استروئید خوراکی یا تزریقی ؟! کدام را استفاده کنم؟! هشدار : ⛔ مقاله پیش رو تنها برای اهداف آموزشی بوده و ترجیج کننده استفاده از استروئیدهای غیر قانونی نمیباشد.
هر مصرف کننده استروئیدی در مقطع این سوال را از خود پرسیده است که، “ آیا از استروئیدهای خوراکی استفاده کنم یا تزریقی؟ “ .
بسیاری از مبتدی‌ها خواهان استروئیدهای تزریقی نیستند، که دلیل آن ترس از سوزن، تزریق ناصحیح یا درد در ناحیه تزریق میباشد.
آیا استروئیدهای تزریقی واقعا ایمن تر هستند؟
آیا استروئیدهای خوراکی واقعا به اندازه ای که می‌گویند، بد میباشند؟
در این مقاله از مجله اینترنتی بدنسازی مکمل ها ما به بررسی مزایا و معایب استروئیدهای خوراکی در برابر استروئیدهای تزریقی خواهیم پرداخت، تا شما بدانید چه انتظاراتی باید داشته باشید و کدام روش مصرف برای شما مطلوب میباشد.
استروئیدهای خوراکی
نمونه‌ها :
دیانابول
آنادرول
آناوار
وینسترول
پریموبولان (متنولون استات)
تستوسترون آندکانوات
هالوتستین
تورینابول
مزایای استروئیدهای خوراکی
۱ . مصرف راحت
مصرف استروئیدهای خوراکی (قرص) بسیار راحت میباشد. تنها کافی است یک قرص را همراه آب بلعیده و دیگر مشکلی نخواهید داشت. همچنین نیازی نیست از تجزیه شدن دارو توسط کبد و از دست رفتن اثر گذاری آن باشید، زیرا که اکثر استروئیدهای خوراکی معروف در جایگاه (c17-alpha) آلکیل دار شده‌اند، به این معنی که درصد بالایی از آن استروئید از متابولیسم کبد سالم بیرون میاید.
۲ . نتایج سریع
استروئیدهای خوراکی به طور میانگین دارای نیمه عمر کوتاه تری نسبت به استروئیدهای تزریقی هستند، بنابراین اثر گذاری آنها سریع تر میباشد و تنها در عرض چند روز نتایج مصرف آنها مشخص میشود. برای مثال، با مصرف تستوسترون آندکانوات، سطح تستوسترون سرم در جریان خون پس از ۵ ساعت به پیک خود میرسد. در نتیجه، با استروئیدهای خوراکی، فرد نیازمند دریافت دوز‌ها در دفعات بیشتری میباشد تا بتواند سطح تستوسترون را در بدن بالا حفظ کند.
۳ . زمان تشخیص کوتاه تر
زنان تشخیص استروئیدهای خوراکی معمولا کمتر از استروئیدهای تزریقی میباشد، بنابراین اگر به دنبال این هستید که در تست دوپینگ شکست نخورید و تمام استروئید از سیستم بدنی شما به سرعت خارج شود – پس استروئیدهای خوراکی مناسب تر هستند.
در زیر مقایسه زمان تشخیص استروئیدهای خوراکی را با استروئیدهای تزریقی میتوانید ببینید :
استروئیدهای خوراکی :
۱ . وینسترول (زمان تشخیص ۳ هفته)
۲ . آناوار (زمان تشخیص ۳ هفته)
۳ . پریموبولان (زمان تشخیص ۵ هفته)
۴ . آندریول (زمان تشخیص ۵ هفته)
۵ . دیانابول (زمان تشخیص ۶ هفته)
۶ . آنادرول (زمان تشخیص ۸ هفته)
استروئیدهای تزریقی :
۱ . وینسترول دپو (زمان تشخیص ۹ هفته)
۲ . تستوسترون انانتات (زمان تشخیص ۳ ماه)
۳ . تستوسترون سیپیونات (زمان تشخیص ۳ ماه)
۴ . سوستانون ۲۵۰ (زمان تشخیص ۳-۴ ماه)
۵ . ترنبولون استات (زمان تشخیص ۵ ماه)
۶ . دکا دورابولین (زمان تشخیص ۱۸ ماه)
اما استثنائاتی نیز در این زمینه وجود دارد، به طوری که برخی استروئیدهای تزریقی نظیر تستوسترون سوسپنشن دارای زمان تشخیص تنها ۱-۲ روز میباشد.
معایب استروئیدهای خوراکی
۱ . بد برای قلب
استروئیدهای خوراکی عموما برای قلب بدتر هستند، زیرا بیشتر از استروئیدهای تزریقی سطح کلسترول (HDL) را پایین می آورند. (HDL) یک کلسترول خوب بوده و زمانی که سطح آن بالا باشد میتواند فشار خون را پایین تر آورده و زمانی که سطح آن پایین باشد میتواند فشار خون را بسیار بالا ببرد.
بسیاری از استروئیدهای خوراکی، هپاتیک لیپاز را تحریک کرده – آنزیمی که در کبد حضور دارد – و این امر باعث کاهش سطح کلسترول (HDL) میشود.
آنادرول، دیانابول و وینسترول در میان بدترین استروئیدها برای سلامت قلب هستند، و نشان داده‌اند که دارای اثر مخربی روی سطح کلسترول‌های (HDL) و (LDL) میباشند.
اگر هنگام مصرف استروئیدها نگرانی اصلی شما حفاظت از قلب و کنترل فشار خون میباشد، پس استروئیدهای تزریقی (مخصوصا تستوسترون) گزینه بهتری هستند.
اما، این گفته به آن معنا نیست که استروئیدهای تزریقی نمیتوانند سطح فشار خون را بسیار بالا ببرند، زیرا قطعا میتوانند، مخصوصا اگر آن استروئید به اندازه کافی قوی باشد (نظیر ترنبولون).
۲ . سمیت کبد
استروئیدهای خوراکی همچنین برای کبد سمی هستند، به این معنی که به کبد استرس وارد میکنند، و نشانه آن افزایش قابل توجه سطح آنزیم‌های کبد (ALT) و (AST) میباشد. برخی بدنسازان بیش از حد نگران این عارضه جانبی نیستند، زیرا مدعی هستند که کبد اغلب پس از دوره خودش را ترمیم کرده و در واقع دارای قدرت خود ترمیمی بسیار قدرتمندی میباشد.
اما به منظور احتیاط، بدنسازان اغلب از مکمل تودکا به منظور حفاظت از کبد هنگام مصرف استروئیدهای خوراکی استفاده میکنند. از مصرف الکل نیز باید اجتناب شود، به علاوه استک کردن استروئیدهای سمی برای کبد نظیر دیانابول/آنادرول توصیه نمی‌شود.
البته استثنائاتی نیز برای این قانون وجود دارد، زیرا برخی استروئیدهای خوراکی استرس قابل توجهی به کبد وارد نمیکنند، نظیر آناوار یا تستوسترون آندکانوات.
اثر آناوار روی کبد خفیف است زیرا در پردازش آن کلیه‌ها نیز مشارکت دارند که این امر استرس را از روی کبد بر میدارد. به همین ترتیب، تستوسترون آندکانوات نیز دارای ریسک در این زمینه نمیباشد، زیرا کاملا مسیر کبد را دور زده و توسط سیستم لنفاوی جذب میشود.
۳ . ارزش بیولوژیکی
در صورت استفاده ناصحیح، درصد جذب استروئیدهای خوراکی در بدن میتواند به شکل قابل توجهی کمتر از استروئیدهای تزریقی باشد.
برای مثال، استروئیدهای خوراکی را نباید همراه چربی‌‌های غذایی مصرف کرد، زیرا بسیاری از آنها محلول در چربی هستند. بنابراین، اکثر استروئیدهای خوراکی میبایست بدون غذا مصرف شوند تا بهترین نتایج حاصل شود.
تنها استثنا در این زمینه تستوسترون آندکانوات (همچنین با نام‌های تستوکپس یا آندریول نیز شناخته میشود) میباشد و میبایست همراه یک وعده با چربی بالا (بیش از ۱۹ گرم چربی) مصرف شود.
استروئیدهای تزریقی
نمونه‌ها :
ترنبولون
وینسترول دپو
دکا دورابولین
تستوسترون
بولدنون
پریموبولان (متنولون انانتات)
استروئیدهای تزریقی به شکل عمیق درون عضلات تزریق میشوند، که با عنوان تزریق درون ماهیچه ای شناخته میشود، و معمولا این تزریق‌ها در باسن یا بخش بیرونی ران انجام میشوند.
مزایای استروئیدهای تزریقی
۱ . سمیت کبد پایین تر
این یک افسانه است که استروئیدهای تزریقی کلا استرسی به کبد وارد نمیکنند، آنها مقداری سمیت ایجاد کرده و میتوانند در صورت سؤ مصرف، در موارد نادر باعث نارسایی کبدی شوند. اگرچه آنها بلافاصله وارد جریان خون میشوند، اما اعتقاد بر این است که آنها هنگام خروج از بدن از مسیر کبد عبور میکنند. اما به هر حال، این استرس روی کبد بسیار کمتر از استرس استروئیدهای خوراکی بوده و معمولا یک مشکل در نظر گرفته نمی‌شود.
بنابراین، بسیاری از بدنسازان هنگامی که تنها از استروئیدهای تزریقی استفاده میکنند، نیازی به مصرف مکملهای حمایتی کبد (نظیر تودکا یا خار مریم) نمیبینند.
۲ . بهتر برای قلب
استروئید خوراکی یا تزریقی؟! آیا ممکن است استفاده از یکی از این ها منجر به افزایش فشار خون نشود؟! 👀 تمام استروئیدها باعث افزایش فشار خون میشوند زیرا تمام آنها مشتقی از تستوسترون مصنوعی هستند، بنابراین سطح (LDL) افزایش و سطح (HDL) کاهش میابد.
اما، عقیده بر این است که استروئیدهای تزریقی آسیب کمتری به قلب وارد میکنند، زیرا باعث تحریک آنزیم هپاتیک لیپاز نشده، که میتواند به شکل قابل توجهی سطح کلسترول خوب را کاهش دهد. در نتیجه، استروئیدهای تزریقی ممکن است باعث تشکیل پلاک‌های کمتری در شریان‌ها شود.
معایب استروئیدهای تزریقی
۱ . تزریق اشتباه میتواند مرگ بار باشد
اگر مصرف کننده تزریق را در مکان اشتباه انجام دهد، خروجی آن ممکن است شوک سپتیک یا آسیب عصبی باشد. اینها عوارض جانبی بسیار شدیدی هستند که به طور بالقوه میتوانند باعث معلولیت یا مرگ شوند. بنابراین، اگر مصرف کننده گان خواهان استفاده از استروئیدهای بر پایه روغن هستند، میبایست روش تزریق صحیح را بیاموزند.
مکان‌های رایج تزریق درون ماهیچه ای، باسن و بخش بیرونی ران میباشد.
۲ . احتمال ابتلا به اچ آی وی
یکی از دلایل رایج ابتلای مردم به اچ آی وی از طریق مصرف مشترک سرنگ میباشد.
هنگامی که فرد به خود تزریق انجام میدهد، مقداری خون در سرنگ (و سوزن) باقی میماند. بنابراین، همیشه باید احتیاط کرد و هیچگاه به شکل مشترک از سرنگ استفاده نکرد.
۳ . دردناک بودن تزریق استروئید
تزریق برخی استروئیدها نظیر تستوسترون پروپیونات میتواند دردناک باشد، در حالی که تزریق استروئیدهای دیگر با درد کمتری همراه است. کوفتگی عضلانی نیز همچنین رایج است، که آن را میتوان در عمق ماهیچه حس کرد و میتواند چند ساعت تا چند روز دوام داشته باشد.
۴ . سرفه پس ازتزریق استروئید
سرفه خشک شدید هنگام تزریق استروئیدها رایج است، مخصوصا با تزریق ترنبولون، که به عنوان “ سرفه ترنبولونی “ شناخته میشود. این واکنش زمانی روی میدهد که روغن در برخورد با رگ خونی باشد، که بلافاصله باعث بروز سرفه‌های شدید برای چندین ثانیه میشود. این یک واکنش رایج هنگام تزریق میباشد و معمولا از هر ۵ تزریق ۱ بار رخ میدهد. این یک عارضه جانبی خطرناک نیست، علیرغم اینکه میتواند برای مبتدیان یک تجربه ترسناک باشد.
هنگامی که روغن در تماس با رگ باشد، متابولیت‌های خارجی وارد ریه‌ها شده، بنابراین بدن با استفاده از سرفه به عنوان یک مکانیزم دفاعی سعی بر بیرون راندن چنین موادی دارد. در این حالت دهان تان ممکن است طعم آهن به خود بگیرد.
دلیل اینکه چرا این عارضه با تزریق ترنبولون بیشتر رخ میدهد این است که ترنبولون باعث تحریک ریه میشود، همانطور که فلفل قرمز باعث تحریک پوست میشود.
استروئید خوراکی یا تزریقی : 4 سوال رایج
۱ . آیا استروئیدهای تزریقی نتایج بهتری به همراه دارند؟
از لحاظ تئوری، استروئیدهای تزریقی ممکن است نتایج بهتری به همراه داشته باشند زیرا نیازی ندارند که از مسیر کبد عبور کنند، و بنابراین میزان جذب آنها در بدن بهتر از استروئیدهای خوراکی میباشد.
اما به هر حال، این دقیقا مطابق نتایج حاصل شده در دنیای واقعی نمیباشد، جایی که استروئیدهای خوراکی به نظر میرسد به همان اندازه قوی هستند.😁
تحقیقات نشان داده اند علیرغم اینکه استروئیدهای خوراکی کمتر جذب میشوند، اما آنها میتوانند نحوه استفاده بدن از این ترکیبات را تغییر دهند. برای مثال، استروئیدهای خوراکی قدرت تغییر انتخاب بافت و آزاد سازی (IGF 1) کبدی را دارا میباشند، که این امر شیمی آن استروئید را به طور کل تغییر داده، و میتواند نتایج از مصرف آن را بیشتر/کمتر کند.
همچنین بسته به نوع مصرف استروئید، کیفیت محیط آنابولیک، سطح آندروژن ها، پروژسترون و استروژن و همچنین نیمه عمر/زمان تشخیص نیز تغییر خواهد کرد (در بالا در خصوص انتخاب استروئید خوراکی یا تزریقی بحث شد).
۲ . ایمن‌ترین استروئید خوراکی کدام است؟
آناوار، پریموبولان (متنولون استات) و تستوسترون آندکانوات همگی استروئیدهای خوراکی ایمنی هستند.
اما این سه استروئید یک وجه مشترک با هم دارند – همگی گران قیمت هستند.
برای افزایش حجم و عضله سازی، تستوسترون آندکانوات ایمن‌ترین استروئید خوراکی میباشد.
آناوار و پریموبولان ایمن‌ترین استروئیدهای خوراکی برای کات و کاهش درصد چربی بدن میباشد و همچنین میتوانند مقداری عضله سازی خالص نیز انجام دهند.
با مصرف این استروئیدها فشار خون بیش از حد افزایش پیدا نمیکند، سرکوب تستوسترون خفیف خواهد بود (به غیر از مصرف تستوسترون آندکانوات) و آسیب کبدی نیز با این سه استروئید محتمل نمیباشد.🙂
۳ . آیا میتوان استروئیدهای خوراکی را با استروئیدهای تزریقی استفاده کرد؟
بله، البته. برخی از محبوب ترین دورهها شامل ترکیبی از استروئیدهای خوراکی/تزریقی میباشند. از جمله :
✅ دیانابول/دکا دورابولین
✅آنادرول/وینسترول
✅آناوار/تستوسترون
اما، برخی بدنسازان که با تزریق مشکلی ندارند (سابقه چند سال استفاده)، ممکن است به طور طبیعی از مصرف استروئیدهای خوراکی به دلیل سمیت کبد احتمالی دوری کنند.
علیرغم این موضوع، استروئیدهای خوراکی هنگامی که در کوتاه مدت مصرف شوند، نباید خطرناک در نظر گرفته شوند.💪
استروئیدهای خوراکی زمانی تبدیل به مشکل میشوند که یا در دوزهای بسیار بالا مصرف شوند، یا هنگامی که فرد بین دورهها زمان کافی برای ریکاوری را صرف نکند. طبق یک قانون کلی، زمانی که میبایست در دوره صرف کنید باید مطابق زمان خارج از دوره باشد. و برای حفظ سلامت مطلوب، بهتر است زمان ریکاوری بیشتر باشد.
۴ . استروئیدهای خوراکی VS تزریقی
استروئید خوراکی یا تزریقی؟! استروئیدهای تزریقی “ بهتر “ از استروئیدهای خوراکی نیستند – و عکس آن نیز صدق میکند.
هر استروئید میبایست به طور مستقل ارزیابی شود تا از لحاظ نتایج و عوارض جانبی مشخص شود که آیا آن استروئید ارزش مصرف را دارد یا خیر.
برای مثال، اگر خواهان اجتناب از مشکلات کبد هستید، میتوانید از تستوسترون (تزریقی)، یا آندریول (خوراکی) استفاده کنید – و مشکلی نیز نداشته باشید.
اما، میتوان گفت که استروئیدهای تزریقی به طور میانگین برای قلب و کبد سالم تر هستند.
اگرچه که ترنبولون احتمالا یکی از خشنترین استروئیدها بوده ولی فرم تزریقی دارد.😊
به همین ترتیب، اگر هدف شما مصرف استروئیدها به منظور بهبود عملکرد ورزشی بوده و همچنین یک تست دوپینگ پیش رو دارید، عاقلانه است که از استروئیدهای خوراکی با زمان تشخیش کوتاه تر استفاده کنید.
استروئید خوراکی یا تزریقی ؟! بالاخره کدام را باید انتخاب کنم؟! اینکه چه استروئیدی را انتخاب کنید، چه خوراکی و چه تزریقی، بستگی به اهداف شخصی شما خواهد داشت.
بنابراین، تحقیقات خود را کرده و اگر قصد استفاده از استروئیدهای خوراکی را داشتید، اطمینان حاصل کنید وضعیت کبد و قلب تان قبل از شروع یک دوره مناسب باشد. همچنین، برای محافظت حداکثری از تودکا و روغن ماهی نیز استفاده کنید.
به علاوه، عموما استک کردن استروئیدهای خوراکی با هم ایده خوبی نمیباشد، زیرا این کار فشار مضاعفی را روی کبد وارد میکند.
… مگر اینکه آن قدری توانایی مالی داشته باشید که بتوانید به طور منظم به دوره‌های آناوار/تستوسترون آندکانوات بروید.
بهترین استروئید خوراکی که عوارض کمتری دارم کدام است؟