فارستون (تورمیفن سیترات) یک تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERM) می‌باشد و در واقع یکی از (SERM)های جدید تر در بازار داروی محسوب میشود. فارستون برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ مورد تائید سازمان غذا و دارو آمریکا قرار گرفت و پس از آن در بسیاری از کشور‌های جهان تولید شد. این ترکیب بسیار شبیه نولوادکس و کلوماید می‌باشد اما به شکل دقیق تر بسیار شبیه تر و نزدیک تر به نولوادکس می‌باشد. همانند اکثر (SERM) ها، فارستون نیز هم دارای خواص آگونیستی و هم آنتی آگونیستی می‌باشد و معمولا برای مبارزه با سرطان سینه از آن استفاده میشود.
اگرچه این دارو یک رقیب توانمند در مبارزه با سرطان سینه می‌باشد، اما فارستون برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک نیز مناسب می‌باشد. این () یک انتخاب عالی برای مقابله با عوارض جانبی استروژنیک حاصل از مصرف استروئیدها می‌باشد. در حقیقت، فارستون ممکن است بهترین (SERM) برای این هدف باشد. اما به هر حال، اگرچه (SERM) هایی نظیر نولوادکس و کلوماید به شکل رایجی در دوره پاکسازی مورد استفاده قرار میگیرند، اما فارستون برای این مقطع زمانی یک انتخاب ضعیف محسوب میشود.
عملکرد و ویژگی‌‌های فارستون
فارستون یک داروی آنتی استروژن می‌باشد که به شکل رسمی در دسته مشتقات تری فنیل اتینل غیر استروئیدی طبقه بندی میشود. به عنوان یک آنتی استروژن، فارستون میتواند با اتصال به گیرنده‌های استروژن در سراسر بدن بین خود و هورمون استروژن یک رقابت برای جذب ایجاد کند. فارستون با اتصال به گیرنده‌های گوناگون در سراسر بدن از اتصال هورمون استروژن جلوگیری کرده و در نتیجه اثر این هورمون را خنثی می‌کند. به شکل دقیق تر، فارستون از اتصال هورمون استروژن به گیرنده‌های آن در بافت پستان جلوگیری می‌کند.
بر خلاف مهار کننده‌های آروماتاز (که آنتی استروژن هایی بسیار قوی تر هستند)، فارستون توانایی کاهش سطح سرم استروژن را ندارد. مهار کننده‌های آروماتاز از طریق سرکوب کردن فرایند آروماتیزاسیون عمل میکنند، فرایندی که به تبدیل تستوسترون به استروژن اشاره دارد. همین امر میتواند باعث کاهش سطح سرم استروژن در بدن شود. اما، با مصرف فارستون اگرچه سطح گردش استروژن در بدن کاهش پیدا نمیکند اما اثر گذاری آن خنثی شده و نمی‌تواند باعث پیشرفت سرطان سینه و بزرگی نامتعارف بافت سینه در مردان حاصل از مصرف استروئیدهای آنابولیک شود.
از میان ویژگی‌‌های گوناگون فارستون، یکی از جالب ترین آنها رابطه این دارو با تستوسترون می‌باشد. اکثر (SERM)ها دارای توانایی تحریک تولید طبیعی تستوسترون در بدن میباشند، که به شکل دقیق تر این کار را از طریق تحریک ترشح (LH) و (FSH) انجام میدهند. به همین دلیل، (SERM)هایی نظیر نولوادکس و کلوماید اغلب در دوره پاکسازی مورد استفاده قرار میگیرند، زیرا در این مقطع زمانی تولید طبیعی تستوسترون در بدن به دلیل مصرف استروئیدها سرکوب شده است. و همچنین به همین دلیل است که از (SERM)هایی نظیر کلوماید به عنوان یک داروی کمکی در افزایش شانس باروری استفاده میشود زیرا میتواند با افزایش سطح گونادوتروپین‌ها شانس لقاح را بیشتر کند.
اما بر خلاف این (SERM) ها، فارستون نشان داده است که میتواند به شکل قابل توجهی باعث افزایش سطح (SHBG) شود، که همین امر میتواند باعث کاهش سطح تستوسترون‌های آزاد شود. همین موضوع فارستون را یک انتخاب ضعیف برای دوره پاکسازی کرده است، زیرا در این دوره هدف اصلی افزایش سطح تستوسترون می‌باشد.
آخرین نکته در مورد عملکرد و ویژگی‌‌های فارستون درباره کلسترول می‌باشد. اگرچه این دارو دارای ماهیت آنتی استروژنی می‌باشد اما تنها بخشی از آن این قابلیت را دارد. فارستون در واقع میتواند در کبد به عنوان استروژن عمل کند که همین امر میتواند به بهبود پروفایل لیپیدی کمک کند. از آنجایی که فارستون در کبد به عنوان استروژن عمل می‌کند، این امر میتواند منجر به کاهش سطح کلسترول (LDL) و افزایش سطح کلسترول (HDL) شود. در واقع اگرچه دیگر (SERM)ها نیز دارای چنین قابلیتی هستند اما فارستون نشان داده است که در این زمینه قوی‌ترین اثر را دارد و به همین دلیل مصرف فارستون در طول دوره استروئیدهای آنابولیک برای مقابله با بزرگ شدن بافت سینه انتخابی بسیار عالی می‌باشد.
تاثیرات فارستون
اکنون که در مورد کارایی و ویژگی‌‌های فارستون میدانید پس نسبتا راحت است که تاثیرات آن در بدن را نیز حدس بزنید اما در این قسمت بیشتر توضیح خواهیم داد. در بیماران مبتلا به سرطان سینه اثر آن کاملا ساده و قابل فهم است. بسیاری از فرم‌های سرطان سینه از طریق استفاده از هورمون استروژن پیشرفت میکنند. با بلاک کردن این هورمون (که توضیح بسیار ساده در این زمینه می‌باشد)، این امر منجر به قطع منبع تغذیه سلول‌های سرطانی میشود. از این دارو اغلب در گام اول درمان یا پس از درمان با مهار کننده‌های آروماتاز به منظور عدم بروز مجدد سرطان استفاده میشود.
برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک، هنگامی که آنها از استروئیدهای تبدیل شونده به استروژن استفاده کنند، این امر میتواند منجر به بزرگی سینه‌ها و افزایش بیش از حد احتباس آب در بدن شود. آنهایی که از احتباس بیش از حد آب در بدن رنج میبرند معمولا دچار افزایش فشار خون نیز هستند. (SERM)هایی نظیر فارستون همیشه برای مبارزه با احتباس آب کافی نیستند، اما کارایی آنها بسیار بهتر از آن چیزی می‌باشد که بسیاری عقیده دارند. یک مشکلی که در مورد احتباس آب وجود دارد، میزان دوز‌های استروئیدهای مصرفی و نوع رژیم غذایی همراه آن می‌باشد.
پف کردگی بدن و احتباس آب یک مشکل رایج در دوره حجم می‌باشد و دلیل آن هم استفاده از دوز‌های بالای تستوسترون و رژیم‌های پر کالری می‌باشد. هنگامی که پرخوری می‌کنیم، چه با استروئید و چه بدون استروئید، این موضوع میتواند باعث احتباس آب در بدن شود. در اینجا مصرف کربوهیدرات بیش از حد عامل اصلی می‌باشد و هنگامی که استروئیدهای تبدیل شونده به استروژن نیز مصرف شوند این مشکل بیش از پیش تشدید خواهد شد، این درست است که برای رشد عضلات نیازمند مصرف کالری اضافه هستیم، اما این میزان کالری اضافه باید کنترل شده باشد و نباید بیش از حد باشد. به شکل نرمال، مصرف کالری کمی بیشتر از مقدار مورد نیاز برای حفظ وزن بدن، برای رشد عضلات کافی می‌باشد. با استفاده از فارستون و کنترل بهتر رژیم غذایی اکثر افراد تعجب خواهند کرد که به چه خوبی خواهند توانست احتباس آب در بدن را کنترل کنند.
در اینجا به بحث بزرگی نامتعارف بافت سینه در مردان می رسیم که میتواند عامل آن مصرف استروئیدهای دارای قابلیت تبدیل به استروژن و آنهایی که دارای ماهیت قوی پروژسترونی هستند باشد. اگرچه فارستون باعث کاهش فعالیت‌های استروژنی نمی‌شود اما میتواند از فعال شدن استروژن در بافت سینه جلوگیری کند، به عبارتی هورمون استروژن در این ناحیه بی مصرف خواهد شد. برای مردانی که نسبت به بزرگی سینه‌ها بسیار حساس هستند ممکن است مصرف (SERM)هایی نظیر فارستون جوابگو نباشد. استفاده از دوز‌های بالای استروئیدهای تبدیل شونده به استروژن، مصرف یک مهار کننده آروماتاز را الزامی می‌کند.
اما اگر بتوانید این وضعیت را با مصرف یک (SERM) نظیر فارستون مهار کنید، پس باید انتخاب اول شما همین مورد باشد. مصرف مهار کننده‌های آروماتاز اینطور به نظر میرسد که تاثیری خفیف روی سطح کلسترول داشته باشد، اما هنگامی که با یک استروئید تبدیل شونده به استروژن ترکیب شود این اثر به شکل قابل توجهی تشدید میشود. استروئیدهای آنابولیک به خودی خود به شکل منفی روی سطح کلسترول اثر میگذارند. بسیاری از این استروئیدها میتوانند باعث سرکوب (HDL) و برخی از آنها میتوانند باعث افزایش (LDL) شوند.
اما اگر از فارستون به عنوان آنتی استروژن خود استفاده کنید علیرغم مصرف استروئیدها حتی ممکن است بتوانید سطح کلسترول خود را بهبود بخشید. برخی‌‌ها همچنان شدیدا معتقدند مصرف یک مهار کننده آروماتاز کاملا ضروری می‌باشد، دلیل این امر این است که آنها درک خوبی از مصرف دارو‌های مناسب در زمان مناسب ندارند. شما ممکن است در طول دوره سرانجام نیازمند مصرف یک مهار کننده آروماتاز شوید، که این را نمی‌شود پیش بینی کرد و فاکتور‌های زیادی در اینجا دخیل هستند، اما بهترین نقطه برای شروع دادن یک شانس به فارستون برای تاثیر گذاری می‌باشد.
عوارض جانبی فارستون
فارستون دارویی می‌باشد که بدن انسان بسیار خوب میتواند آن را پذیرا باشد. برخی عوارض جانبی احتمالی در مورد فارستون وجود دارد اما اینطور به نظر نمیرسد که این عوارض رایج باشند. رایج ترین عوارض جانبی فارستون چیزهایی نیستند که بتوانیم به آنها برچسب خطرناک بزنیم. رایج ترین عوارض جانبی فارستون احساس گرمای ناگهانی در بدن و تعریق زیاد می‌باشد. تقریبا ۳۵% مصرف کنندگان فارستون تجربه گرمای ناگهانی در بدن و ۲۰% آنها تجربه طریق بیش از حد را داشته اند. دیگر عوارض جانبی فارستون که نادر هم هستند به قرار زیر است :
- حالت تعوع
- افزایش سطح آنزیم‌های کبد
- ترشحات واژنی
- ورم (نادر)
- استفراغ (بسیار نادر)
- خون ریزی واژن (به شدت نادر)
برخی از مصرف کنندگان فارستون ممکن است تجربه گیجی را نیز داشته باشند، در واقع این امر در ابتدای شروع مصرف بسیار رایج است. در آخر نیز به دیگر عوارض جانبی فارستون میرسیم که در واقع بحث روی صحت یا عدم صحت آنها زیاد است. این موارد عوارض جانبی جدی تری از فارستون هستند اما نکات مهمی نیز در مورد آنها وجود دارد :
- کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون
- درماتیت
- سرگیجه
- کاهش قدرت
- ریزش مو
- افسردگی
- یرقان
- یبوست
- مشکل در تنفس
- مشکلات دیداری
- فلج ناقص
برخی از این عوارض جانبی فارستون بسیار نگران کننده به نظر میرسند، اگرچه بروز آنها محتمل است اما تا کنون ثابت نشده است که دلیل بروز آنها فقط مصرف فارستون بوده است. مهم تر از آن، بیمارانی که حین مصرف شاهد چنین عوارضی بوده‌اند، ثابت نشده است که تنها فارستون عامل بروز چنین عوارض جانبی بوده است زیرا بسیاری از آنها در حال مصرف دیگر داروها نیز بوده‌اند و همچنین فاکتور‌های دیگری نیز ممکن است دخیل بوده باشد.
از آنجایی که فارستون یک (SERM) جدیدتر محسوب میشود بنابراین ممکن است برای درک کامل عوارض جانبی آن نیازمند چندین سال زمان باشیم. اما به هر حال، به دلیل اثر بسیار خوب آن روی سطح کلسترول و کارایی این دارو به عنوان یک آنتی استروژن و همچنین تحمل بالای بدن برای دریافت آن، اینطور به نظر میرسد که آینده امیدوار کننده ای برای فارستون پیش رو خواهد بود.
دوز‌های مصرفی فارستون
برای مقابله با سرطان سینه، دوز‌های استاندارد فارستون معمولا ۶۰ میلی گرم در روز می‌باشد. مدت زمان مصرف غیر قابل پیش بینی می‌باشد و بر اساس نیاز بیمار تعیین میشود. امری غیر رایج نیست که برای درمان ۱ یا ۲ سال از آن استفاده شود و سپس در صورت نیاز یک مهار کننده آروماتاز نیز افزوده شود. هنگامی که سرطان رو به بهبودی باشد، ترکیاتی نظیر فارستون معمولا برای بهبود این وضعیت استفاده میشود.
برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک در جهت مقابله با بزرگی بافت سینه، دوز‌های استاندارد فارستون چیزی بین ۳۰-۶۰ میلی گرم در روز می‌باشد و برای اکثر مردان این دوز به خوبی عمل خواهد کرد. اگر این دوز برای محافظت کافی نبود، اگرچه افزایش میزان دوز را نیز میتوانید امتحان کنید، اما بهترین گزینه در این حالت استفاده از یک مهار کننده آروماتاز می‌باشد. شما خواهید دید که فارستون میتوانند در مقابله با بزرگی بافت سینه حاصل از مصرف هر نوع تستوسترون، دیانابول و آنادرول به خوبی عمل کند.
همچنین عملکرد آن همراه با بولدنون و دکا دورابولین نیز بسیار خوب است. اما به هر حال دکا دورابولین دارای ماهیت پروژسترونی می‌باشد و مردان بسیار حساس به این هورمون ممکن است نیازمند مصرف یک مهار کننده آروماتاز باشند. همین مورد را می‌توان در مورد هورمون ترنبولون گفت. ترنبولون تبدیل به استروژن نمی‌شود اما دارای ماهیت پروژسترونی می‌باشد. به علاوه، استفاده از استروئیدهای تبدیل شونده به استروژن همراه با ترنبولون میتواند احتمال بزرگ شدن بیش از حد بافت سینه را در برخی مردان افزایش دهد. اگرچه بسیاری از مردان نیازی به دارو‌های مراقبتی در برابر بزرگی سینه حاصل از پروژسترون ندارند و تنها با مصرف یک (SERM) میتوانند با آروماتاز مقابله کنند، اما برخی مردان حساس نیازمند مصرف یک مهار کننده آروماتاز نیز میباشند. علیرغم این موضوع، اگر فارستون برای شما موثر واقع شود میتواند کل دوره را از ابتدا تا انتها تحت پوشش خود قرار دهد.
سلام خسته نباشید
مصرفه این دسته داروها داخل دوره باشه یا بعد دوره