چگونه یک مربی بدنسازی انتخاب کنیم؟
- نکات طلایی
- 30 مارس 19
- حسام رضائی
- 3,417 بازدید
- بدون دیدگاه
استخدام یک مربی خصوصی همیشه هم نباید به این شکل باشد که به محض گام نهادن در باشگاه اولین کسی که وقتش خالی بود را به عنوان مربی بپذیریم. شما میتوانید و در واقع باید کسی را که استخدام می‌کنید بشناسید، اما چرا؟ زیرا این پول شما، بدنتان و سلامتی تان است که در مورد آن صحبت می‌کنیم! و همچنین با کسب اطلاعات بیشتر در همین ابتدای کار، شانس خود را برای موفقیت در آینده با هر کسی که کار خواهید کرد افزایش خواهید داد.
در این مقاله با شما در مورد بزرگ ترین دروغ هایی که در مورد شناسایی یک مربی خوب گفته میشود صحبت خواهم کرد، همچنین در مورد استاندارد‌های لازم یک مربی خوب و نحوه شناسایی او هنگام ملاقات نیز صحبت خواهد شد و در ادامه در مورد سوالاتی که از مربی قبل از استخدام باید بپرسید نیز با هم صحبت خواهیم کرد.
آیا یک مربی با بدنی عضلانی و کات شده گزینه بهتری می‌باشد؟
یکی از صحبت هایی که به وفور می‌توان آن را در همه جا شنید این است که حجیم ترین، قوی‌ترین یا خشک ترین افراد در باشگاه یا شبکه‌های اجتمایی با صلاحیت ترین افراد در جهت دادن توصیه‌های قابل اتکا، ایمن و هوشمندانه هستند. گاهی اوقات همین طور هم هست اما در اغلب موارد قطعا چنین افرادی صلاحیت لازم را ندارند. اول از همه باید گفت این ایده که یک فرد برای اینکه منبع قابل اعتمادی در جهت دادن اطلاعات مناسب باشد باید به یک سطحی از موفقیت در رشته ورزشی خود رسیده باشد حرفی کاملا غلط است. برای اثبات این موضوع میتوانید به ورزش‌های حرفه ای نگاه کنید. بسیاری از افرادی که در رشته ورزشی خود بازیکنان بزرگی بوده‌اند اکنون می‌بینید که مربی‌‌های افتضاحی هستند، در حالی که برخی افراد که اصلا در سطح بالایی در هیچ رشته ای نبودند اکنون میتوانند به بسیاری از ورزشکاران در جهت شناسایی پتانسیل‌های خود کمک کنند.
اما این مربیان بدون دوران ورزشی درخشان چه چیزی دارند که بازیکنان بزرگ در دوران مربی گری خود ندارند؟ اولین مورد داشتن یک دانش عمیق تکنیکی و تاکتیکی در مورد آن رشته ورزشی است و دوم توانایی و اشتیاق به منظور ساده سازی و انتقال آن دانش به روشی که ورزشکاران نیز بتوانند از آن نهایت استفاده را ببرند. همین مورد را می‌توان در مورد مربیان بدنسازی نیز گفت.
هیچ کدام از مربیان مایکل جردن بسکتبالیست افسانه ای در دوران بازیگریشان حتی نزدیک به او نیز نبودند، اما آنها قادر بودند تا با کمک به مایکل جردن او را در کشف تمام پتانسیل خود کمک کنند. اینکه بگوییم شما صلاحیت مربی گری را ندارید مگر اینکه در همان حوزه سابقه شخصی درخشانی داشته باشید همانند این است که بگوییم مربیان مرد بدنساز نمیتوانند به شاگردان خانم خود چیزی یاد دهند یا بلعکس، که این مورد اصلا درست نیست.
همانطور که ممکن است بدانید اشتراکات بین مردان و زنان بیش از اختلافات میان این دو جنس است. شما ممکن است از لحاظ احساسی و ذهنی از تمرین کردن با فردی همجنس خود بهره بیشتری را ببرید، اما یک مربی شایسته میتواند در تمرینات هر دو جنس را به خوبی هدایت کند.
دوم اینکه حجیم ترین، خشک ترین و فیت ترین افراد باشگاه اغلب جدایی از اینکه چه میزان دانشی دارند به آن نتایج دست پیدا کرده‌اند. آنها همانند دیگر افرادی هستند که به باشگاه می آیند با این تفاوت که توانسته اند زندگی خود را حول محور باشگاه و آشپزخانه مدیریت کنند. الگو گرفتن از آنها در زمینه رعایت نظم در تمرینات و رژیم غذایی میتواند چیز خوبی باشد، اما این به آن معنا نیست که آنها میتوانند بر اساس اهداف، قابلیت‌ها و تاریخچه پزشکی شما برایتان برنامه‌های شخصی بنویسند.
آیا یک مربی را می‌توانم بر اساس ظاهر شاگردانش قضاوت کنم؟
در شرایط یک باشگاه نرمال، نه نمیتوانید. واقعیت این است بیشتر افرادی که مربیان با آنها کار میکنند کسانی هستند که برای تفریح ورزش میکنند. به این معنی که آنها تنها به دنبال کنترل وزن و کمی فیت شدن هستند، و به عبارتی اکثر آنها در واقع تمایلی ندارند که زندگی خود را حول محور باشگاه و آشپزخانه تنظیم کنند. بسیاری از آنها به طور شفاف به مربیان می‌گویند که دوست ندارند به هیچ وجه عادات غذایی خود را تغییر دهند و تنها به این دلیل ورزش میکنند که بتوانند بدون افزایش وزن غذا‌های دلخواه خود را مصرف کنند.
در این شرایط یک مربی به سختی میتواند از جلسات تمرینی خود نتایج دلخواه را استخراج کند، اما این موضوع به این معنی نیست که آن مربی کار خود را به خوبی انجام نداده است. به عبارت دیگر اگر یک فرد تنها یک یا دو بار در هفته تمرین می‌کند و هنگام بازگشت به خانه هر آنچه دوست دارد میخورد، شما نمیتوانید عدم نتیجه گیری چنین فردی را گردن مربی بیاندازید.
اینگونه افراد اغلب چنین چیزهایی را می‌گویند “ من نمیخواهم هنگام تمرین کردن فکر کنم. “ آنها میخواهند به چالش کشیده شوند اما از طرفی سختی نیز نکشند. اینگونه افراد معمولا موفقیت یک جلسه تمرینی را با میزان لذتی که از انجام آن تمرین برده‌اند و اینکه در هفته در جلسه تمرین کرده‌اند قضاوت میکنند. البته چنین تفکری ایرادی ندارد، این افراد اگر به همین روال ادامه دهند، ممکن است کم کم فیت تر و احساس بهتری پیدا کنند و حتی ممکن است در برخی شاخص‌های سلامتی نیز شاهد بهبودهایی باشند. اما بسیاری از مربیان شایسته شاگردانی نیز دارند که در بلند مدت ظاهر آنها هیچ تفاوتی نکرده است یا میزان افزایش وزنه‌های تمرینی آنها در مقایسه با ابتدای شروع تمرینات تفاوت قابل توجهی پیدا نکرده است.
آیا باید مربی ای را انتخاب کنم که من را به سمت نتایج جدی تشویق می‌کند؟
بسیاری از مربیان شخصی چنین فکر میکنند که اگر شما در باشگاه روی هدف فیزیک خاصی تمرکز نداشته باشید پس در حال وقت تلف کردن هستید. اما در واقع باید گفت آنها در حال غفلت از این حقیقت هستند که تنها با انجام ورزش منظم و تمرینات قدرتی می‌توان به مزایای بی شماری در جهت سلامتی فیزیکی و ذهنی دست یافت از جمله :
- بهبود خلق و خو
- بهبود خواب
- حفظ تراکم استخوانی
- افزایش سطح انرژی و حس خوب
بسیاری از مربیان سردرگم به افرادی که به منظور سلامتی ورزش میکنند به دیده بدی نگاه میکنند و می‌گویند که این افراد به “ معمولی “ بودن رضایت داده‌اند. از نظر آنها افرادی که علاقه ای به سازماندهی زندگی خود حول محور باشگاه و آشپزخانه ندارند افراد سطح پایین تری هستند و کسانی که به انجام آن کار‌ها وسواس دارند افراد برتری هستند. با اطمینان می‌توانم به شما بگویم که هیچ یک از این دو مورد صحیح نیست.
همین مربیان در این حالت به سردرگمی و ناتوانی خود ادامه میدهند و متعجبند که چرا برخی مردم “ متوجه نیستند “ یا چرا به اندازه آنها اهمیت نمیدهند و در نهایت انگیزه خود برای کار را از دست میدهند. اما اغلب این مردم نیستند که اهمیت نمیدهند، حقیقت این است که فقط آنها به آن چیزهایی که مربی از آنها می‌خواهد اهمیت نمیدهند. این مربیان هستند که متوجه این امر نیستند.
این مربیان شخصی متوجه این نیستند که برای بیشتر مردم، “ دریافت نتیجه “ به معنی رسیدن به رکورد‌های تحسین برانگیز در ددلیفت یا ساختن پشتی عضلانی نیست. برای بسیاری از مردم صرفا داشتن تحرک، غلبه بر چالش‌های فیزیکی و لذت بردن از هر جلسه تمرینی موفقیت محسوب میشود. این اهداف قابل احترام و معقول هستند و هر مربی که در جهت تسهیل رسیدن به این اهداف به مردم کمک می‌کند باید به خود افتخار کند و شاگردان خود را نیز تشویق به آن کند.
چه چیزی باعث میشود یک مربی، خوب قلمداد شود؟
با توجه به چیزهایی که گفتم، ممکن است اکنون از من انتظار داشته باشید که بگویم بزرگ ترین مسئولیت یک مربی انگیزه دادن و الهام بخش بودن برای افراد در انجام ورزش می‌باشد. زیرا هرچه که نباشد، شما به عنوان یک مربی شخصی نمیتوانید پیشرفت زیادی داشته باشید مگر اینکه مردم مایل به ارتباط با شما باشند و از محیطی که شما برای آنها فراهم می‌کنید لذت کافی را ببرند.
با این بیان، اما برقرار کردن یک رابطه خوب با شاگردان تنها بخش کوچک از ویژگی‌‌های یک مربی خوب می‌باشد. زیرا در نهایت، بحث مربی گری تنها به انگیزه دادن به مردم ختم نمی‌شود، بلکه مهم است که اصلا شما آنها را در جهت انجام چه کاری انگیزه میدهید. به بیان ساده، یک متخصص فیتنس در واقع متخصص در جهت تجویز تمرینات صحیح می‌باشد. بیائید کمی این موضوع را باز کنیم.
بسیاری از مردم، از جمله بسیاری از مربیان اینگونه فکر میکنند که دانستن طیف وسیعی از حرکات و نحوه انجام صحیح آنها، برای تبدیل شدن به یک مربی خوب کافی می‌باشد. این ویژگی نیز قطعا بخشی از کار است، اما اگر به عنوان یک متخصص فیتنس این تمام چیزی است که برای عرضه دارید، پس هیچ فرقی با آن بدنساز معمولی در باشگاه ندارید که در حال یادآوری نحوه انجام صحیح حرکت پرس سینه از روی ویدئو ها، سایت ها، مجلات یا کتاب‌ها می‌باشد.
اگر که واقعا خواهان تبدیل شدن به یک مربی با ارزش هستید باید تخصص بیشتری در این زمینه داشته باشید. شما باید کاملا در موارد زیر مسلط و کار بلد باشید :
- شخصی سازی حرکات تمرینی
- کاربرد حرکات
- سازماندهی و اولویت بندی انجام حرکات
به عبارت دیگر تفاوت یک مربی کاربلد با صرفا یک مشتاق به مربی گری در موارد زیر است :
- تشخیص حرکات مضر بر اساس توانائی، فیزیک بدنی و پروفایل پزشکی فرد
- داشتن علم کافی در استفاده، اولویت بندی و سازماندهی حرکات تمرینی به منظور ایجاد تحریک لازم برای دستیابی به سطح تطابق پذیری خاصی
اینها مواردی هستند که شما تنها از طریق ساعت‌ها آنالیز حرکات، اصول تمرینی و بیومکانیک کسب خواهید کرد. سپس ساعت‌های بسیار بیشتری را باید در باشگاه و با شاگردان صرف کنید. سپس ساعت‌های بسیار بسیار بیشتری را باید صرف آنالیز اینکه چه چیزهایی کارامد هستند و چه چیزهایی نیستند کنید و از دیده‌های خود بیاموزید. ترند‌های تمرینی همانند مد‌های لباس می آیند و میروند اما کسی که امروز یک مربی شخصی کاربلد است در ۱۰، ۲۰، ۵۰ یا ۱۰۰ سال دیگر هم یک مربی با کیفیت شناخته خواهد شد. چرا؟ زیرا بدن و بیومکانیک آن هیچ تاریخ انقضایی ندارد.
از کجا بدانم که مربیم یک فرد کاربلد و متخصص است؟
آسان است، فقط باید سوالات مناسب را از آنها بپرسید! اما قبل از انجام این کار، بیائید ببینیم اصلا معنی متخصص چه می‌باشد. به طور خلاصه، متخصص به فردی گفته میشود که در حال یادگیری است، نه اینکه آنها چقدر میدانند، بلکه میزان تعهدی که آنها در ادامه تحصیل و کسب علم بیشتر دارند. متخصصان فیتنس بسته به میزان علاقه و تلاش خود در جهت ادامه تحصیلات در این زمینه در سه دسته طبقه بندی میشوند.
دسته ۱ : بیشترین تعداد مربیان در این دسته طبقه بندی میشوند. مربیان این دسته عمدتا اطلاعات خود را از منابع عمومی نظیر ورزشکاران حرفه ای و افراد مشهور در حوزه فیتنس کسب کرده‌اند، که هر دو این منابع کسب اطلاعات کاملا غیر قابل اتکا هستند و بیشتر این دانسته‌ها را می‌توان شبه علم نامید. مربیان این حلقه اغلب از ساده ترین و سریع ترین راه‌ها برای تمدید اعتبار مدرک خود استفاده میکنند.
در دسته ۱ مربیان بسیاری وجود دارند که بیشتر زمان آموزشی و پول خود را صرف یادگیری تکنیک‌ها و مفاهیم تمرینی کرده‌اند که کاملا هم راستای اهداف تمرینی خودشان است، به جای اینکه با اولویت بندی بهتر و روش‌های کارامد تر به شاگردان خود در جهت رسیدن به اهدافشان کمک کنند. در عمل نیز، شاگردان این مربیان احساس میکنند که به جای اینکه کاری برای آنها انجام شود، کاری بر روی آنها انجام میشود! تفاوت بزرگی بین این دو است.
دسته ۲ : مرین این دسته وقت، انرژی و منابع بیشتری را برای ادامه تحصیلات خود نسبت به دسته ۱ صرف کرده‌اند. به همین دلیل، این افراد اغلب دانش بسیار بیشتری در حوزه مرتبط با کار خود دارند و برای طراحی تمرینات علمی از منابع قابل اتکایی استفاده میکنند. این مربیان اغلب به مسابقات بدنسازی و فیتنس میروند و محصولات آموزشی را تا جای امکان خریداری میکنند تا اطلاعات خود را هرچه بیشتر افزایش دهند. در وقت آزاد خود، آنها اغلب طیف وسیعی از کتاب ها، مقالات و تحقیقات علمی در مورد تمرینات را مطالعه میکنند.
دسته ۳ : این دسته مربیان کمیابی هستند که علاوه بر اشتیاق و تعهد خود برای ادامه کسب علم در مورد بدنسازی، نسبت به آن وسواس نیز دارند. آنها تقریبا تمام وقت آزاد و درآمد مازاد خود را صرف ادامه تحصیل و کسب علم بیشتر میکنند، مدام در حال مطالعه مقالات و تحقیق هستند، کتاب‌ها و ویدئو‌های آموزشی میخرند و تا جایی که میتوانند به رقابت‌های مختلف بدنسازی میروند. اگرچه این موارد مرتبط با کار آنها می‌باشد، اما مربیان این حلقه از کسب علم بیشتر لذت میبرند و این باعث هیجان آنها میشود.
این مربیان همان هایی هستند که شما می‌خواهید آنها را استخدام کنید! اما متاسفانه تعداد مربیان در این دسته نسبت به دسته‌های پیشین جمعیت بسیار کمتری را شامل میشود. از مجموع ۲۰ مربی یا بیشتر در یک باشگاه ممکن است هیچ کدام از آنها جز این دسته نباشند و در بهترین حالت شاید یک یا دو نفر از آنها را بتوان در این دسته قرار داد. اما از طرف دیگر، باشگاه هایی کوچک تر و خصوصی تر وجود دارند که کل مربیان آنجا ممکن است در این دسته قرار بگیرند. این باشگاه‌ها مخصوص هستند!
لازم به ذکر است که در بسیاری از موارد، مربیان دسته ۳ جز قوی ترین، حجیم ترین یا خشک ترین افراد باشگاه نیستند. اگرچه آنها نیز تمرین میکنند، اما این مربیان سطح بالا بیشتر وقت خود را صرف تمرکز روی جنبه‌های تکنیکی و آموزشی تمرینات میکنند. آنها میخواهند با ارتقا صلاحیت خود بتوانند توصیه‌های قابل اتکایی به دیگران ارائه دهند، نه اینکه صرفا ظاهری حجیم و حرفه ای داشته باشند.
قبل از استخدام یک مربی خصوصی چه سوالاتی باید از آنها بپرسم؟
تقریبا تمام کسانی که به شاگردان خود تمرین میدهند اشتیاق کمک به آنها را نیز دارند، اما این اشتیاق به تنهائی باعث نمی‌شود که آنها یک مربی با مهارت باشند. این مهارت از کسب علم مستمر حاصل میشود. هنگامی که به دنبال یک مربی میگردید، قبل از قبول کار با آنها این سوالات را از آنها بپرسید. البته یک جواب صحیح برای این سوالات وجود ندارد و در واقع آنها بیشتر شروع کننده یک گفتگو هستند. این سوالات را بپرسید، به واکنش آنها توجه کنید و باید قادر باشید ببینید که چقدر آنها در نقش خود به عنوان یک مربی جدی و مصمم هستند.
۱۰ سوالی که قبل از استخدام یک مربی باید از آنها بپرسید
- بیشتر اطلاعات خود در زمینه سلامتی و فیتنس را از کجا کسب می‌کنید؟
- چقدر به دنبال ادامه تحصیل و افزایش علم خود هستید؟
- در طول هفته چند ساعت را صرف یادگیری یا فکر در مورد طراحی برنامه برای شاگردانتان می‌کنید؟
- آخرین کاری که برای افزایش سطح علم خود انجام دادید چه می‌باشد؟
- در ادامه برای افزایش سطح علمی و ادامه تحصیل خود چه برنامه ای دارید؟
- هدف من این است. بهترین راه رسیدن به آن چه می‌باشد؟
- چرا متد تمرینی شما از متد‌های تمرینی دیگر در جهت کمک به من در رسیدن به اهدافم بهتر است؟
- آیا برای همه افراد از یک متد تمرینی مشابه استفاده می‌کنید؟ چرا یا چرا نه؟
- آیا تا کنون با افراد دیگر مثل من (سن، جنسیت، تیپ بدنی و سابقه پزشکی مشابه) که اهدافی مشابه من داشته اند کار کرده‌اید؟
- اگر پاسخ مثبت است، آیا می‌توانم با آنها در مورد تجربیاتشان در کار با شما و انتظاراتی که باید داشته باشم صحبت کنم؟
شاید پرسیدن چنین سوالات شخصی ای برایتان سخت باشد. اما این چیز خوبی است. رابطه خود با مربیتان را در عین احترام با شفافیت و صراحت شروع کنید و خواهید دید که هر دو طرف سود خواهند برد. شما از آنها خواهید آموخت، آنها نیز از شما خواهند آموخت، این موضوع صحت دارد و هر دوی شما در پایان کار در جایگاه بهتری از قبل قرار خواهید گرفت.
