آریمیدکس (آناستروزول) چیست و چه کاربردی دارد؟

آریمیدکس یک آنتی استروژن به شدت قدرتمند می‌باشد که رسما جزو خانواده مهار کننده‌های آروماتاز طبقه بندی میشود. آریمیدکس در اوایل دهه ۹۰ میلادی توسط کمپانی دارویی زناکا ساخته و در سال ۱۹۹۵ تحت نام تجاری آریمیدکس به بازار عرضه شد. آریمیدکس احتمالا رایج‌ ترین مهار کننده آروماتاز مصرفی و یکی‌ از رایج‌ ترین آنتی استروژن‌ها در بازار فروش می‌باشد. آریمیدکس ثابت کرده است که در درمان سرطان سینه نیز میتواند بسیار کارامد باشد، حتی کارامدتر از نولوادکس (تاموکسیفن سیترات)، و در میان مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک نیز به عنوان یک آنتی استروژن از محبوبیت زیادی برخوردار است.

تعداد بسیار زیادی از مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی استروژنیک در طول دوره به آریمیدکس اتکا میکنند. بسیاری از استروئیدهای آنابولیک قابلیت افزایش سطح استروژن را دارند که همین امر میتواند منجر به بروز برخی‌ از رایج‌ ترین عوارض جانبی مرتبط با مصرف استروئیدها شود.

کارکرد و ویژگی‌‌های آریمیدکس در بدنسازی

آریمیدکس اگرچه بسیار قدرتمند می‌باشد اما کارکرد و ویژگی‌‌های آن به شدت ساده می‌باشد. به عنوان یک مهار کننده آروماتاز، آریمیدکس میتواند از طریق بلاک کردن آنزیم آروماتاز عمل کند، که در واقع همین آنزیم مسول تولید استروژن می‌باشد. از طریق مهار فرایند آروماتاز، آریمیدکس میتواند سطح سرم استروژن در بدن را کاهش دهد. در واقع با مصرف آریمیدکس اینطور مشخص شده است که می‌توان تا ۸۰% باعث کاهش سطح استروژن در بدن شد. این امر برای بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان سینه بسیار مفید است و همچنین داروی به شدت ارزشمند برای بسیاری از مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک محسوب میشود.

آریمیدکس همچنین قابلیت تحریک آزاد سازی (LH) و (FSH) را نیز دارد، این دو هورمون برای تولید طبیعی تستوسترون ضروری هستند. همین موضوع باعث شده است تا برخی‌ پزشکان برای درمان کمبود سطح تستوسترون از این مهار کننده آروماتاز استفاده کنند، اما در مجموع این روش بهترین گزینه نمیباشد. کارایی آریمیدکس در درمان کمبود سطح تستوسترون زمانی‌ بهتر جواب میدهد که در راستای فرایند تستوسترون تراپی قرار داشته باشد.

اثرات آریمیدکس

به عنوان یک آنتی استروژن، آریمیدکس برای بیماران مبتلا به سرطان سینه بسیار ارزشمند می‌باشد زیرا بسیاری از فرم‌های سرطان سینه از هورمون استروژن تغذیه میکنند. اگرچه این توضیح شاید بسیار ساده به نظر برسد، اما با مصرف آریمیدکس می‌توان این سلول‌های سرطانی را در حالت گرسنه نگه داشت. برای دهه‌ها از نلوادکس در این زمینه استفاده میشد. نولوادکس این توانایی را دارد که به گیرنده‌های استروژن متصل شده و همین امر باعث جلوگیری از اتصال استروژن به این گیرنده‌ها میشود.

اما، یک مهار کننده آروماتاز همانند آریمیدکس به شکل فعال میتواند تولید استروژن را کم و به شکل واقعی میزان گردش آن در جریان خون را کاهش دهد. به شکل خلاصه، در این حالت دیگر استروژنی باقی‌ نخواهد ماند تا بتواند به بیماران سرطانی آسیب بیشتری را وارد کند. در سال‌های اخیر، آریمیدکس تبدیل به آنتی استروژن غالب در درمان بیماران سرطان سینه شده است، مخصوصا برای زنان بیماری که در دوره پس از یایسگی به سر میبرند. هنگامی که جلوی پیشرفت سرطان گرفته شد، غیر معمول نیست که نولودکس به منظور عدم پیشرفت مجدد سرطان تجویز شود.

برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک، تاثیر آریمیدکس به شدت مورد تحسین قرار می‌گیرد زیرا که توانایی جلوگیری از بروز عوارض جانبی استروژنیک را دارا می‌باشد. بسیاری از استروئیدهای آنابولیک توانایی تقویت عوارض جانبی استروژنیک را دارا هستند، زیرا که میتوانند تعامل تستوسترون با آنزیم آروماتاز را افزایش دهند. هنگامی که این اتفاق روی دهد، سطح استروژن افزایش خواهد یافت و میتواند منجر به بزرگی‌ نامتعارف سینه‌ها و افزایش احتباس آب در بدن شود.

هنگامی که احتباس آب به مرحله حاد برسد، این امر میتواند منجر به افزایش فشار خون شود. البته همه استروئیدهای آنابولیک قابلیت افزایش سطح استروژن را ندارند و در نتیجه دارای عوارض جانبی استروژنیک نیستند. اما به هر حال، بسیاری از استروئیدهای آنابولیک رایج نظیر دیانابول دارای این قابلیت هستند، تمام فرم‌های ناندرولون و بولدنون نیز تا حدودی این قابلیت را دارند. تمام فرم‌های تستوسترون نیز به شدت میتوانند باعث افزایش سطح استروژن شوند.

با گنجاندن آریمیدکس به دوره خود که دارای استروئیدهای با قابلیت افزایش سطح استروژن هستند میتواند از بزرگ شدن بافت سینه و احتباس آب جلوگیری کنید. این امر همچنین از افزایش فشار خون نیز جلوگیری می‌کند. برخی‌ استروئیدها حتی بدون افزایش احتباس آب در بدن نیز همچنان قادرند باعث افزایش فشار خون شوند، اما عامل اصلی‌ افزایش فشار خون در میان مصرف کنندگان استروئید همان افزایش احتباس آب در بدن می‌باشد.

بدون هیچ شکی‌، یک مهار کننده آروماتاز نظیر آریمیدکس کارامد‌ترین دارو در جهت مقابله با عوارض جانبی استروژنیک می‌باشد. (SERM)هایی نظیر نولوادکس نیز میتوانند مفید باشند و اگرچه قدرت آریمیدکس را ندارند اما تا جای ممکن انتخاب اول شما باید یک (SERM) باشد. آریمیدکس قادر است به شکل منفی‌ روی سطح کلسترول تاثیر بگذارند که در قسمت عوارض جانبی به آن میپردازیم. اما به هر حال، خواهیم دید که می‌توان از این مشکل هم جلوگیری کرد.

به عنوان یک تحریک کننده تولید تستوسترون، آریمیدکس میتواند یک گزینه جذاب برای درمان کمبود سطح تستوسترون و همچنین دوره پاکسازی برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک باشد. در زمینه درمان کمبود سطح تستوسترون، مصرف آن به تنهایی‌ کفایت نمیکند. اما مصرف آریمیدکس هنگام تزریق تستوسترون میتواند فرد را از عوارض جانبی استروژنیک محافظت کند. برای دوره پاکسازی، برخی‌‌ها از آریمیدکس استفاده کرده‌اند و میتواند دارای اثرات مثبتی هم باشد، اما در مجموع در این زمان توصیه نمی‌شود.

هدف اصلی‌ دوره پاکسازی تحریک تولید طبیعی تستوسترون به منظور حفظ بافت عضلانی خالص، تحت کنترل داشتن میزان چربی‌ بدن و بهبود وضعیت سلامت عمومی‌ می‌باشد. در مجموع هدف از دوره پاکسازی نرمال سازی شرایط بدن می‌باشد، که اگر آرمیدکس را در این دوره استفاده کنید به دلیل کاهش بیش از حد سطح استروژن این امر محقق نخواهد شد. اگرچه سطح بیش از حد استروژن نیز میتواند مشکل ساز باشد، اما مقداری استروژن برای کارکرد صحیح بدن، مخصوصا حفظ سلامت سیستم ایمنی و سیستم قلبی عروقی مورد نیاز است. برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک، مهار کننده‌های آروماتاز باید در طول دوره و (SERM)‌ها باید در دوره پاکسازی مصرف شوند.

عوارض جانبی آریمیدکس

آریمیدکس میتواند دارای چندین عارضه جانبی احتمالی‌ باشد. بسیاری از این عوارض جانبی آریمیدکس بسته به واکنش بدن هر فردی ممکن است بروز کنند. اینگونه عوارض جانبی برای تمام دارو‌ها وجود دارد، به طوری که برخی‌ از ما توانایی مصرف آسپیرین را داریم و برخی‌‌ها نه. همچنین عوارض جانبی آریمیدکس میتواند وابسته به نوع استروئید مصرفی نیز باشد. آنهایی که آریمیدکس را بدون استروئیدهای آنابولیک مصرف کرده بودند، گزارش ضعف و خستگی‌ را داده بودند. در حقیقت، این میتواند رایج‌ ترین عارضه جانبی آریمیدکس باشد. البته بسیاری از مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک با مصرف دوز‌های پایین آریمیدکس دچار چنین مشکلی‌ نمیشوند.

از دیگر عوارض جانبی محتمل آریمیدکس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• سردرد
• احساس گرمای ناگهانی در بدن
• افزایش فشار خون
• درد مفاصل
• افسردگی (نادر)
• حالت تعوع و استفراغ (نادر)

تحقیقات در مورد آریمیدکس نشان داده است که این مهار کننده آروماتاز ممکن است توانایی کاهش تراکم مواد معدنی استخوان‌ها را نیز داشته باشد که همین امر میتواند فرد را بیشتر در معرض بروز پوکی استخوان قرار دهد. البته این مورد نیز برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک نباید مشکلی‌ خاصی‌ محسوب شود زیرا که بسیاری از استروئیدهای آنابولیک توانایی افزایش تراکم مواد معدنی استخوان‌ها را دارا میباشند.

اگرچه بسیاری از افراد بالغ بدون هیچ مشکلی‌ میتوانند از آریمیدکس استفاده کنند، اما باید به خاطر داشته باشید که ۶ عارضه جانبی ذکر شده در لیست بالا، ممکن است بروز کنند. بدن هر کدام از ما به انواع مختلفی‌ از درمان واکنش‌های متفاوتی نشان میدهد، بدن هر کدام از ما حتی به مواد غذایی نیز واکنش متفاوتی نشان میدهد، و به همین دلیل پیش بینی‌ کامل و دقیق که قرار است که عوارض جانبی بروز کنند غیر ممکن می‌باشد.

آخرین موردی که در ارتباط با عوارض جانبی آریمیدکس می‌توان مطرح کرد مرتبط با تاثیر آن روی سطح کلسترول می‌باشد. آریمیدکس قابلیت تاثیر گذاری منفی‌ روی سطح کلسترول را دارد، اما در بسیاری از موارد تاثیر آن به تنهایی‌ قابل توجه نیست. اما هنگامی که با استروئیدهای آنابولیک مصرف شود، مخصوصا آنهایی که توانایی افزایش سطح استروژن را دارند نظیر تستوسترون، اینطور به نظر می‌رسد که این تاثیر قابل توجه می‌باشد. برای مثال، تحقیقات نشان داده‌اند که یک دوز متوسط از تستوسترون انانتات برای ۱۲ هفته اینطور به نظر نمیرسد که بتواند تاثیر شدیدی روی سطح کلسترول بگذارد. اما هنگامی که همین دوز همراه با یک مهار کننده آروماتاز نظیر آریمیدکس مصرف شود، میتواند به میزان ۲۵% باعث سرکوب سطح کلسترول (HDL) شود. البته در این مورد دوز مورد نظر یک دوز درمانی می‌باشد. دوز‌های تاثیر گذار تستوسترون روی سطح عملکرد فرد میتواند تاثیر شدید تری را روی سطح (HDL) داشته باشد و میتواند دوباره باعث کاهش ۲۰% از سطح (HDL) همراه با مصرف یک مهار کننده آروماتاز شود.

به دلیل مشکلات احتمالی‌ آریمیدکس روی سطح کلسترول، در دوره‌های استروئیدی متوسط شاید بهتر باشد از یک (SERM) به منظور جلوگیری از بروز عوارض جانبی استروژنیک استفاده کرد. (SERM)‌ها در واقع روی سطح کلسترول تاثیر منفی‌ ندارند. در واقع، (SERM)هایی نظیر نولوادکس نشان داده‌اند که میتوانند باعث بهبود سلامت سطح کلسترول نیز شوند زیرا که میتوانند در کبد به عنوان استروژن عمل کنند. اما به هر حال، برای بسیاری از افراد تنها یک (SERM) کفایت نمیکند و وجود یک مهار کننده آروماتاز نیز ضروری است. در صورت نیاز به مصرف، فرد باید تنها در زمان هایی که واقعا نیاز دارد از آن استفاده کند. برخی‌‌ها اینگونه پیشنهاد داده‌اند که مصرف ۱۰ میلی‌ گرم نولوادکس به شکل روزانه در کنار مصرف آریمیدکس ممکن است باعث کنترل بهتر سطح کلسترول شود.

دوز‌های مصرفی آریمیدکس 

برای درمان سرطان سینه، آریمیدکس تقریبا همیشه در دوز‌های ۱ میلی گرمی‌ در روز استفاده میشود تا پیشرفت سرطان متوقف شود. در این مقطع مصرف آن ممکن است کمی‌ دیگر ادامه پیدا کند و سپس اغلب با نولوادکس جایگزین شده تا از بروز مجدد سرطان جلوگیری شود.

برای مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک، دوز‌های آریمیدکس میتوانند متفاوت باشند، در حالی‌ که دوز‌های ۰.۵-۱ میلی‌ گرمی‌ به شکل روز در میان رایج‌ ترین نوع مصرف آن می‌باشد. افراد بسیار کمی‌ هستند که نیاز به مصرف بیش از ۱ میلی‌ گرم به شکل روز در میان دارند و بسیاری از افراد با نصف این دوز میتوانند به مقصود خود برسند. در برنامه‌های درمانی نظیر درمان کمبود سطح تستوسترون، دوز‌ها حتی میتواند کمتر از این هم باشد. اما برای بدنسازان مسابقه ای در اینجا می‌توان یک استثنا قائل شد. برای بدنسازان مسابقه ای ممکن است مصرف ۱ میلی‌ گرم کامل در روز در ۱۰-۱۴ روز پایانی مانده به مسابقه مفید باشد. انجام این کار به شکل قابل توجهی‌ میتواند به سفتی عضلات کمک کند، اما واقعا میتواند کاملا انرژی فرد را تخلیه کند. البته به هر حال، در این مقطع از رژیم مسابقه ای فرد معمولا میزان زیادی از انرژی خود را از دست داده است.