‌، این هورمون را برای درمان نزاری (تحلیل عضلانی) در افراد مبتلا به ایدز تجویز میکنند.

این هورمون از طریق افزایش احتباس نیتروژن و سنتز پروتئین در سلول‌های ماهیچه ای میتواند به بدن کمک کرده تا از شرایط کاتابولیک خارج شود و بنابراین میتواند به افزایش وزن از طریق افزایش حجم خالص عضلانی کمک کند.

چربی‌ سوزی

برجسته‌ ترین اثر هورمون رشد در زمینه ترکیب بدنی، قدرت آن در سوزاندن چربی‌‌های زیر پوستی‌ و چربی‌‌های احشایی می‌باشد.

در مجموع، این هورمون میتواند باعث کاهش بافت چربی‌ بدن شود، و باعث شود فرد به بدنی کم چرب و عضلاتی تفکیک شده برسد.

ضد پیری

هورمون رشد باعث افزایش سنتز کلاژن میشود و از این طریق دارای اثرات ضد پیری است.

کلاژن به پوست حجم داده، کش سانی آن را افزایش داده، از بروز چین چروک و افتادگی نیز جلوگیری می‌کند.

کلاژن همچنین برای سلامت مو و ناخن نیز بسیار حیاتی است، به طوری که میتواند باعث ضخامت فولیکول‌های مو شده، از گندمی شدن مو‌ها جلوگیری کرده و شکنندگی ناخن‌ها را کاهش میدهد.

این مزایا خلاف بسیاری از استروئید‌های آنابولیک هستند که باعث کاهش تولید کلاژن شده و پیری را سرعت میبخشند.

مصرف کننده گان هورمون رشد نه تنها ممکن است ظاهری جوان تر پیدا کنند، بلکه آن را حس نیز خواهند کرد، و از طریق اثر گذاری این هورمون روی متابولیسم کربوهیدرات و افزایش قابل توجه سطح قند خون، این افراد میتوانند تجربه انرژی بالایی را داشته باشند.

هورمون رشد همچنین میتواند توانایی شناختی‌ را افزایش دهد، زیرا گیرنده‌های این هورمون در قسمت‌های مختلفی‌ از مغز نظیر غشای مغزی، شبکه کوروئید و هیپوکامپ، بیان میشوند.

نکته : اگرچه هورمون رشد دارای اثرات ضد پیری می‌باشد، اما احتمالا از طریق افزایش سطح (IGF-1) باعث کوتاه شدن عمر فرد میشود.

بدون علائم ترک

هورمون رشد بر خلاف استروئیدها، پس از پایان دوره علائم ترک را از خود نشان نمیدهد، بنابراین نیازمند دوره پاکسازی نمیباشد.

انجام یک دوره پاکسازی پس از یک دوره استروئید میتواند به ریکاوری محور هیپوتالاموس‌-هیپوفیز‌-بیضه کمک کرده تا تولید طبیعی تستوسترون در بدن بهبود یابد.

بدون دوره پاکسازی، علائم کمبود تستوسترون میتوانند تا چندین ماه ماندگار باشند.

اگرچه مصرف هورمون رشد تولید طبیعی این هورمون در بدن را سرکوب می‌کند، اما اغلب تنها پس از چند روز سطح آن به حالت نرمال باز میگردد (بسیار سریع تر از ریکاوری محور هیپوتالاموس‌-هیپوفیز‌-بیضه).

بنابراین، مصرف کننده گان هورمون رشد معمولا از علائم فیزیکی‌ و روانی‌ نظیر کاتابولیسم، افزایش خستگی‌ یا کاهش تندرستی و نشاط رنج نمیبرند.

عوارض جانبی هورمون رشد

تحقیقات بلند مدت اندکی‌ روی هورمون رشد انجام شده است، اما بر اساس شواهد کنونی، این هورمون میتواند عوارض جانبی زیر را داشته باشد :

۱ . بیماری قلبی

۲ . دیابت

۳ . احتمال سرطان زا بودن

۴ . برامدگی شکم

۵ . رشد تومور

۶ . کم کاری تیروئید

۷ . رشد بافت/استخوان

۸ . بی‌ حسی در دست‌ها و پاها

بیماری قلبی

هایپرتروفی (بزرگی‌) بطن چپ میتواند هنگام مصرف هورمون رشد مصنوعی‌ ایجاد شود، که این امر احتمال بیماری قلبی را افزایش میدهد.

اما شواهدی وجود دارد که نشان میدهد اگر هورمون رشد در شرایط پزشکی‌ و برای درمان بیمارانی‌ که دچار کمبود این هورمون هستند استفاده شود، در واقع میتواند دارای مزایای قلبی عروقی باشد. بنابراین در اینجا یک اثر متناقض را میبینیم که در واقع باعث آتروفی قلبی میشود.

دیابت

هورمون رشد دارای اثرات دیابت زا به واسطه قدرت آن در متابولیسم کربوهیدرات می‌باشد، که این امر باعث شده تا سطح قند خون بالا رفته و بنابراین احتمال بروز دیابت نوع ۲ را افزایش میدهد.

احتمال سرطان زا بودن

اطلاعات کافی‌ مبنی بر اینکه بدون ابهام بیان شود که هورمون رشد سرطان زا می‌باشد وجود ندارد، اما دکتر توماس اوکانر شواهد نقلی ای دارد که نشان دهنده ارتباط احتمالی‌ بین این هورمون و پیشرفت انواع سرطان می‌باشد.

دکتر توماس اوکانر بروز سرطان‌های زیر را با مصرف هورمون رشد در بیماران خود دیده است :

ملانوما

سرطان مری

سرطان مغز

تومور قلبی (یک مورد)

سرطان دستگاه گوارش

البته چنین بیمارانی‌ از هورمون رشد چندین سال در کنار انواع استروئید‌های آنابولیک استفاده کرده بودند، که این امر باعث شد تا هورمون رشد به عنوان مقصر مورد اتهام قرار بگیرد.

ستاره سابق فوتبال آمریکایی، لایل آلزادو، نیز همچنین عقیده داشت که دارو‌های بهبود دهنده عملکرد (از جمله این هورمون ) عامل رنج بردن او از لنفوم مغزی بود، که متاسفانه این امر منجر به مرگ او در سال ۱۹۹۲ شد.

نگرانی اینجاست که این هورمون میتواند سطح (IGF-1) را به شکل قابل توجهی‌ افزایش دهد، که یک نشانگر جایگزین برای سرطان می‌باشد.

پزشکان از (IGF-1) برای تشخیص سرطان و تومور‌های احتمالی‌ در بیماران استفاده میکنند.

بنابراین، با افزایش قابل توجه سطح هورمون رشد، مصرف کننده گان ممکن است به شکل قابل توجهی‌ ریسک بروز سرطان یا بدتر شدن تومور‌های از قبل موجود (شناسایی نشده) را افزایش دهند.

شکم برآمده

شکم برآمده حاصل از مصرف هورمون رشد را امروزه می‌توان در بسیاری از بدنسازان (IFBB) دید.

این اثر نشان دهنده سطح بالای چربی‌‌های احشایی در بدن می‌باشد. البته اینکه این هورمون به تنهایی عامل ایجاد چنین ظاهری باشد بیشتر شبیه یک افسانه است، زیرا در واقع هورمون رشد خود کاهش دهنده چربی‌‌های احشایی از طریق تحریک فرایند لیپولیز می‌باشد.

اما، بسیاری از بدنسازان در طول دوره، هورمون رشد را با انسولین به منظور بهبود شرایط آنابولیک در بدن استفاده میکنند، که دلیل آن قابلیت انسولین در انتقال مواد مغذی به سلول‌های ماهیچه ای می‌باشد.

آنها این کار را انجام میدهند چون انسولین باعث افزایش کارایی گیرنده‌های (IFBB) و کاهش (IGF protein binding 1) میشود، بنابراین این امر یک محیط آنابولیک ویژه را همراه مصرف هورمون رشد ایجاد می‌کند.

انسولین اما باعث تقویت فرایند لیپوجنسیس (ذخیره چربی‌) در مصرف کننده گان شده، که این امر به بدن ظاهری پر چرب میدهد، که این امر در بدنسازانی که حتی درصد چربی‌ پایینی دارند نیز مشهود است.

بنابراین، برامدگی شکم حاصل از مصرف هورمون رشد تنها پس از استفاده بلند مدت رخ میدهد، و البته زمانی که انسولین نیز حضور داشته باشد.

کم کاری تیروئید

تحقیقات نشان میدهند که کم کاری تیروئید ممکن است در مصرف کننده گان هورمون رشد به دلیل کاهش سطح پتاسیم، سدیم و فسفر رخ دهد، که این امر میتواند منجر به کمبود (T3) شود.

این امر شگفت انگیز است زیرا (T3) یک هورمون چربی‌ سوز قدرتمند بوده، و هورمون رشد نیز همچنین باعث تقویت لیپولیز (چربی‌ سوزی) میشود.

به شکل جالبی‌، دکتر توماس اوکانر شاهد هیچگونه کاهش سطحی در (T3) بیماران مصرف کننده هورمون رشد نبود. بنابراین، ممکن است چنین اثر سرکوب کننده ای روی (T3) تنها در افراد دچار کمبود هورمون رشد بروز کند (تئوری).

رشد استخوان/بافت

آکرومگالی، که عامل بزرگی‌ استخوان‌ها و بافت‌ها می‌باشد، یک پدیده رایج هنگام مصرف هورمون رشد در مدت زمان بسیار طولانی می‌باشد.

یک بدنساز پس از ۱۰ سال مصرف مستمر هورمون رشد گزارش بزرگ شدن سایز پاهای خود را داد. همچنین جمجمه او رشد کرده بود و این بزرگی‌ در دست ها، مچ و معده نیز بروز کرده بود.

ژینکوماستی

به شکل جالبی‌، تحقیقات نشان داده اند که ژینکوماستی میتواند یک عارضه جانبی هورمون رشد باشد. مشخص نیست که دقیقا بافت سینه در مردان مصرف کننده هورمون رشد چگونه رشد می‌کند، اما احتمالا این هورمون در افزایش سطح یک هورمون جسی زنانه – پروژسترون – مشارکت دارد.

تحقیقات نشان داده اند که این هورمون میتواند از طریق لوتئال استروئیدوژنز باعث افزایش سطح پروژسترون شود، بنابراین (به طور بالقوه) میتواند باعث ایجاد ژینکوماستی به روش مشابه دکا دورابین شود.

یک مهار کننده آروماتاز نظیر آناستروزول، ممکن است برای محافظت افراد مصرف کننده هورمون رشد در برابر ژینکوماستی استفاده شود، به طوری که تحقیقات نشان میدهند این مهار کننده آروماتاز در زمینه جلوگیری از بیان گیرنده‌های پروژسترون کارامد عمل می‌کند.

بی‌ حسی در دست‌ها و پاها

بی‌ حسی دست ها، که همچنین با نام سندروم تونل کارپال نیز شناخته میشود، ممکن است با مصرف هورمون رشد روی دهد که دلیل آن افزایش جذب سدیم و بنابراین افزایش مایعات خارج سلولی (احتباس آب) می‌باشد.

این مایع اضافه در بافت سینوویال باعث فشار روی عصب میانی شده، که نتیجه آن کاهش عملکرد می‌باشد.

دوره‌های هورمون رشد

هنگامی که از هورمون رشد در پزشکی‌ برای درمان محدودیت رشد داخل رحمی استفاده شود، دوز‌ها معمولا چیزی بین ۱ تا ۳ واحد در روز هستند.

اما به منظور افزایش عملکرد، ۲-۴ واحد در روز مصرف میشود، به طوری که حداکثر دوز مصرفی برای بدنسازان سطح بالا به منظور رشد عضلانی ۶ واحد در روز می‌باشد.

دوره‌های هورمون رشد معمولا چیزی بین ۶ تا ۲۴ هفته طول میکشند، به طوری که ۱۶ هفته زمان میانگین برای یک دوره استاندارد بدنسازی می‌باشد.

دوره تکی‌ هورمون رشد

هفته ۱ : ۴ واحد در روز

هفته ۲ : ۴ واحد در روز

هفته ۳ : ۴ واحد در روز

هفته ۴ : ۴ واحد در روز

هفته ۵ : ۴ واحد در روز

هفته ۶ : ۴ واحد در روز

هفته ۷ : ۴ واحد در روز

هفته ۸ : ۴ واحد در روز

هفته ۹ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۰ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۱ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۲ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۳ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۴ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۵ : ۴ واحد در روز

هفته ۱۶ : ۴ واحد در روز

هورمون رشد معمولا توسط مبتدی‌ها استفاده نمی‌شود، بلکه مصرف آن توسط افراد با تجربه به منظور ارتقا رشد عضلانی به یک سطح بالاتر می‌باشد.

مبتدی هایی که به دنبال عضله سازی قابل توجه هستند معمولا روی به مصرف استروئید‌های افزایش حجم نظیر دیانابول، آنادرول، تستوسترون یا ترنبولون می آورند. سپس پس از ثابت ماندن رشد، ممکن است آنها هورمون رشد را برای عضله سازی/چربی سوزی بیشتر وارد برنامه خود کنند.

اما به هر حال، اگر مبتدی‌ها خواهان یک عضله سازی قابل توجه نیستند و تنها خواهان یک افزایش اندک در سایز عضلات خود هستند- پس دوره بالا ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد.

اما، آناوار و پریموبولان استروئیدهایی ضعیف هستند که میتوانند نتایج مشابه را داشته باشند (روشی‌ به شکل بالقوه ایمن تر)، زیرا که اثر مصرف بلند مدت این هورمون نسبتا ناشناخته است.

دوره هورمون رشد و تستوسترون

دوره هورمون رشد و تستوسترون یک دوره رایج برای افزایش قابل توجه رشد عضلات، قدرت و چربی‌ سوزی می‌باشد. بنابراین، این استک میتواند هم برای حجم و هم کات استفاده شود.

تستوسترون اغلب توسط مبتدی‌ها به عنوان اولین دوره استروئید استفاده میشود تا بتوانند در عین یک عضله سازی فوق‌العاده چربی‌‌های زیر پوستی‌ را نیز کاهش دهند.

هنگامی که تستوسترون توسط مبتدی‌ها مصرف شود، یک افزایش ۳۰ پوندی در حجم عضلانی خالص معمولا قابل انتظار است.

افزودن تستوسترون به این استک برای مصرف کننده گانی که به دنبال عضله سازی بیشتری هستند مطلوب می‌باشد.

هفته ۱ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۲ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۳ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۴ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۵ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۶ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۷ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۸ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : –

هفته ۹ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۰ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۱ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۲ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۳ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۴ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۵ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

هفته ۱۶ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

تستوسترون : ۴۰۰ میلی‌ گرم در هفته

عوارض جانبی دوره هورمون رشد و تستوسترون

افزودن تستوسترون باعث کاهش قابل توجه سطح سلامتی نخواهد شد، زیرا یکی‌ از ضعیف‌ ترین استروئید‌های آنابولیک آندروژنیک می‌باشد.

هنگامی که تستوسترون در دوز‌های متوسط مصرف شود یک فشار حداقلی روی سیستم قلبی عروقی خواهد بود (نظیر ۴۰۰ میلی‌ گرم) و از آنجایی که در فرم تزریقی می‌باشد، باعث سمیت کبد نخواهد شد.

اما با افزودن تستوسترون عوارض جانبی آندروژنیک ممکن است بروز کنند، نظیر تسریع ریزش مو با الگوی مردانه، آکنه و بزرگی‌ پروستات.

این عوارض جانبی شدید به دلیل افزایش سطح دی هیدرو تستوسترون روی میدهند که باعث آسیب به فولیکول‌های مو شده و غدد چربی‌ پوست را بیش از حد تحریک می‌کند، که نتیجه آن ترشح بیش از حد سبوم (و مسدود کردن منافذ) می‌باشد.

استک کردن هورمون رشد با تستوسترون همچنین یک تاثیر گذرا روی سطح تستوسترون بدن نیز خواهد داشت، به طوری که در ابتدای دوره سطح آن بسیار افزایش پیدا کرده و سپس پس از پایان دوره افت شدیدی خواهد کرد. در نتیجه، علائم کمبود تستوسترون میتوانند چندین ماه ماندگار باشند، مگر اینکه از یک دوره پاکسازی مناسب برای ریکاوری محور هیپوتالاموس‌-هیپوفیز‌-بیضه استفاده شود.

نکته : تستوسترون به دلیل ماهیت آندروژنیک خود برای زنان مناسب نیست.

دوره هورمون رشد، آناوار و (T3)

این یک دوره کات بوده و در واقع یکی‌ از قدرتمند‌ترین دوره‌ها برای چربی‌ سوزی سریع می‌باشد.

سایتومل (T3) یک هورمون چربی‌ سوز قوی بوده، که در پزشکی‌ برای درمان چاقی و کم کاری تیروئید تجویز میشود.

بدنسازان اغلب از (T3) برای بهبود سرعت متابولیسم پایه و لیپولیز استفاده میکنند، تا چربی‌ سوزی آنها قبل از یک مسابقه به حداکثر سرعت خود برسد.

افزایش و سپس کاهش تدریجی‌ دوز‌های (T3) در طول این دوره برای به حداقل رساندن عوارض جانبی و اجتناب از سرکوب شدن تولید طبیعی (T3) پس از دوره مطلوب می‌باشد.

آناوار یکی‌ از رایج‌ ترین استروئید‌های کات مصرفی می‌باشد و به شکل قابل توجهی‌ میتواند چربی‌ سوزی را افزایش و در عین حال عضلات را حفظ یا حتی عضله سازی جدید کند.

حضور آناوار در این دوره حیاتی می‌باشد، نه فقط از جنبه قدرت چربی‌ سوزی آن بلکه همچنین برای جلوگیری از وارد شدن بدن به شرایط کاتابولیک. هنگامی که (T3) بدون دارو‌های آنابولیک مصرف شود، میتواند علاوه بر چربی‌، ماهیچه‌ها را نیز از بین ببرد، بنابراین مصرف تکی‌ (T3) میتواند یک فاجعه بالقوه برای بدنسازان باشد.

۱۰۰ میلی‌ گرم تستوسترون در هفته نیز میتواند به این دوره اضافه شود، که به دلیل دوز پایین باعث احتباس آب نخواهد شد و تنها باعث ارتقا محیط آنابولیک در بدن خواهد شد. تستوسترون را می‌توان هم راستای (T3) و آناوار در ۸ هفته پایانی دوره مصرف کرد.

هفته ۱ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۲ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۳ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۴ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۵ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۶ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۷ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۸ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : –

سایتومل : –

هفته ۹ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : –

هفته ۱۰ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : –

هفته ۱۱ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۲۵ میکرو گرم در روز

هفته ۱۲ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۵۰ میکرو گرم در روز

هفته ۱۳ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۷۵ میکرو گرم در روز

هفته ۱۴ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۷۵ میکرو گرم در روز

هفته ۱۵ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۵۰ میکرو گرم در روز

هفته ۱۶ :

هورمون رشد : ۴ واحد در روز

آناوار : ۲۰ میلی‌ گرم در روز

سایتومل : ۲۵ میکرو گرم در روز

عوارض جانبی دوره هورمون رشد، آناوار و (T3)

پس از این دوره سطح (T3) داخلی‌ بدن سرکوب خواهد شد، و تقریبا ۳-۴ هفته طول میکشد تا به شرایط نرمال خود بازگردد. در طول این زمان، متابولیسم فرد به شدت کندتر خواهد شد که این امر پرخوری را آسان تر می‌کند.

بنابراین، مصرف کننده گان میبایست در مورد این عارضه هوشیار باشند و کالری دریافتی خود را مطابق آن تنظیم کنند (زیرا برخی‌ از مصرف کننده گان در این نقطه با دریافت کالری مازاد دوباره به وزن سابق بازگشته اند).

آناوار یک استروئید بسیار ضعیف می‌باشد که عوارض جانبی بسیار اندکی‌ توسط بدنسازان برای آن گزارش شده است. اما به هر حال، با مصرف آن یک تغییر خفیف در سطح کلسترول و چربی‌ خون مورد انتظار است. بدنسازان اغلب برای کاهش سطح کلسترول (LDL) و کاهش فشار روی سیستم قلبی عروقی، ۴ گرم روغن ماهی‌ در روز مصرف میکنند.

آناوار یک استروئید خوراکی بوده و بنابراین در جایگاه (c-17 alpha) آلکیل دار شده است، که این امر جذب آن به جریان خون را به حداکثر می‌رساند.

مصرف استروئید‌های خوراکی اگرچه راحت می‌باشد، اما برای کبد سمی بوده و بنابراین میتوانند اغلب سطح آنزیم‌های (AST/ALT) کبد را افزایش دهند، که نشان دهنده استرس/آسیب به کبد می‌باشد. خبر خوب این است که – آناوار به طور ویژه برای کبد سمی نیست، بنابراین هنگام مصرف در دوز‌های متوسط، احتمالا التهاب کبدی حداقلی خواهد بود.

حضور آناوار همچنین باعث سرکوب تستوسترون تا حدودی میشود. البته این یک سرکوب شدید نخواهد بود، اما ممکن است چندین هفته طول بکشد تا تستوسترون دوباره به سطح نرمال خود بازگردد. بسته به احساسی‌ که مصرف کننده دارد، از نظر سطح انرژی، میل جنسی‌ و حالات خلقی‌، دوره پاکسازی ممکن است نیاز باشد یا نباشد.

نکته : زنان برای ۴-۵ هفته پایانی این دوره، تنها میبایست ۱۰ میلی‌ گرم آناوار استفاده کنند، تا از بروز ویژگی‌های مردانه در آنها جلوگیری شود.

هورمون رشد HGH برای زنان

زنان در زمینه انتخاب استروئید‌ها بسیار محدود هستند، زیرا بسیاری از آنها باعث بروز ویژگی‌های مردانه در زنان میشوند.

اما، ویژگی‌های مردانه با مصرف هورمون رشد بروز نمیکنند، زیرا باعث افزایش سطح آندروژن‌ها در بدن نظیر تستوسترون نمی‌شود.

بنابراین، زنان بدون بروز ویژگی‌های مردانه میتوانند از هورمون رشد به شکل موفقیت آمیز برای چربی‌ سوزی و فرم دادن عضلات خود استفاده کنند.

همچنین می‌توان بحث کرد که اثرات هورمون رشد برای زنان بیشتر مورد پسند است تا مردان، زیرا این هورمون در زمینه ضد پیری، چربی‌ سوزی و سلامت  مو، پوست و ناخن نیز عمل می‌کند.

اما یک عیب مصرف هورمون رشد برای زنان بزرگی‌ استخوان‌ها و بافت‌ها می‌باشد (در صورت مصرف بلند مدت). زنان ذاتا جثه کوچک تری نسبت به مردان دارند، بنابراین این واقعیت که پاها، دست‌ها و جمجمه آنها بزرگ تر شود، ممکن است ناخوشایند باشد، در حالی‌ که برای یک مرد شاید این موضوع مشکل ساز نباشد.

سوالات رایج در خصوص هورمون رشد HGH

استروئید‌ها VS هورمون رشد

هورمون رشد در مقایسه با اکثر استروئید‌های آنابولیک، یک ترکیب عضله ساز ضعیف تر در نظر گرفته میشود.

بنابراین، اثر آن روی ترکیب بدنی خفیف تر است.

هورمون رشد در مقایسه با استروئید‌ها ریسک قلبی عروقی چندانی ندارد، زیرا نمی‌تواند به شکل قابل توجهی‌ سطح کلسترول‌های (LDL/HDL) را تغییر دهد.

هورمون رشد برای کبد سمی نیست، اما استروئید‌های خوراکی به کبد آسیب میزنند.

احتمال بروز ژینکوماستی با هورمون رشد بسیار کمتر است، زیرا باعث تبدیل تستوسترون به مقادیر بالای استروژن نمی‌شود. اما ژینکوماستی همچنان با مصرف این هورمون یک احتمال محسوب میشود زیرا این هورمون باعث افزایش سطح پروژسترون میشود، اما بروز ژینکوماستی با این هورمون نادر است.

این هورمون دارای عوارض جانبی آندروژنیک نمیباشد، زیرا در اینجا تبدیل تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون به واسطه آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز صورت نمیپذیرد. بنابراین، اگرچه ممکن است آکنه، پوست چرب، ریزش موی مردانه و بزرگی‌ پروستات با استروئید‌ها بروز کنند، اما با هورمون رشد اینگونه نیست.

این هورمون عموما در فرم تزریقی می‌باشد، اما چندین استروئید آنابولیک در فرم خوراکی نیز موجود هستند.

این هورمون باعث بروز ویژگی‌های مردانه در زنان نمی‌شود، در حالی‌ که بسیاری از استروئید‌های آنابولیک این کار را انجام میدهند.

هورمون رشد باعث افزایش سنتز کلاژن شده که نتیجه آن اثرات ضد پیری می‌باشد، در حالی‌ که استروئید‌ها کلاژن را کاهش داده و پیری را تسریع میکنند.

این هورمون نیازمند دوره پاکسازی نیست، زیرا سطح هورمون‌های داخلی‌ بدن به سرعت ریکاوری میشوند، اما بسیاری از استروئید‌های آنابولیک نیازمند پاکسازی هستند، که دلیل آن آسیب قابل توجه وارده به محور هیپوتالاموس‌-هیپوفیز‌-بیضه می‌باشد.

از لحاظ قیمت، استروئید‌های آنابولیک به مراتب ارزان تر از این هورمون هستند.

این هورمون هنگامی که تکی‌ مصرف شود باعث کاهش چربی‌‌های احشایی میشود، در حالی‌ که بسیاری از استروئید‌های آنابولیک باعث افزایش چربی‌‌های احشایی و برامدگی شکم میشوند.

مزایا و معایب هورمون رشد HGH

مزایا :

۱ . چربی‌ سوزی

۲ . عضله سازی خالص

۳ . ضد پیری

۴ . بهبود سلامت مو، پوست و ناخن

۵ . بدون نیاز به دوره پاکسازی

۶ . عدم بروز ویژگی‌های مردانه در زنان

معایب :

۱ . افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲

۲ . ممکن است باعث افزایش ریسک بروز سرطان شود

۳ . قیمت بسیار بالا

۴ . احتمال ایجاد برامدگی شکم (هنگام مصرف با انسولین)

برای اهداف بدنسازی، اغلب ارزش ندارد که ریسک مصرف هورمون رشد را به جان خرید، زیرا که این هورمون تنها نتایج خفیف تا متوسط را به ارمغان می آورد.

همچنین، هورمون رشد بسیار گران قیمت بوده، که این امر باعث میشود تا اجرای یک دوره طولانی نیازمند هزینه بسیار زیادی باشد.

همچنین قابل ذکر است که با تمرین و رژیم کارامد، چربی‌ سوزی و عضله سازی در حد متوسط میتواند به شکل طبیعی حاصل شود.

اما به هر حال، هورمون رشد ممکن است مورد علاقه آن بدنسازان حرفه ای باشد که رشد‌شان متوقف شده و نیازمند ۱۰-۱۵ پوند عضله خالص دیگر هستند تا کارت حرفه ای خود را دریافت کنند. 

شما نیز به احتمال زیاد در مورد مزایای این هورمون چیز‌های زیادی را شنیده اید.اگرچه تولید این هورمون در بدن به شکل طبیعی صورت می‌گیرد اما تولید آن بعد از عبور از دوره بلوغ کمتر خواهد شد و در واقع شما مزایای عضله‌ سازی، افزایش متابولیسم و خواب عمیق حاصل از وجود مقادیر زیاد آن را کمتر تجربه خواهید کرد.به همین دلیل است که بسیاری از حرفه‌ای‌ها از افراد مشهور گرفته تا بدن سازان و ورزشکاران از هورمون رشد مصنوعی به شکل تزریقی استفاده میکنند.

مصرف هورمون رشد نشان داده است که میتواند باعث کمک به عضله‌ سازی، کاهش چربی‌ بدن و افزایش استقامت و ریکاوری سریعتر شود و همچنین میتواند باعث بهبود حالات خلقی‌، خواب، پوست و افزایش میل جنسی‌ شود.در واقع تنها کاری که این هورمون نمی‌تواند برای شما انجام دهد پرداخت قبوضتان می‌باشد.اگرچه تمام این موارد صحیح می‌باشد اما این هورمون مصنوعی بسیار گران قیمت می‌باشد و تزریق آن در طول سال ممکن است میلیون‌ها تومان برای شما هزینه داشته باشد.همچنین برای تزریق آن نیازمند نسخه پزشک هستید و چیزی نیست که همینطور وارد مطب دکتر شده و آن را درخواست کنید.به همین دلیل است که بسیاری از ما به دنبال جایگزین‌هایی برای این هورمون هستیم که بتواند نتایج مشابهی را برای ما داشته باشد.

مکمل (Growth Factor 9) مکملی است که توانایی افزایش سطح این هورمون را از طریق مصرف خوراکی دارد بدون اینکه عارضه جانبی خاصی‌ را ایجاد کند.به جای اینکه این مکمل جایگزین هورمون رشد طبیعی بدن شود (امری که هیچ قرصی نمی‌تواند انجام دهد) در واقع از ترکیبی‌ از آمینو اسید‌ها بدن را تحریک به تولید این هورمون به شکل طبیعی می‌کند.آیا می‌خواهید بدانید که دقیقا این مکمل از چه موادی تشکیل شده‌اند و کارایی هر کدام از آنها چه مبباشد؟

فاکتور های افزایش دهنده ی هورمون رشد

ال‌ آرژنین اچ‌ سی‌ ال‌

آرژنین به دلیل قابلیت خود در تولید نیتریک اکسید شناخته میشود.اما میتواند باعث افزایش سطح هورمون رشد نیز شود.این آمینو اسید این کار را از طریق مهار تولید هورمونی به نام سوماتوتاتین انجام میدهد که در واقع این هورمون باعث اختلال در تولید این هورمون میشود.هنگامی که این اختلال برطرف شود سطح این هورمون به میزان قابل توجهی‌ افزایش می‌یابد.آرژنین همچنین میتواند با گشاد کردن رگ های خونی باعث انتقال بیشتر اکسیژن و مواد غذایی به درون ماهیچه‌ها شود.

استیل سیستین

استیل سیستین آمینو اسیدی می‌باشد که باعث حفاظت از سلول‌های ماهیچه ای از تاثیرات فرسایشی تمرینات میشود و باعث کمک به ریکاوری میشود.همچنین نشان داده است که میتواند باعث بهبود استقامت عضلانی، بهبود چربی‌ سوزی و افزایش سطح نیتریک اکسید شود.

ال‌ گلوتامین

گلوتامین نیز همچنین میتواند باعث افزایش سطح هورمون رشد شود.محققان در ایالت لوییزیانا اعلام کردند افرادی که از این آمینو اسید استفاده کرده بودند ۹۰ دقیقه بعد از مصرف میزان سطح هورمون رشد آنها افزایش پیدا کرده بود.گلوتامین همچنین برای عملکرد صحیح دستگاه ایمنی نیز مناسب می‌باشد و این یعنی‌ زمان بیشتری را میتوانید در بالاترین سطح خود تمرین کنید.

شیزونپتا

این گیاه دارویی ژاپنی به خوبی‌ نشان داده است که میتواند باعث بهبود عملکرد دستگاه ایمنی بدن شود و بنابراین اغلب به منظور جلوگیری از سرما خوردگی استفاده میشود.تحقیقات همچنین نشان داده است که این گیاه دارویی ممکن باعث درمان برخی‌ مشکلات پوستی‌ نیز شود.

نسبت ترکیب خاص مواد به کار رفته در مکمل (Growth Factor 9) اخیرا در یک تحقیق بالینی نشان داده است که میتواند تا ۶۸۲% باعث افزایش سطح این هورمون در بدن شود.