سن بدن سازی حرفه ای : مصاحبه با ریچ گاسپاری

ریچ گاسپاری درباره سن بدن سازی حرفه ای و چگونگی تصمیم گیری درباره زمان بازنشستگی از این ورزش صحبت می‌کند.

بدن سازی مانند هر رشته ورزشی برای ورزشکاران بی پایان نیست. سرانجام، یک ورزشکار برای ادامه‌ی کار بسیار پیر می‌شود و باید بازنشسته شود. اما قسمت چالش برانگیز این تصمیم در مورد زمان مناسب برای توقف است. هیچ قانون طلایی وجود ندارد، همانطور که دیده ایم برخی از ورزشکاران، مثل تام بردی در NFL (ليگ حرفه اي فوتبال آمريكا)، از آنچه که به نظر ما به طور معمول برای طول عمر یک ورزشکار امکان پذیر است، فراتر می‌روند. در بدن سازی، دکستر جکسون به ذهن خطور می کند.

در آخرین گزارش انحصاری GI ما، ریچ گاسپاری در مورد چگونگی تعیین زمان مناسب برای بازنشستگی از بدنسازی حرفه ای صحبت می‌کند.

سن بدن سازی حرفه ای

بدن سازی حرفه ای، مانند اکثر ورزش های حرفه ای، بسیار دشوار است. بهترین بودن برای رسیدن به بهترین ها به سطحی از تعهد و فداکاری احتیاج دارد که افراد کمی از آن برخوردارند. این رشته ورزش عوارضی را بر بدن وارد می‌کند و نمی‌تواند برای همیشه ادامه یابد. اما برخلاف بسیاری از ورزش‌های دیگر، سن اصلی بدنسازان کمی بیشتر است. دلیل آن، نیاز به بلوغ عضلانی است تا در واقع بدن به بهترین شکل خود برسد.

همانطور که گفته شد، یک بدنساز نمی‌تواند برای همیشه ادامه دهد. سرانجام نسل جدیدی از رقبا، نسل قبلی را کنار می‌کشند. در نهایت، یک ورزشکار باید تصمیم بگیرد که چه زمانی به اندازه کافی ضرر کرده و باید حوله را آویزان کند. اما اینکه دقیقاً چه زماني اين تصمیم را بگیرد همیشه واضح نیست. به همین دلیل به سراغ ریچ گاسپاری، یک بدنساز حرفه‌ای بازنشسته و مردی که هنوز هم با شور و اشتیاق ورزش را تماشا می‌کند، رفتیم تا در مورد این موضوع جویا شویم.

سن بدن سازی حرفه ای : چه زمانی مناسب بازنشستگی است؟

پاسخ آسان نیست و مطمئناً نمی‌تواند به عنوان جوابی کلی برای همه ورزشكاران اعمال شود. به عنوان مثال ریچ گاسپاری، لی هانی را مطرح می‌کند. هانی، قهرمان 8 دوره المپیا و دارنده رکورد جهانی در این ورزش و یکی از بزرگترین افسانه‌های بدن سازی است. با این که این امر تا امروز نیز صادق است اما او نسبتاً جوان بازنشسته شد. آیا او هنوز هم می توانست برنده المپیا باشد؟ آیا او می توانست رکورد جهانی را به 10 عنوان قهرمانی برساند؟ ما هرگز نخواهیم فهمید اما با توجه به سن او و این واقعیت که ما هرگز ندیدیم او از مسیرش بلغزد، می توان تصور کرد که ظرفیت بیشتری برای او وجود داشته است.

اما لی هانی هر کاری را که می خواست انجام دهد به انجام رساند. او دیگر نیازی به ادامه رقابت نداشت و بازنشسته شد. او را با رونی کلمن مقایسه کنید، که بعد از هشت پیروزی مداوم می‌خواست مسابقه بدهد و جایگاهش را حفظ کند. این اتفاق نیفتاد و در عوض یک جایگاه رو به زوال را برای کلمن دیدیم که پایین تر از روال همیشگي او بود. او پس از یک تلاش کوتاه مدت برای بازگشت به اوج برای همیشه بازنشسته شد. با اين که او هنوز هم قطعاً یک افسانه است، شاید بهترین کار این بود که او در زمان اوج خود خداحافظی کند.

در نهایت، هیچ راهی برای دانستن وجود ندارد. رونی کلمن هنوز شور و اشتیاق برای تمرین و رقابت داشت. او معتقد بود که هنوز هم می تواند دوباره پیروز شود. به همین دلیل ادامه داد. لی هانی ممکن بود ظرفیت بیشتری برای ادامه داشته باشد اما او احساس می کرد از نظر ذهنی آماده كناره گيري است. بنابراین او این کار را کرد.

سن بدن سازی حرفه ای

سپس ریچ گاسپاری به پرونده دكستر جكسون اشاره می‌كند. در حالی که او فقط یک بار قهرمان المپیا شد، اما مدت ها پس از آن پیروزی به رقابت ادامه داد. او دیگر هرگز آن مقام را به دست نیاورد اما تا رسیدن به 50 سالگی همچنان جز 5 تا 10 نفر مسابقات المپیا قرار گرفت. بارها پیش بینی می‌شد یا فکر می‌کردند او باید بازنشسته شود.

اما او این کار را نکرد وی در نهایت به پرافتخارترین بدنساز تاریخ این ورزش تبدیل شد. صرف نظر از تعداد پیروزی های المپیا، او در نوع خود یک افسانه است.

اگر دکستر جکسون وقتی دیگران فکر می کردند وقت بازنشستگی اش فرا رسیده، بازنشسته می‌شد دیگر این مقام را کسب نمی‌کرد. او خودش به چیزی اعتقاد داشت، هنوز هم در درون خود شوق داشت و از آن برای حفظ شغلی باورنکردنی استفاده کرد. تعداد بسیار کمی از افراد در 50 سالگی می توانند جز 10 نفر المپیا قرار بگیرند. اما دکستر این کار را انجام داد. سرانجام بازنشسته شد او به عنوان یک قهرمان از میدان بیرون رفت.

در مجموع، ملاحظاتی در خصوص سلامت عمومی فرد، جایگاه و وضعیت روانی ورزشکاران همگی مواردی هستند که باید در هنگام بحث در مورد بازنشستگی مورد توجه قرار گیرند. برخی از بدنسازان برای محافظت از سلامتی طولانی مدت خود ممکن است زود بازنشسته شوند. برخی دیگر با پشت سر گذاشتن زمان زیادی از دوران اوج‌شان بازنشسته می‌شوند زیرا هنوز هم هر شب خواب استیج مسابقات را میبینند. هیچ پاسخ درستی وجود ندارد که بتوان ادعا کرد که یک بدنساز آخرين رويداد خود را تجربه مي‎‌كند. دلیلی برای بازنشستگی ندارد تا زمانی که عاشق رقابت باشد.