آلفا لينولنيك اسيد (ALA)
- بدنسازی بانوان, چربی سوزی, مقالات بدنسازی
- 14 سپتامبر 14
- محمدرضا امیدی
- 6,330 بازدید
- بدون دیدگاه
آلفا لينولنيك اسيد (ALA)
آلفا لينولنيك اسيد يك اسيد چرب ضروري داراي منشأ گياهي است. اين ماده يك مغذي اساسي است، يعني بدن انسان به آن نياز دارد.
آ-ال-آ به عنوان يك منبع انرژي در بدن مصرف ميشود و به عنوان يك ماده مادر نسبت به اسيدهاي چرب امگا-3 عمل مي كند. اسيدهاي چرب امگا-3، فشارخون، انعقاد خون، ضربان قلب، استاع عروق خوني، پاسخ ايمني و شكسته شدن چربي ها را تنظيم مي كند. اسيدهاي چرب ضروري در ساختن بافت مغز و اعصاب نيز نقش دارند. تنها برخي ازگياهان حاوي آ-ال-آ هستند. اين گياهان عمدتاً شامل (rapeseed)، كتان (linseed) و روغن سويا است. برخي ماهي ها (مثلاً ماكرل و سالمون) حاوي اسيدهاي چرب امگا-3 هستند. ذرت، آفتابگردان، كتان، گل رنگ و كنجد غني از اسيدهاي چرب امگا-6 است. اين دو خانواده چربي بسيار مهم، ولي داراي دو نقش جداگانه در بدن هستند. لازم است تعادلي بين اسيدهاي چرب امگا-3 و امگا-6 در رژيم غذايي وجود داشته باشد. مصرف بيش از حد هر يك موجب بروز بيماري ميشود.
رژيم غذايي آمريكايي به طور تيپيك غني از چربيهاي امگا-6 و فقير از چربي هاي امگا-3 است. مصرف بيش از حد روغن امگا-6 و مصرف كم ماهي و پايين آوردن كلي مصرف چربي از سوي آمريكايي ها مهمترين دلايل به هم خوردن تعادل بين امگا-6 و امگا-3 در رژيم غذايي آمريكايي هاست. مصرف امگا-6 به ميزان بيشتر از امگا-3 موجب توليد موادي
مي شود كه التهال زا هستند و دفاع بدن در مقابل بيماري ها را كم مي كند. اين بي تعادلي انسان را مستعد بيماري قلبي، شرايط التهابي نظير تورم مفاصل، پسوريازيس و عفونتها و ضعف سيستم ايمني مي كند. در اين موارد مصرف بيشتر
امگا-3 مؤثر است.
موارد كاربرد
اسيدهاي چرب امگا-3 داراي اثرات اثبات شده متعددي است. اين موارد به خصوص جهت قلب مفيد و در تخفيف علايم روماتيسم مفصلي و درمان اسكلروز متعدد و برخي بيماران مبتلا به ديابت و پيشگيري از سرطان مؤثر است. اخيراً اسيدهاي چرب امگا-3 در درمان ميگرن و افسردگي به طور موفق بكار رفته است. آ-ال-آ در درمان سرطان پوست هم مفيد است.
آ-ال-ا و ساير روغن هاي امگا-3 در درمان موارد زير بكار مي رود:
بيماري قلبي: آ-ال-آ خطر بروز بيماري قلبي را با بهبود شريانا كه خون را به بدن و مغز مي رسانند و با كاهش كلسترول و تري گليسريد خون كم مي كنند.
فشار خون بالا.
بيماري هاي آلرژي و التهابي نظير پسوريازيس و اگزما.
بيماري هاي خود ايمني نظير اسكلروز متعدد، لوپوس و سرطان.
شايد توضيح و تفسير نقش آنتي‌اكسيدان‌ها و تأكيد روي اهميت آنها به حد كافي انجام نشده باشد در حالي كه بدن براي مبارزه با راديكال‌هاي آزاد كه از تمرين، روحيه خراب، شرايط بد كاري و… توليد مي‌شوند به آنتي‌اكسيدان‌ها نياز وافر دارد.
ALA هم آنتي‌اكسيدان است
آنتي‌اكسيدان‌ها از جمله مكمل‌هايي هستند كه مورد بيشترين كم‌توجهي واقع شده‌اند. متقاعدكردن يك بدنساز خيلي جدي در خريداري كردن مكملي كه شايد در طول سال او را از بالاكشيدن آب بيني‌اش كمك كند كاري بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را مي‌بينيد كه پول زيادي براي خريد كراتين، پودرهاي پروتئيني و… خرج مي‌كند.
بايد بدانيد كه برخي از آنتي‌اكسيدان‌ها ممكن است ريكاوري بعد از تمرين را تسهيل كرده، اثر آنابوليك انسولين را افزايش داده و از كاهش سنتز پروتئين كه ممكن است از تمرين حاصل شود جلوگيري به عمل مي‌آورند.
وقتي كه تمرين مي‌كنيد، فاكتورهاي رشد آزاد مي‌شوند، هورمون‌هاي آنابوليك هم سطح‌شان بيشتر ميشود كه در نتيجه عضلات‌تان بزرگتر مي‌شوند، پاسخ آنابوليك بدن به تمرين الزاماً به واسطه توليد راديكال‌هاي آزاد بهترين پاسخ نيست و اين موضوعي است كه بايد مورد بحث واقع شود. تمرين باعث افزايش توليد راديكال‌هاي آزاد ميشود كه مي‌تواند به سلول‌ها لطمه وارد كند. بررسي‌هاي اخير نشان داده‌اند كه راديكال‌هاي آزاد هم‌چنين مي‌توانند مقدار سنتز پروتئين عضلات اسكلتي را كاهش دهند.
بنابر اعتقاد دانشمندان، افزايش سطح راديكال‌هاي آزاد مي‌تواند باعث تخريب عضلات شود…
پيش از آنكه دچار استرس شويد، اين نكته را بدانيد بد نيست: گرچه تمرين در كوتاه‌مدت راديكال‌هاي آزاد را در بدن افزايش مي‌دهد اما در واقع در بلندمدت موجب ميشود دفاع طبيعي آنتي‌اكسيداني بدن در مقابل آنها افزايش يابد.
به عنوان يك بدنساز هر يك از شما مي‌خواهيد كه 24 ساعت از 7 روز هر هفته را در وضعيت آنابوليك باشيد.
در تلاش براي از سر راه برداشتن موانع عضله‌سازي، كوچكترين نكات را نيز تحت نظر داشته باشيد. بنابراين احتمالاً منطقي است كه از يك مكمل آنتي‌اكسيداني‌ها در كنار رژيم غذايي خود بهره ببريد. مثلاً از ALA يا همان آلفاليپويك اسيد بعد از تمرين استفاده كنيد. ALA به جلوگيري از كاهش سنتز پروتئين (كه شايد طي افزايش توليد راديكال‌هاي آزاد به وقوع بپيوندند) كمك كرده، عملكرد انسولين را در بدن بهبود مي‌دهد و ريكاوري بدن را از تمرين تسهيل مي‌سازد.
بدنسازان عمدتاً براي كسب بهترين نتايح از ALA، 100 الي 400 ميلي‌گرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرين خود مصرف مي‌كنند كه اگر مي‌خواهيد از آن استفاده كنيد با پزشك مشورت كنيد
