آمینو اسید‌ها واحد‌های سازنده پروتئین‌های ماهیچه‌ها هستند.مصرف مقادیر کافی از آمینو اسید‌ها برای افرادی که ورزش میکنند کار دشواری می‌باشد.ورزش باعث میشود تا ذخایر آمینو اسید بدن به سرعت مصرف شوند.عدم موفقیت در بارگیری مجدد آمینو اسید‌های مورد نیاز بدن میتواند باعث اختلال در تمرینات و در نتیجه عدم پیشرفت شود.
آمینو اسید‌ها به شکل آزاد و شاخه دار به بهترین نحو در بدن استفاده میشوند.این آمینو اسید‌ها نیاز به هضم شدن ندارند و مستقیما وارد جریان خون شده تا مورد استفاده سریع سلول‌های ماهیچه ای قرار بگیرند.آمینو اسید‌های شاخه دار همچنین باعث تامین ۷۰% نیتروژن مورد نیاز بدن نیز میشوند.
تفاوت بین آمینو اسید‌های ضروری و غیر ضروری چه می‌باشد؟
آمینو اسید‌های ضروری را بدن خود به تنهایی نمی‌تواند تولید کند.شما یا باید آنها را از منابع کامل پروتئینی یا ترکیبی از مواد غذایی گیاهی به دست آورید.۹ آمینو اسید ضروری وجود دارند که عبارتند از هیستیدین، ایزو لوسین، لوسین، لیسین، متیونین، فنیلالانین، تریتوفن و والین.بدن شما میتواند آمینو اسید‌های غیر ضروری را از ویتامین‌ها و دیگر آمینو اسید‌ها بسازد.
البته کلمه غیر ضروری میتواند گمراه کننده نیز باشد زیرا برای کارکرد صحیح متابولیسم بدن نیازمند همه آمینو اسید‌های ضروری و برخی آمینو اسید‌های غیر ضروری مانند گلوتامین می‌باشد که مخصوصا هنگامی که شما مریض هستید بسیار از اهمیت زیادی برخوردار هستند.۱۳ آمینو اسید غیر ضروری عبارتند از آلانین، آرژنین،
اسپارتیک اسید، سیستئین، گلوتامیک اسید، گلوتامین، گلیسین، هیدروکسی پرولاین، پرولاین، سرین و تروزین.
آمینو اسید‌های شاخه دار ضروری برای ورزشکاران از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می‌باشد زیرا این آمینو اسید‌ها به جای کبد در ماهیچه‌ها متابولیزه میشوند.بعد از هضم شدن پروتیین در بدن آنها به آمینو اسید‌ها تجزیه میشوند که این آمینو اسید‌ها خود هم میتوانند باعث تشکیل پروتئین‌های جدید شوند و هم میتوانند به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار بگیرند.
آمینو اسید‌های شاخه دار و بدن سازی
همه بدن ساز‌ها خواستار عدم کاهش حجم عضلانی و قدرت خود هستند که این موضوع معمولا به دلیل کاهش سنتز پروتئین و تجزیه آنها روی میدهد.البته به یاد داشته باشید که مصرف کافی آمینو اسید‌های شاخه دار نیز شما را تبدیل به سوپرمن نخواهد کرد اما این قابلیت را دارد که باعث افزایش سرعت ریکاوری و در نتیجه باعث پیشرفت شما در تمرینات میشود.
اگر شما از قبل از طریق رژیم غذایی خود به مقدار کافی از این آمینو اسید‌ها به بدن خود رسانده باشید پس مزایای آن را نیز به زودی مشاهده خواهید کرد.علاوه بر مصرف کافی پروتئین شما باید در طول روز به میزان مناسب از کالری‌های با کیفیت و مقدار زیادی استراحت و ریکاوری داشته باشید.با مصرف مقادیر کافی کالری‌ها و کربوهیدرات‌ها آمینو اسید‌های شاخه دار آزاد خواهند شد و میتوانند در فرایند عضله سازی شرکت کنند.
مزایای آمینو اسید‌های شاخه دار
افزایش سرعت ریکاوری : شاید بهترین ویژگی که بتوان برای یک مکمل برای افرادی که سخت تمرین میکنند در نظر گرفت افزایش سرعت ریکاوری آن مکمل باشد.بسیاری از بدن سازان پس از مصرف آمینو اسید‌های شاخه دار بعد از تمرینات خود شاهد کاهش چشمگیر خستگی عضلانی خود بوده‌اند.اگر تنها بخواهیم فقط همین ویژگی آمینو اسید‌های شاخه دار را در نظر بگیریم افزایش سرعت ریکاوری باعث ترمیم سریعتر ماهیچه‌های آسیب دیده شده و در نتیجه عضلات سریعتر حجیم و قدرتمند خواهند شد.با افزایش سرعت ریکاوری شما در واقع بیشتر و سنگینتر خواهید توانست تمرینات خود را انجام دهید و زودتر نیز به اهداف خود خواهید رسید.
افزایش استقامت : آمینو اسید‌های شاخه دار میتوانند با تامین نیتروژن مورد نیاز بدن به شکل آلانین انرژی مورد نیاز بدن هنگام تخلیه ذخایر گلیکوژن را تامین کنند.هنگامی که شما در مورد حفظ ذخایر گلیکوژن فکر می‌کنید شاید بهترین راه به نظرتان انتخاب یک رژیم با کربوهیدرات بالا باشد اما آمینو اسید‌های شاخه دار قابلیت خود را نیز در این زمینه ثابت کرده‌اند.در یک تحقیق ۴ هفته ای دانشمندان ژاپنی به موش‌های آزمایشگاهی آمینو اسید‌های شاخه دار دادند و آنها را تا حد خستگی تمرین دادند.آن دسته از موش‌هایی که آمینو اسید‌های شاخه دار مصرف کرده بودند حین تمرینات ذخایر گلیکوژن موجود در کبد و ماهیچه‌های اسکلتی آنها حفظ شده بود.این به آن معنا می‌باشد که آمینو اسید‌های شاخه دار میتوانند باعث شوند تا شما در مدت زمان بیشتر و با شدت بیشتری تمرینات خود را ادامه دهید.
تحریک سنتز پروتئین : در تحقیقات مشخص شده است که خود آمینو اسید‌های شاخه دار به تنهایی قادر هستند سنتز پروتئین درون ماهیچه‌ها را افزایش دهند.به عبارت دیگر این آمینو اسید‌ها قادر هستند به تنهایی باعث رشد عضلات شوند!در تحقیقات مشخص شده است که مصرف آمینو اسید‌های شاخه دار میتواند باعث افزایش سطح هورمون‌های تستوسترون، هورون رشد و انسولین شود.
همه این هورمون‌ها به شدت آنابولیک هستند.در تحقیقات مشخص شده است که تحت فشار‌های بسیار شدید مانند کوهنوردی در ارتفاعات به مدت ۲۱ روز مصرف آمینو اسید‌های شاخه دار باعث افزایش حجم عضلانی شده است.نکته اصلی این است که این افراد تحت شرایط پر استرس و پر فشار توانستند عضله سازی کنند بدون هیچ تحریک کننده آنابولیکی نظیر تمرینات با وزنه.
تحریک چربی سوزی : در تحقیقات مشخص شده است که مصرف آمینو اسید‌های شاخه دار تاثیر بسیاری روی چربی‌‌های داخلی بدن می‌گذارد.این چربی‌‌های داخلی معمولا در آخرین لایه‌های چربی بدن هستند که معمولا نسبت به رژیم‌ها و تمرینات نیز بسیار استقامت نشان میدهند و سوزاندن آنها کاری بس دشوار می‌باشد.
تقویت دستگاه ایمنی بدن : همانطور که میدانید اگر مریض شوید تمرین کردن نیز بسیار سخت میشود و این موضوع نیز در نهایت باعث کاهش رشد عضلات شما خواهد شد.از آن بدتر این است که بعد از خوب شدن نیز شما به احتمال زیاد مقدار زیادی از عضلات و قدرت خود را نیز از دست خواهید داد که همین موضوع میتواند بازگشت شما به تمرینات را سخت تر از گذشته کند.هنگامی که شما تمرینات پر فشار و یا پر حجم را انجام می‌دهید دستگاه ایمنی شما تحت فشار زیادی قرار می‌گیرد.با مصرف آمینو اسید‌های شاخه دار شما منابع از دست رفته گلوتامین را بر خواهید گرداند که این امر برای کارکرد صحیح دستگاه ایمنی بسیار ضروری می‌باشد.علاوه بر این آمینو اسید های شاخه دار از به وجود آمدن شرایط کاتابولیک در بدن نیز جلوگیری میکنند که همین امر نیز باعث بهبود سرعت ریکاوری و کاهش آسیب‌های وارده به بدن می‌باشد.