انواع IGF-1 IGF-1 LR3 و IGF-1 DES و نحوی مصرف آنها

فاکتور رشد شبه انسولین (IGF1) یک هورمون درون ریز تولید شده در کبد می‌باشد.میزان ترشح این هورمون در حضور هورمون رشد افزایش خواهد یافت.در بدن سلول‌های بسیار مختلفی‌ هستند که با گیرنده‌های (IGF-1) تجهیز شده‌اند.همین موضوع باعث شده است تا (IGF-1) با برقراری اتصال با بسیاری از سلول‌های بدن باعث رشد آنها شود و یا از طریق فرایند اوتوکرین باعث تسهیل فرایند تقسیم سلولی میشود.

دلیل اهمیت (IGF-1) برای بدن سازان و دیگر ورزشکاران چیست؟ به لیست زیر نگاهی‌ بیاندازید :
۱) کمک به استفاده از ذخایر چربی‌ به عنوان منبع انرژی که در نهایت این فرایند منجر به چربی‌ سوزی خواهد شد.
۲) خاصیت ضد پیری.همچنان که سن ما افزایش می‌یابد سرعت تولید (IGF-1) در بدن کاهش می‌یابد.سطح پایین (IGF-1) در بدن مستقیما با بیماری‌هایی نظیر نارسایی قلبی، کاهش تنظیم سازی سلول‌های مغزی و کاهش عملکرد نورون‌ها ارتباط مستقیم دارد.
۳) کمک به افزایش سرعت فرایند سنتز پروتین (عضله‌ سازی)
۴) افزایش عملکرد بافت‌های عصبی
۵)افزایش سرعت تقسیم سلولی در ماهیچه‌ها که باعث تراکم بیشتر عضلات خواهد شد.

[lwptoc]

چرا باید از (IGF-1) استفاده کنیم؟

به بیان ساده افزایش وزن از طریق مصرف (IGF-1) به هیچ عنوان از طریق افزایش آب بدن نمی‌باشد بلکه این افزایش وزن از طریق یک دوره طولانی‌ و به واسطهٔ افزایش حجم عضلانی خالص روی خواهد داد.در صورتی‌ که افزایش وزن حاصل از مصرف استروئید‌ها بخشی از آن مربوط به افزایش آب می‌باشد در حالی‌ که اثرات جانبی مخرب فراوانی‌ را نیز ممکن است به همراه داشته باشد.با استفاده از (IGF-1) تصور نمی‌شود که شما ظرف یک هفته ۱۰ پوند افزایش وزن داشته باشد بلکه این افزایش وزن در هر ۱-۲ هفته میزان ۱-۲ پوند عضله‌ خالص خواهد بود.
مهم‌ترین قابلیت (IGF-1) که باید حتما در نظر گرفته شوید قابلیت هایپر پلاسیا (تولید سلول‌های جدید) می‌باشد.هنگامی که شما استروئید مصرف می‌کنید این استروئید‌ها تنها از طریق فرایند هایپرتروفی به شما کمک میکنند، به این معنی‌ که تنها باعث افزایش اندازه سلول‌های موجود در بدن شما میشوند.اما از طرفی‌ دیگر (IGF-1) باعث ایجاد فرایند هایپر پلاسیا میشود، به این معنی‌ که تعداد سلول‌های بافت‌های ماهیچه ای‌ افزایش خواهد یافت.این سلول‌های تازه تولید شده میتوانند از طریق تمرینات و مصرف استروئید‌ها بزرگتر شوند.به طور ویژه شما با مصرف (IGF-1) قادر خواهید بود تا تراکم سلولی عضلات و حجم آنها را بر اساس ژنتیک خود افزایش دهید.
انواع مختلف
مشتقات (IGF-1) به دو دسته تقسیم میشود که شامل (IGF-1 LR3) و (IGF-1 DES) میشود  (IGF-1) پایه خود نیمه عمر بسیار کوتاهی‌ (۱۰-۲۰ دقیقه) دارد.با توجه به این موضوع این هورمون سریع در بدن نابود میشود.به همین دلیل با اصلاح (IGF-1) از طریق افزودن آمینو اسید‌های بیشتر و طولانی‌تر شدن زنجیره‌ آن (IGF-1 LR3) به وجود آمد.نوع دیگر (IGF-1) که (IGF-1 DES) نام دارد نسخه کوتاه تر آن می‌باشد گفت از لحاظ قدرتمندی ۱۰ برابر قویتر از (IGF-1) می‌باشد.هر دو این مشتقات بسیار شبیه نسخه اصلی‌ یا ریشه خود هستند اما در عمل کارکرد‌های مختلفی‌ را هر کدام از روش خود دارند.
(IGF-1 LR3)
(IGF-1 LR3) دارای نیمه عمر حدود ۲۰-۳۰ ساعت را دارا می‌باشد و این میزان آن را بسیار قویتر از نسخه اولیه (IGF-1) می‌کند.از آنجا که نیمه عمر آن حدود یک روز کامل می‌باشد (IGF-1 LR3) میتواند در سرتاسر بدن حدود ۲۴ ساعت گردش کند و به تمام سلول‌هایی که گیرنده‌های آن روی آنها قرار دارد متصل شود و باعث بهبود فرایند عضله‌ سازی و چربی‌ سوزی شود.
(IGF-1 LR3) باعث جلوگیری از ورود گلکوز به درون سلول میشود که این امر خود باعث میشود بدن مجبور شود چربی‌‌ها را بسوزاند.به علاوه به دلیل نیمه عمر بالای آن یک مزیت دیگر را نیز می‌توان برای آن در نظر گرفت و آن این است که شما مجبور نیستید در مناطق خاصی‌ از بدن آن را تزریق کنید.چون (IGF-1 LR3) به دلیل نیمه عمر بالا میتواند به طور کامل در بدن جریان داشته باشد و به تمام سلول‌های ماهیچه ای‌ متصل شوید.
(IGF-1 DES)
(IGF-1 DES) نسخه کوتاه تر (IGF-1) می‌باشد.این نسخه پنج برابر قویتر از (IGF-1 LR3) و ده برابر قویتر از (IGF-1) پایه می‌باشد.نیمه عمر (IGF-1 DES) در حدود ۲۰-۳۰ دقیقه است.به همین دلیل تزریق آن باید فقط در مکان‌هایی از بدن صورت گیرد که شما مایل هستید افزایش رشد عضلانی داشته باشید.(IGF-1 DES) در زمینه تولید سلول‌های جدید ماهیچه ای‌ از (IGF-1 LR3) بهتر عمل می‌کند.به بیان ساده بهتر است از (IGF-1 DES) در نقاط خاص بدن خود استفاده کنید.
به علاوه (IGF-1 DES) قابلیت این را دارا می‌باشد که به گیرنده‌های سلول‌هایی که توسط اسید لاکتیک تغییر شکل داده‌اند متصل شود که معمولا در طول تمرینات این اتفاق می‌افتد.به این معنی‌ که (IGF-1 DES) میتواند به گیرنده‌های جهش یافته متصل شود و در طول تمرین پیام‌های افزایش رشد عضلانی را برای آنها صادر کند. (IGF-1 DES) میتواند به مدت طولانی‌ تر و به دفعات بیشتری نسبت به () مورد استفاده قرار بگیرد.

چرا باید (IGF-1) مصرف کنیم و (GH) مصرف نکنیم؟

در واقع هورمون رشد یک پیش ماده برای (IGF-1) می‌باشد.هورمون رشد به طور مستقیم روی رشد عضلات تاثیر ندارد اما به طور غیر مستقیم با ارسال پیام مبنی بر آزاد سازی (IGF-1) در فرایند عضله‌ سازی نقش ایفا می‌کند.هورمون رشد انسانی‌ بسیار گران قیمت بوده و برای افزایش رشد عضلات این هورمون باید همراه انسولین یا دیگر استروئید‌های آنابولیکی مصرف گردد.همین موضوع باعث میشود که (IGF-1) و مشتقات آن که میتوانند به عنوان یک داروی تنها مورد استفاده قرار بگیرند مد نظر تمام بدن سازانی باشد که به دنبال یک ریکاوری بسیار قدرتمند برای بافت‌های ماهیچه ای‌ آسیب دیده و رشد عضلات خود هستند.

دوز مصرفی (IGF-1 LR3)

(IGF-1 LR3) میتواند در ۷ روز هفته روزی یک بار به میزان ۵۰-۱۵۰ میکرو گرم دریافت شود.حساسیت نسبت به مصرف (IGF-1 LR3) معمولا بعد از یک ماه تا ۴۰ روز رخ خواهد داد.ناحیه تزریق میتواند هر نقطه از بدن باشد.

(IGF-1 DES)
(IGF-1 DES) میتواند چندین بار در طول روز (حین تمرینات) به میزان ۵۰-۱۵۰ میکرو گرم در نواحی خاص بدن دریافت شود.از آنجایی که نیمه عمر آن ۲۰-۳۰ دقیقه می‌باشد حساسیت زیادی برای بدن به وجود نخواهد آورد.مکان‌های تزریق باید مشخص شده باشند.ترجیحا تزریق را در ماهیچه‌هایی انجام دهید که خواهان رشد آنها هستید.برای مثال اگر شما خواهان افزایش حجم عضلات جلو بازوی خود هستید آن را به عضله‌ جلو بازوی راست خود تزریق کنید.

عوارض جانبی IGF-1

قابل ذکر است که مصرف دوز‌های بالای (IGF-1) میتواند باعث افت قند خون شود.البته این میزان به هیچ عنوان اندازه تاثیر انسولین نخواهد بود.نکته دیگر که بحث‌های زیادی امروزه در مورد آن میشود این است که مصرف (IGF-1) میتواند باعث اندازه سایز تومور افرادی شود که مبتلا به سرطان هستند.اگرچه این موضوع ممکن است در مورد افرادی که از قبل از مصرف مبتلا به سرطان بوده‌اند درست باشد اما باید ذکر شود که مصرف (IGF-1) به هیچ وجه عامل ایجاد سرطان نمی‌باشد.در حقیقت بدن ما برای کارکرد صحیح قلب، سیستم عصبی و تحریک سلول‌های مغزی نیازمند (IGF-1) می‌باشد.در بدن افرادی که سطح (IGF-1) آنها پایین می‌باشد مشاهده شده است که تعداد پروتیین‌های موجود در بدن آنها بسیار پایین می‌باشد و بافت‌های عضلانی خالص کمی‌ نیز در بدن آنها یافت میشود که در نهایت این موضوع منجر به عدم سلامت فرد خواهد شد.به طور مثال اگر شما سردرد داشته باشید هیچگاه یک بطری کامل آسپیرین را یک جا نمیخورید.از همین رو برای جلوگیری از ایجاد تاثیرات جانبی ناخواسته (IGF-1) باید به درستی‌ مصرف شود و هیچگاه نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.