دفع کننده‌های گلوکز چه هستند؟ دفع کننده‌های گلوکز (GDAs) موادی هستند که به جذب گلوکز از جریان خون و انتقال آنها به بافت ماهیچه ای کمک میکنند، جایی که این گلوکز میتواند بلافاصله برای تامین سوخت فعالیت‌ها استفاده یا به عنوان گلیکوژن ذخیره شده تا در آینده انرژی مورد نیاز را تامین کند. در ادامه این مطلب از مجله اینترنتی بدنسازی مکمل ها به بررسی دقیق نحوه عملکرد دفع کننده های گلوکز می پردازیم.
نحوه عملکرد دفع کننده‌های گلوکز (GDAs) چگونه می‌باشد؟
هنگامی که شما کربوهیدرات مصرف می‌کنید، به شکل طبیعی سطح قند خون افزایش پیدا می‌کند. بدن شما تنها به میزان خاصی اجازه میدهد تا غلظت گلوکز در خون افزایش پیدا کند. دلیل انجام این کار جلوگیری از بروز وضعیتی با نام هیپرگلیسمی (افزایش بیش از حد سطح قند خون) می‌باشد. یکی از قدرتمند‌ترین ابزارهایی که بدن شما برای جلوگیری از این امر در اختیار دارد، هورمونی است با نام انسولین! این هورمون باعث میشود تا گلوکز به درون سلول‌ها منتقل و از جریان خون پاکسازی شوند. گلوکز از طریق انتقال دهنده هایی به نام (GLUT) وارد سلول‌ها میشود. میتوانید انسولین را همانند یک پستچی و انتقال دهنده‌های (GLUT) را همانند یک دربان فرض کنید که در را باز نگه داشته تا گلوکز بتواند وارد سلول شود. (GLUT4) انتقال دهنده اصلی گلوکز در ماهیچه‌های اسکلتی می‌باشد، جایی که اکثر ذخایر گلیکوژن بدن در آنجا می‌باشد.
ادعا‌ها و شواهد دفع کننده‌های گلوکز
مکملهای (GDAs) مدعی هستند که میتوانند کاری کنند تا گلوکز ترجیحا به جای ذخیره در بافت‌های چربی یا دیگر نقاط، وارد بافت‌های ماهیچه ای شود. اساسا، آنها مدعی هستند که میتوانند باعث بهبود “ پارتیشن بندی مواد مغذی “ شوند، به این معنی که مواد مغذی مصرف شده به جای مشارکت در ایجاد توده چربی، به عنوان سوخت برای رشد عضلات و ریکاوری مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
طرفداران (GDAs) مدعی هستند که این مکملها در فاز‌های پر کالری (دوره حجم) یا زمان مصرف مقادیر بالای کربوهیدرات در یک وعده میتوانند بسیار مفید باشند، زیرا این مکملها شما را قادر میسازند تا از این کالری مازاد در جهت عضله سازی استفاده کنید و نه افزایش چربی بدن. کارامد‌ترین مکملهای (GDAs) دارای یک ماده تشکیل دهنده نیستند، بلکه شامل ترکیبی از مواد میشوند که در یک مکمل گنجانده شده‌اند. در ادامه به بررسی مهم ترین مواد به کار رفته در مکملهای (GDAs) از جمله بربرین، عصاره دارچین، کروم، آلفا لیپوئیک اسید و عصاره خیار چنبر تلخ خواهیم پرداخت.
کروم
کروم یک تریس مینرال حیاتی می‌باشد که میتواند باعث بهبود حساسیت سلول‌ها به انسولین و بهبود متابولیسم پروتئین، کربوهیدرات و چربی شود. مصرف کروم نشان داده است که میتواند باعث کاهش مقاومت انسولینی و کمک به کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ شود.
بربرین
بربرین یک آلکالوئید بوده که به شکل طبیعی در چندین گیاه از جمله زرشک معمولی، خوک طلایی، انگور اورگن، چوب پنبه و زرشک هندی یافت میشود. بربرین باعث فعال سازی آنزیمی به نام (AMPK) و در عین حال باعث مهار (PTP1B) میشود، در نتیجه میتواند باعث افزایش حساسیت انسولینی شود. در یک تحقیق منتشر شده در ژورنال (Metabolism)، افراد شرکت کننده پس از دریافت بربرین شاهد کاهش قابل توجه سطح هموگلوبین (A1c)، قند خون ناشتا، قند خون پس از غذا و تریگلیسیرید‌های پلاسما بودند.
عصاره خیار چنبر تلخ
خیار چنبر تلخ نوعی گیاه بالا رونده استوایی بوده که متعلق به خانواده کدوییان می‌باشد و رابطه نزدیکی با کدو سبز، کدو حلوایی و خیار دارد. خیار چنبر تلخ نشان داده است که میتواند باعث بهبود چندین نشانگر کنترل کننده قند خون در بلند مدت از جمله سطح فروکتوزامین و هموگلوبین (A1c) شود.
عصاره دارچین
دارچین سرشار از آنتی اکسیدان‌های قدرتمند پلی فنول می‌باشد. در یک تحقیق که به مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی ۲۶ گونه پرداخته بود، دارچین پیروز این میدان بود، و حتی توانست سوپرفودهایی نظیر سیر و اورگانو را نیز شکست دهد. به علاوه، تحقیقات نشان میدهند که این ادویه همچنین دارای خواص ضد التهابی قدرتمندی می‌باشد.
آلفا لیپوئیک اسید
آلفا لیپوئیک اسید که ترکیب اورگانیک بوده که به عنوان یک آنتی اکسیدن قدرتمند در بدن عمل می‌کند. در یک متا آنالیز انجام شده روی ۱۲ تحقیق اینطور یافت شد افرادی که آلفا لیپوئیک اسید مصرف کرده بودند به طور متوسط ۲.۸ پوند بیشتر از افراد مصرف کننده دارونما کاهش وزن داشتند. در یک متا آنالیز دیگر اینطور گزارش شد که مصرف آلفا لیپوئیک اسید میتواند باعث بهبود مدیریت قند خون و پروفایل لیپیدی شود.
توصیه ها در خصوص دفع کننده‌های گلوکز
مواد ذکر شده در بالا مواد اصلی فعالی هستند که میبایست در هر مکمل خوب (GDA) یافت شوند. یک نکته مهم دیگر که باید مدنظر قرار دهید دوز به کار رفته از این مواد می‌باشد. اکثر مکملهای (GDAs) از مواد پشتیبانی شده توسط علم استفاده میکنند، اما دوز آنها به اندازه کافی بالا نیست. بگذارید یک مثال قابل درک بزنم. همه ما از اهمیت مصرف پروتئین پس از یک تمرین سخت خبر داریم. حالا تصور کنید که پس از تمرین تنها یک قاشق چای خوری پودر پروتئین مصرف کنید. اگرچه ایده مصرف پروتئین علمی و قابل قبول می‌باشد، اما این دوز آن قدری نیست که اثری داشته باشد.
در اینجاست که اکثر مکملهای (GDAs) شکست میخورند. ( مطلب مکمل مناسب هر سبک تمرینی را از دست ندهید!😉)
نحوه استفاده از (GDAs)
توصیه میشود هر زمان که یک وعده غذایی شما حاوی بیش از ۵۰ گرم کربوهیدرات بود از یک مکمل (GDA) استفاده کنید. اگر خواهان اثرات بهبود دهنده عملکرد این مکملها هستید، یک سروینگ را میبایست قبل و یا بعد از تمرین مصرف کنید.
یک مکمل (GDA) را حتی می‌توان هنگام مصرف یک وعده تقلبی نیز مصرف کنید تا از افزایش سطح ناگهانی قند خون جلوگیری شود، گلیکوژن به بافت‌های ماهیچه ای منتقل شده و احتمال افزایش بیش از حد توده چربی به حداقل برسد.
جمع بندی
یک مکمل (GDA) میتواند برای بهبود ترکیب بدنی شما کارهای خوب زیادی را انجام دهد و از طریق انتقال مواد غذایی به عضلات به جای بافت چربی، عملکرد شما را در باشگاه بهبود دهد. اما تحقیقات خود را انجام دهید زیرا همه مکملهای (GDAs) دارای کیفیت یکسان نیستند. به دنبال مکملی باشید که دارای چندین ماده اثبات شده و با دوز بالینی کامل باشد.