نولوادکس (تاموکسیفن سیترات) چیست و چه کاربردی دارد؟

نولوادکس یک تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERM) محبوب و قدرتمند می‌باشد که گاهی‌ اوقات از آن به عنوان آنتی استروژن نیز یاد میشود. اگرچه نولوادکس دارای خاصیت ضد استروژنی می‌باشد اما در برخی‌ نقاط خاص بدن میتواند به عنوان استروژن عمل کرده و در برخی‌ نقاط دیگر به عنوان آنتی استروژن عمل کند. نولوادکس به عنوان قدیمی‌‌ترین (SERM) موجود که همچنان به شکل منظم در اهداف پزشکی‌ نیز استفاده میشود، اگرچه توسط مصرف کنندگان استروئید‌های آنابولیک نیز استفاده میشود اما یک استروئید نمیباشد. این یک نکته مهم است زیرا برخی‌ افراد با دیدن استفاده نولوادکس در دوره‌های استروئید دچار سردرگمی میشوند. نولوادکس تنها یک (SERM) می‌باشد.

نولوادکس که به طور رسمی‌ با نام تاموکسیفن سیترات شناخته میشود اولین بار در سال ۱۹۶۱ توسط کمپانی (ICI) با نام تجاری نولوادکس تولید شد. این (SERM) به منظور مقابله با سرطان سینه ساخته شد. از نولوادکس به شکل کارامدی در جلوگیری از بروز سرطان سینه استفاده میشد. سپس به مصرف کنندگان استروئید‌های آنابولیک میرسیم. سال‌ها پیش مشخص شد که نولوادکس در برنامه این افراد نیز دارای جایگاه خاصی‌ می‌باشد. از نولوادکس می‌توان در طول یک دوره استروئید‌های آنابولیک به عنوان یک آنتی استروژن به منظور جلوگیری از بروز عوارض جانبی استروژنیک استفاده کرد. همچنین از نولوادکس در دوره پاکسازی نیز استفاده میشود، که استفاده از آن در این مقطع زمانی‌ برای مصرف کنندگان استروئید بسیار مفید تر و رایج تر می‌باشد.

کارایی و ویژگی‌‌های نولوادکس

تاموکسیفن سیترات یک (SERM) می‌باشد که هم دارای خواص آنتی استروژنی و هم خواص استروژنی می‌باشد. به عنوان یک آنتی استروژن، عملکرد نولوادکس به این گونه است که میتواند به گیرنده‌های استروژن متصل شود. این اتصال باعث میشود که هورمون استروژن نتواند در برخی‌ نقاط خاص از بدن کارایی داشته باشد و دقیقا به همین دلیل است که مصرف این دارو برای افراد مبتلا به سرطان سینه بسیار مفید است. بسیاری از فرم‌های سرطان سینه در واقع با تغذیه از استروژن پیشرفت میکنند. با جلوگیری از اتصال استروژن به این گیرنده ها، مصرف کنندگان استروئید هم میتوانند از بزرگ شدن نامتعارف بافت سینه خود جلوگیری کنند. این عارضه جانبی میتواند با مصرف استروئید‌های آنابولیک تبدیل شونده به استروژن نظیر تستوسترون، دیانابول و ناندرولون و بولدنون تا حدودی ایجاد شود.

اگرچه عمدتا به نولوادکس به عنوان یک آنتی استروژن نگاه میشود، اما این دارو میتواند مخصوصا در کبد به عنوان استروژن نیز عمل کند. این موضوع میتواند برای بدن مفید باشد زیرا مشخص شده است که فعالیت‌های استروژنی در کبد مرتبط با سطح سلامت کلسترول می‌باشد. همچنین این امر برای مصرف کنندگان استروئید‌های آنابولیک نیز به شدت مفید می‌باشد زیرا بسیاری از این استروئید‌های آنابلیک دارای تاثیر منفی‌ شدیدی روی سطح کلسترول هستند. در این مورد در ادامه مقاله بیشتر صحبت خواهیم کرد.

نولوادکس اگرچه بیشتر به عنوان یک آنتی استروژن در نظر گرفته میشود، اما دارای قابلیت‌های قدرتمندی در جهت تحریک تولید تستوسترون نیز می‌باشد. نولوادکس میتواند باعث بلاک شدن بازخورد‌های منفی‌ حاصل از تاثیر استروژن در هیپوتالاموس و غده هیپوفیز شود. نتیجه این امر افزایش سطح تولید (LH) و (FSH) می‌باشد. وجود این دو هورمون نیز برای تولید طبیعی تستوسترون حیاتی می‌باشد. بدون (LH) و (FSH) در واقع هیچ مقدار تولید طبیعی تستوسترون در بدن روی نخواهد داد.

تاثیرات نولوادکس

در بیماران مبتلا به سرطان سینه، تاثیر نولوادکس بسیار سر راست است. با جلوگیری از اتصال استروژن به گیرنده‌های آن، سلول‌های سرطانی نمیتوانند از هورمونی که برای بقایشان ضروری است تغذیه کنند. اگرچه نولوادکس در این زمینه کارامد است، اما همیشه تنها ترکیب یا اولین گزینه مورد استفاده نمیباشد. اغلب از مهار کننده‌های آروماتاز در مراحل اولیه استفاده میشود زیرا آنها قادرند سطح سرم استروژن را کاهش دهند. سپس در زمان مناسب، یک (SERM) نظیر نولوادکس جایگزین مهار کننده‌های آروماتاز خواهد شد.

برای مصرف کنندگان استروئید‌های آنابولیک، مهم‌ ترین اثر نولوادکس هنگام مصرف در طول دوره، جلوگیری از بزرگ شدن نامتعارف بافت سینه می‌باشد. البته نولوادکس اینطور به نظر نمیرسد که روی دیگر عارضه جانبی استروژنی مهم یعنی‌ احتباس آب اثر گذار باشد، اما اغلب از دیگر روش‌ها می‌توان این شرایط را کنترل کرد. در زمینه جلوگیری از بزرگ شدن بافت سینه، مصرف نولوادکس برای بسیاری از مردان کفایت می‌کند و باید در صورت کارایی مناسب انتخاب اول باشد. اما اگر در این زمینه نتوانست به شما کمک کند پس نیازمند یک مهار کننده آروماتاز نظیر آریمیدکس (آناستروزول) یا فمارا (لتروزول) خواهید بود.

اما به هر حال مصرف مهار کننده‌های آروماتاز میتوانند دارای تاثیر منفی‌ روی سطح کلسترول باشند. اگرچه مهار کننده‌های آروماتاز به شکل تکی‌ نمیتوانند تاثیر منفی‌ قابل توجهی‌ روی سطح کلسترول داشته باشند، اما هنگام استفاده ترکیبی‌ با استروئید‌های آنابولیک تبدیل شونده به استروژن تاثیر منفی‌ آنها روی سطح کلسترول میتوانند به شکل قابل توجهی‌ تشدید شود. البته با مصرف مهار کننده‌های آروماتاز نیز می‌توان سطح کلسترول را نیز کنترل کرد، اما اگر یک (SERM) نظیر نولوادکس میتواند کار را راه بیندازد پس باید انتخاب اول شما باشد. به عنوان یک مزیت برتر، به یاد داشته باشید که نولوادکس دارای تاثیر مثبت روی سطح کلسترول شما خواهد بود.

آخرین تاثیر نولوادکس در واقع ارزشمند‌ ترین ویژگی‌ آن برای مصرف کنندگان استروئید‌های آنابولیک می‌باشد. استفاده از استروئید‌های آنابولیک باعث سرکوب تولید طبیعی تستوسترون در بدن خواهد شد. میزان سرکوب البته بستگی به نوع استروئید مصرفی دارد، اما در اکثر موارد این سرکوب شدید خواهد بود. هنگامی که شما به انتهای دوره مصرف استروئید‌های آنابولیک نزدیک شوید، با فرض اینکه که فرد از قبل دچار کمبود سطح تستوسترون نبوده باشد و آسیبی به محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-بیضه او وارد نشده باشد، تولید مجدد تستوسترون کم کم آغاز خواهد شد. این تولید طبیعی به خودی خود میتواند شروع شود اما در اینجا یک مشکل وجود دارد.

هنگامی که شما از دوره خود خارج شوید سطح طبیعی تستوسترون بدن به شدت پایین خواهد بود و اگرچه تولید طبیعی تستوسترون به خودی خود شروع خواهد شد اما برای مدت بسیار زیادی سطح آن پایین خواهد ماند. برای بدن ماه‌ها زمان خواهد برد تا دوباره بتواند همانند سابق تولید تستوسترون خود را افزایش دهد. در واقع این امر با توجه به شدت دوره و وضعیت بدنی خود فرد میتواند تا یک سال یا بیشتر نیز به طول بینجامد. این یعنی‌ اینکه فرد باید برای یک مدت طولانی در حالت کمبود شدید تستوسترون طی‌ کند که این وضعیت در واقع میتواند عوارض جانبی ناراحت کننده ای را داشته باشد. در واقع در این شرایط فرد تمام علائم مرتبط با کمبود سطح تستوسترون را تجربه خواهد کرد. به علاوه، با کمبود سطح تستوسترون، بیشتر حجم عضلانی ساخته شده در طول دوره استروئید نیز از بین خواهد رفت زیرا در این شرایط هورمون غالب در بدن کورتیزول خواهد بود.

به دلیل مشکلات مرتبط با کمبود سطح تستوسترون پس از پایان دوره استروئید‌های آنابولیک، به اکثر مردان پیشنهاد میشود که از یک دوره پاکسازی شامل نولوادکس استفاده کنند. برنامه‌های پاکسازی قوی اغلب شامل نولوادکس و کلوماید و همچنین پپتید هورمون قدرتمند (HCG) می‌باشد. با به کارگیری چنین برنامه پاکسازی ای، شما میتوانید به شدت تولید طبیعی تستوسترون را تحریک کرده، فرایند ریکاوری را تسریع و به شکل قابل توجهی‌ عضلات خود را حفظ کنید. با پایان دوره پاکسازی، بر خلاف باور عموم سطح تستوسترون به میزان حداکثری در حالت طبیعی خود نخواهد رسید. ریکاوری کامل مدت زمان بسیار زیادی را میطلبد. اما به هر حال، یک دوره پاکسازی دارای نولوادکس این اطمینان را به شما خواهد داد که تستوسترون کافی‌ برای فعالیت نرمال بدن وجود خواهد داشت تا زمانی‌ که سطح تستوسترون به شکل طبیعی مسیر سودی خود را طی‌ کند.

بسیاری از افراد هستند که دوره‌های پاکسازی را بیهوده و تمسخر میکنند، اما شما واقعا باید اینگونه افراد را نادیده بگیرید. اگر تنها می‌خواهید برای مدت کوتاهی‌ از دوره خود خارج شوید، به فرض ۴-۶ هفته، پس دلیل منطقی‌ برای ورود به دوره پاکسازی وجود ندارد. چنین حالتی برای بدنسازان بسیار حرفه ای امری رایج می‌باشد اما برای بیشتر مصرف کنندگان عادی استروئید‌ها چنین شرایطی واقع بینانه نمیباشد. اکثر مصرف کنندگان عادی استروئید‌ها زمان قابل توجهی‌ را خارج از دوره هستند و برای حفظ سلامت خود هم که شده باید از یک دوره پاکسازی استفاده کنند. اگر شما نیز قرار است برای مدت طولانی خارج از دوره باشید پس دلیلی‌ ندارد که از دوره پاکسازی چشم پوشی کنید و ما این تضمین را میدهیم که با اجرای یک دوره پاکسازی وضعیت شما بسیار بهتر خواهد بود.

عوارض جانبی نولوادکس

برای نولوادکس چندین عارضه جانبی احتمالی‌ وجود دارد، اما این (SERM) در مجموع در اکثر مردان و زنان مشکلی‌ را ایجاد نخواهد کرد. اما عوارض جانبی محتملی نیز هستند، اگرچه در مجموع بروز آنها بسیار نادر است. عوارض جانبی نولوادکس کمی‌ در زنان رایج تر هستند اما حتی در زنان نیز بروز آنها اندک می‌باشد. عوارض جانبی احتمالی‌ نولوادکس به شرح زیر است :

• خارش، خون ریزی یا ناراحتی‌ در واژن
• احساس گرمای ناگهانی در بدن
• ناراحتی‌ معده
• سردرد

موارد بالا رایج‌ ترین عوارض جانبی نولوادکس هستند. اما دیگر عوارض جانبی احتمالی‌ نولودکس کمتر از موارد بالا رایج هستند نظیر :

• جوش
• کاهش تعداد گلبول‌های سفید
• تغییرات در پوشش داخلی‌ رحم
• افزایش سطح تریگلیسیرید
• آمبولی ریه

عوارض جانبی نولوادکس همگی‌ در موارد بالا خلاصه میشوند. بدون شک برخی‌ از آنها نگران کننده به نظر میرسند، اما باز هم باید گفت که اکثر عوارض جانبی ذکر شده در بالا به ندرت روی میدهند. به عنوان نکته پایانی، زنان باردار یا زنانی که ممکن است باردار شوند به هیچ وجه نباید از نولوادکس استفاده کنند. مصرف در چنین حالتی برای رشد و نمو کودک بسیار خطرناک است.

دوز‌های مصرفی نولوادکس

به منظور جلوگیری از بروز عوارض جانبی استروژنی در طول دوره‌های استروئید‌های آنابولیک، دوز روزانه ۱۰-۲۰ میلی‌ گرم رایج می‌باشد. اگر دوز ۲۰ میلی‌ گرم نتواند شما را در برابر بزرگی‌ سینه‌ها حفاظت کند پس در این صورت نیازمند مصرف یک مهار کننده آروماتاز خواهید بود. همچنین اگر با این دوز نتوانید احتباس آب را نیز کنترل کنید پس احتمالا باز هم باید مصرف یک مهار کننده آروماتاز را مد نظر قرار دهید، اما با داشتن یک رژیم غذایی با کالری کنترل شده، مخصوصا میزان دریافت کربوهیدرات ها، مشکل احتباس آب را می‌توان کنترل کرد.

بسیاری از ورزشکاران به اشتباه استروئید‌های آنابولیک را مقصر احتباس آب شدید در بدن خود میدانند، اما در اکثر موارد مشکل این است که میزان کالری دریافتی آنها بسیار بیشتر از حد نیاز می‌باشد. دریافت کالری بیش از حد باعث میشود بدن آب را در خود نگه دارد و با مصرف استروئید‌های آنابولیک تبدیل شونده به استروژن نیز این اثر تشدید میشود. کافی‌ است رژیم غذایی خود را کنترل کرده و از یک (SERM) نیز استفاده کنید و به احتمال زیاد مشکلی‌ نخواهید داشت. اما اگر نیازمند مصرف یک مهار کننده آروماتاز بودید که در دوره‌های سنگین و دوره‌های مخصوص مسابقه به احتمال زیاد به آن نیاز خواهید داشت، پس کنترل سطح کلسترول حتی مهم تر از قبل هم خواهد شد.

در دوره پاکسازی، دوز‌های استاندارد نولوادکس معمولا از ۳۰ میلی‌ گرم در روز شروع میشوند. دوز ۴۰ میلی‌ گرم در روز معمولا به مدت ۲ هفته ادامه خواهد داشت، سپس برای ۲ هفته بعدی دوز به ۲۰ میلی‌ گرم در روز کاهش پیدا می‌کند و سپس به صورت اختیاری فرد میتواند ۱-۲ هفته را با دوز ۱۰ میلی‌ گرم در روز نیز ادامه دهد. اینکه دوره استروئید شما چگونه به پایان می‌رسد، تعیین کننده زمان شروع مصرف نولوادکس می‌باشد. همچنین اگر (HCG) نیز مورد استفاده باشد، این موضوع نیز روی زمان مصرف نولوادکس تاثیر گذار است :

• اگر دوره شما با هر استروئید آنابولیک با استر بلند به اتمام می‌رسد، شما باید مصرف نولوادکس را ۲ هفته پس از آخرین تزریق شروع کنید.
• اگر دوره شما با هر استروئید آنابولیک با استر کوتاه به اتمام می‌رسد، شما باید مصرف نولوادکس را ۳ روز پس از آخرین تزریق شروع کنید.
• اگر دوره شما با هر استروئید آنابولیک با استر بلند به اتمام می‌رسد، شما باید مصرف (HCG) را ۱۰ روز پس از آخرین تزریق شروع کرده و مصرف نولوادکس را نیز باید پس از پایان مصرف (HCG) شروع کنید.
• اگر دوره شما با هر استروئید آنابولیک با استر کوتاه به اتمام می‌رسد، شما باید مصرف (HCG) را ۳ روز پس از آخرین تزریق شروع کرده و مصرف نولوادکس را نیز باید پس از پایان مصرف (HCG) شروع کنید.