فوروسماید|فوروزماید

فوروسماید|فوروزماید

 یک داروی مدر (ادرارآور) می باشد. این دارو ادم ناشی از تجمع آب در بدن را کم می کند. مشکلات پزشکی متعددی ممکن است باعث انباشته شدن آب در بدن شوند. اغلب، بیماری های مزمن قلبی، کبدی و کلیوی موجب بروز ادم عمومی می شوند.

فوروسماید باعث افزایش دفع آب و نمک از طریق کلیه ها می شود. این دارو در درمان فشار خون خفیف تا متوسط و اورژانس های فشار خون نیز بکار می رود. فوروسماید یکی از پایه های درمان ادم ریوی، یکی از عوارض خطرناک نارسایی قلب، می باشد. فوروسماید به صورت قرص و شکل تزریقی تولید می شود.

ملاحظات غذايي

ممکن است پزشک شما در مدت درمان با این دارو رژیم غذایی ویژه ای برای شما تجویز نماید. معمولا پزشکان از بیماران می خواهند نمک کمتر و غذاهای حاوی پتاسیم (موز و انواع آب میوه) مصرف کنند، چرا که فوروسماید باعث کاهش پتاسیم خون می شود. شما می توانید فوروسماید را با غذا یا شکم خالی استفاده کنید. در صورت ناراحتی گوارشی دارو را پس از غذا میل کنید.

هشدارها و موارد احتياط

نکات زیر را با پزشک خود در میان بگذارید: • به فوروسماید یا داروی خاصی حساسیت دارید. • دارویی استفاده می نمایید، اعم از داروهای با نسخه یا بی نسخه، خصوصا سایر داروهای فشار خون، آنتی بیوتیک ها، عوامل ضدانعقاد خون (مثل وارفارین)، آسپرین، کورتیکواستروئیدها (همچون پردنیزولون)، دیگوکسین، ایندومتاسین، لیتیم، داروهای دیابت، پروبنسید و یا حتی ویتامین ها. • مبتلا به این بیماری ها هستید یا سابقه ابتلا به این بیماری ها را دارید: بیماری های قلبی، کبدی، کلیوی، دیابت، نقرس، مشکلات پروستات یا دفع ادرار و اختلالات خونی. • قصد انجام اعمال جراحی اعم از دندانپزشکی را دارید

عوارض جانبي

فوروسماید ممکن است باعث بروز علایم ناخواسته ای گردد. در صورت شدت یا ازمان علایم زیر با پزشک خود مشورت نمایید: تهوع، ناراحتی معده، تشنگی، اسهال، یبوست، سردرد، احساس سبکی سر، ضعف و حملات نقرس. اما اگر دچار هر یک از علایم یا نشانه های زیر شدید، بلافاصله به پزشک خود مراجعه نمایید: استفراغ، کبودشدگی یا خونریزی های غیرمعمول، کاهش شنوایی یا وزوز گوش، سرگیجه، تاری دید، ضربان نامنظم قلب، انقباضات خودبخودی عضلانی، احساس گزگزشدگی اندام ها، کاهش وزن مفرط و واکنش های آلرژیک (که با این دارو بسیار نادرند)، مثل تب، بثورات پوستی و تنگی نفس

نگهداري داروي

دارو را در بسته مخصوص آن، کاملا پوشیده و دور از دسترس اطفال نگهدارید. قرص ها باید در دمای اتاق، دور از نور مستقیم، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شود. با گذشتن از تاریخ اعتبار یا نیاز به دارو یا مشاهده تغییر رنگ در محتوای آمپول ها دارو را دور بریزید.

تداخلات دارویی

مصرف همزمان فوروسماید با سایر داروهای پایین آورنده فشارخون، می تواند سبب افت شدید فشار خون و سرگیجه شود. • فوروسماید دفع لیتیم را کاهش و در نتیجه احتمال مسمومیت با آن را افزایش می دهد. • فوروسماید ممکن است موجب افزایش اثر ضدانعقادی وارفارین گردد. • استفاده همزمان این دارو با دیگوکسین خطر بروز آریتمی (ضربان نامنظم قلب) را به همراه دارد. فوروسماید با آمینوگلیکوزیدها (مثل جنتامایسین)، پیپراسیلین، آمفوتریسینb و کورتیکواستروئیدها ( همچون پردنیزون و پردنیزولون) تداخل دارد. • کلستیرامین (نوعی داروی کاهنده چربی خون)، باید حداقل یک ساعت بعد از مصرف فوروسماید استفاده شود.

اطلاعات جانبی

• از آن جایی که فوروسماید می تواند باعث بروز احساس سبکی سر گردد، بهتر است هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته به ایستاده، به آرامی تغییر وضعیت دهید. • پس از مصرف فوروسماید ممکن است تا 6 ساعت پرادراری شما ادامه یابد. این حالت اغلب پس از چند هفته از استفاده از دارو از بین می رود. • حین درمان با این دارو تماس خود را با پزشک معالج قطع نکنید. لازم است فشار خون شما به طور مرتب کنترل شود. ممکن است پزشک شما هر از چند گاهی آزمایش خون نیز برای شما تجویز نماید. • سعی کنید حین درمان با فوروسماید از قرار گرفتن غیرضروری در برابر نور آفتاب پرهیز کرده، لباس مناسب بپوشید و از عینک آفتابی و کرم های ضد آفتاب استفاده نمایید. فوروسماید ممکن است باعث حساسیت پوست شما به آفتاب گردد. • فوروسماید ممکن است در میزان قند خون تاثیر بگذارد. اگر مبتلا به دیابت هستید، جهت پایش مناسب قند خود با پزشک مشورت کنید.

كار برد اين دارو در پرورش اندام فقط در موارد خاص است .
مثلا زماني كه روز وزن كشي است و ورزش كار 1 تا 2 كيلو اضافه وزن دارد از اين دارو استفاده مي كند اما نبايد از اين دارو زياد استفاده كرد زيرا فقط آب زير پوست را دفع نميكند بلكه آب ميان بافتي عضلات را نيز كم كرده و در نتيجه عضلات كوچك تر مي شوند پس فقط بايد در موارد خاص استفاده شود

فورزماید (به انگلیسی: Furosemide) داروی مدر (ادرار آور) است که بر قوس لوله هنله در گلومرولهای کلیه اثر می‌کند. نام دیگر آن لازیکس است. فورزماید موجب افزایش دفع کلسیم و پتاسیم می‌شود. این دارو در افزایش فشار خون، ادم ریه حاد، آسیت و… کاربرد دارد.

اشکال دارویی: آمپول، قرص

موارد مصرف

فوروزماید برای درمان پرفشاری خون مصرف می‌شود. همچنین برای کاهش ادم عمومی، افزایش جریان ادرار و در نتیجه کاهش وزن (برای ورزشکاران به عنوان دوپینگ محسوب می‌شود -سستی و بی‌حالی از عواقب آن است)، ادم ریه حاد، آسیت و… استفاده میشود.

فارماکوکینتیک

تقریباً 60 تا 70 درصد فوروزماید پس از مصرف خوراکی جذب می شود.

غذا ممکن است سرعت جذب را بدون تغییر اثر مُدری، کم کند.

پیوند فوروزماید به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو نیم تا یک ساعت است.

متابولیسم دارو کبدی است.

1- این دارو در موارد بی ادراری و عیب کار کلیه باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

2- این دارو ممکن است سبب بروز کمی پتاسیم و سدیم خون شود.

3- بیماران سالخورده ممکن است به اثرات این دارو بر روی فشارخون و الکترولیت ها حساس تر بوده و در معرض خطر بروز کلاپس گردش خون و حملات ترومبوآمبولی باشند. تداخل های دارویی مصرف هم زمان لیتیم با فوروزماید ممکن است موجب بروز مسمومیت ناشی از لیتیم شود. اثرات ضدانعقادی داروهای ضدانعقاد مانند آسپیرین، در صورت مصرف هم زمان با فوروزماید ممکن است افزایش یابد

مکانیسم اثر

دیورتیکهای لوپ هنله شامل فورزماید، بومتانید و اتاکرینیک اسید، قویترین دیورتیکهای در دسترس هستند. آن‌ها کانال‌های سدیم و کلراید را در بخش صعودی قوس هنله نفرون مهار میکنند و از بازجذب سدیم جلوگیری میکنند و همین امر منجر به افزایش ترشح ادرار می‌شود. این دسته از مدرها اتساع عروق محیطی را به اندازه دیورتیکهای تیازیدی کاهش نمی‌دهند. بنابراین همه جانبه عمل نکرده و به اندازه کافی در کاهش فشار خون موثر نیستند. به‌منظور افزایش ادرار دیورتیکهای لوپ از تیازیدها بسیار موثرترند و به‌طور متداول بیشتر در درمان بیماران با حجم بالای مایع به کار می‌روند.با اثر بر روی قوس هنله موجب افزایش دفع کلسیم، پتاسیم وآب می‌شود.

اثر دارو از راه خوراکی پس از 20 تا 26 دقیقه و از راه تزریق وریدی پس از 5 دقیقه شروع می شود.

زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر مُدر دارو، از راه خوراکی 1 تا 2 ساعت و از راه وریدی طی 30 دقیقه است. اوج اثر کاهنده ی فشارخون این دارو تا چند روز پس از شروع درمان ظاهر نمی‌شود.

طول اثر دارو از راه خوارکی 6 تا 8 ساعت و از راه وریدی 2 ساعت است.

88 درصد فوروزماید از راه کلیه و 12 درصد آن از راه صفرا و مدفوع دفع می شود.

عوارض جانبی

کاهش سدیم خون، هیپوکالمی و هیپومنیزیمی، آلکالوز ناشی از کمی کلرور خون، افزایش دفع کلسیم، کاهش فشارخون، تهوع، اختلالات گوارشی، افزایش اوره خون و نقرس، افزایش موقت غلظت کلسترول و تری گلیسرید پلاسما با مصرف این دارو گزارش شده است.