آلفا لینولنیک اسید (ALA)
- بدنسازی بانوان, چربی سوزی, مقالات بدنسازی
- 14 سپتامبر 14
- محمدرضا امیدی
- 6,187 بازدید
- بدون دیدگاه
آلفا لینولنیک اسید (ALA)
آلفا لینولنیک اسید یک اسید چرب ضروری دارای منشأ گیاهی است. این ماده یک مغذی اساسی است، یعنی بدن انسان به آن نیاز دارد.
آ-ال-آ به عنوان یک منبع انرژی در بدن مصرف میشود و به عنوان یک ماده مادر نسبت به اسیدهای چرب امگا-3 عمل می کند. اسیدهای چرب امگا-3، فشارخون، انعقاد خون، ضربان قلب، استاع عروق خونی، پاسخ ایمنی و شکسته شدن چربی ها را تنظیم می کند. اسیدهای چرب ضروری در ساختن بافت مغز و اعصاب نیز نقش دارند. تنها برخی ازگیاهان حاوی آ-ال-آ هستند. این گیاهان عمدتاً شامل (rapeseed)، کتان (linseed) و روغن سویا است. برخی ماهی ها (مثلاً ماکرل و سالمون) حاوی اسیدهای چرب امگا-3 هستند. ذرت، آفتابگردان، کتان، گل رنگ و کنجد غنی از اسیدهای چرب امگا-6 است. این دو خانواده چربی بسیار مهم، ولی دارای دو نقش جداگانه در بدن هستند. لازم است تعادلی بین اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 در رژیم غذایی وجود داشته باشد. مصرف بیش از حد هر یک موجب بروز بیماری میشود.
رژیم غذایی آمریکایی به طور تیپیک غنی از چربیهای امگا-6 و فقیر از چربی های امگا-3 است. مصرف بیش از حد روغن امگا-6 و مصرف کم ماهی و پایین آوردن کلی مصرف چربی از سوی آمریکایی ها مهمترین دلایل به هم خوردن تعادل بین امگا-6 و امگا-3 در رژیم غذایی آمریکایی هاست. مصرف امگا-6 به میزان بیشتر از امگا-3 موجب تولید موادی
می شود که التهال زا هستند و دفاع بدن در مقابل بیماری ها را کم می کند. این بی تعادلی انسان را مستعد بیماری قلبی، شرایط التهابی نظیر تورم مفاصل، پسوریازیس و عفونتها و ضعف سیستم ایمنی می کند. در این موارد مصرف بیشتر
امگا-3 مؤثر است.
موارد کاربرد
اسیدهای چرب امگا-3 دارای اثرات اثبات شده متعددی است. این موارد به خصوص جهت قلب مفید و در تخفیف علایم روماتیسم مفصلی و درمان اسکلروز متعدد و برخی بیماران مبتلا به دیابت و پیشگیری از سرطان مؤثر است. اخیراً اسیدهای چرب امگا-3 در درمان میگرن و افسردگی به طور موفق بکار رفته است. آ-ال-آ در درمان سرطان پوست هم مفید است.
آ-ال-ا و سایر روغن های امگا-3 در درمان موارد زیر بکار می رود:
بیماری قلبی: آ-ال-آ خطر بروز بیماری قلبی را با بهبود شریانا که خون را به بدن و مغز می رسانند و با کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون کم می کنند.
فشار خون بالا.
بیماری های آلرژی و التهابی نظیر پسوریازیس و اگزما.
بیماری های خود ایمنی نظیر اسکلروز متعدد، لوپوس و سرطان.
شاید توضیح و تفسیر نقش آنتیاکسیدانها و تأکید روی اهمیت آنها به حد کافی انجام نشده باشد در حالی که بدن برای مبارزه با رادیکالهای آزاد که از تمرین، روحیه خراب، شرایط بد کاری و… تولید میشوند به آنتیاکسیدانها نیاز وافر دارد.
ALA هم آنتیاکسیدان است
آنتیاکسیدانها از جمله مکملهایی هستند که مورد بیشترین کمتوجهی واقع شدهاند. متقاعدکردن یک بدنساز خیلی جدی در خریداری کردن مکملی که شاید در طول سال او را از بالاکشیدن آب بینیاش کمک کند کاری بس دشوار و سخت است. اما همان فرد را میبینید که پول زیادی برای خرید کراتین، پودرهای پروتئینی و… خرج میکند.
باید بدانید که برخی از آنتیاکسیدانها ممکن است ریکاوری بعد از تمرین را تسهیل کرده، اثر آنابولیک انسولین را افزایش داده و از کاهش سنتز پروتئین که ممکن است از تمرین حاصل شود جلوگیری به عمل میآورند.
وقتی که تمرین میکنید، فاکتورهای رشد آزاد میشوند، هورمونهای آنابولیک هم سطحشان بیشتر میشود که در نتیجه عضلاتتان بزرگتر میشوند، پاسخ آنابولیک بدن به تمرین الزاماً به واسطه تولید رادیکالهای آزاد بهترین پاسخ نیست و این موضوعی است که باید مورد بحث واقع شود. تمرین باعث افزایش تولید رادیکالهای آزاد میشود که میتواند به سلولها لطمه وارد کند. بررسیهای اخیر نشان دادهاند که رادیکالهای آزاد همچنین میتوانند مقدار سنتز پروتئین عضلات اسکلتی را کاهش دهند.
بنابر اعتقاد دانشمندان، افزایش سطح رادیکالهای آزاد میتواند باعث تخریب عضلات شود…
پیش از آنکه دچار استرس شوید، این نکته را بدانید بد نیست: گرچه تمرین در کوتاهمدت رادیکالهای آزاد را در بدن افزایش میدهد اما در واقع در بلندمدت موجب میشود دفاع طبیعی آنتیاکسیدانی بدن در مقابل آنها افزایش یابد.
به عنوان یک بدنساز هر یک از شما میخواهید که 24 ساعت از 7 روز هر هفته را در وضعیت آنابولیک باشید.
در تلاش برای از سر راه برداشتن موانع عضلهسازی، کوچکترین نکات را نیز تحت نظر داشته باشید. بنابراین احتمالاً منطقی است که از یک مکمل آنتیاکسیدانیها در کنار رژیم غذایی خود بهره ببرید. مثلاً از ALA یا همان آلفالیپویک اسید بعد از تمرین استفاده کنید. ALA به جلوگیری از کاهش سنتز پروتئین (که شاید طی افزایش تولید رادیکالهای آزاد به وقوع بپیوندند) کمک کرده، عملکرد انسولین را در بدن بهبود میدهد و ریکاوری بدن را از تمرین تسهیل میسازد.
بدنسازان عمدتاً برای کسب بهترین نتایح از ALA، 100 الی 400 میلیگرم از آن را همراه با وعده بعد از تمرین خود مصرف میکنند که اگر میخواهید از آن استفاده کنید با پزشک مشورت کنید