در مبحث استروئید‌های آنابولیک طیف وسیعی از سوالات مطرح میشود، و مردم یا در حال فکر مصرف آنها بوده یا در مورد اثرات آنها کنجکاو هستند. در ادامه با ۲۲ سوال و جواب در مورد استروئیدها همراه ما باشید.
سوال پرسیدن میتواند متدی عالی برای یادگیری باشد، اما به دلیل تابوی موجود در مورد استروئیدها، اطلاعات آنلاین بسیار اندکی وجود دارد که نتیجه آن انتشار اطلاعات غلط بسیار زیاد و کوچه بازاری می‌باشد.
متاسفانه این امر باعث شده به دلیل کمبود محتوای حرفه ای منتشر شده، افراد آسیب پذیر در معرض صدمه دیدن قرار بگیرند.
بنابراین، در این مقاله، ما رایج ترین سوالات در مورد استروئید‌های آنابولیک را پاسخ خواهیم داد (صرفا به قصد کاهش آسیب وارده به افراد)، تا خواننده گان ما درک کنند استروئید‌های آنابولیک چگونه افراد را تحت تاثیر قرار میدهند، با این بیان که بیش از ۳ میلیون مصرف کننده استروئید آنابولیک تنها در ایالات متحده آمریکا وجود دارد.
۱ . آیا استروئیدها برای شما بد هستند؟
بله، استروئید‌های آنابولیک برای شما بد هستند زیرا عوارض قلبی عروقی آنها قطعی می‌باشد، حداقل در درجات پایین، و مهم هم نیست که از چه ترکیبی استفاده می‌کنید.
دلیل این امر این است که تمام استروئیدها فرمی از تستوسترون ترشحی داخل بدن هستند و بنابراین دارای تاثیر منفی روی سطح کلسترل‌های (HDL) و (LDL) می‌باشد.
دیگر عوارض جانبی (غیر مرتبط با قلب) محتمل عبارتند از :
آسیب کبدی
آکنه
هایپرپلازی خوش خیم پروستات (بزرگی پروستات)
هیپوگونادیسم (کمبود تستوسترون)
آلوپسی آندروژنیک (ریزش مو)
احتباس آب
استروئیدهایی هستند که عوارض جانبی کمتری دارند، بهتر تحمل میشوند و حتی مورد تائید سازمان غذا و دارو هستند (نظیر آناوار، دکا دورابولین و تستوسترون).
همچنین استروئیدهایی وجود دارند که اثرات مخربی روی ارگان‌های مختلف بدن دارند و حتی میتوانند منجر به مرگ شوند.
بنابراین، سوال بهتر این است که “ آیا استروئیدها به ریسکش می ارزند؟ “ . که در این مورد پاسخ این سوال بستگی به اهداف شخصی فرد و چیزهایی که حاضرند به خطر بی اندزاند دارد.
برای فردی با سابقه بیماری قلبی در خانواده، که به فکر مصرف استروئید‌های سمی نظیر دیانابول یا آنادرول به صورت منظم می‌باشد، این امر به احتمال زیاد ایده بدی می‌باشد.
اما، برای فردی که خطرات را درک کرده و مایل است سلامتی (زندگی) خود را برای پیروزی در رقابت به خطر بی اندازد – استروئیدها ممکن است برای این افراد ارزشش را داشته باشند (حداقل در کوتاه مدت).
۲ . آیا استروئیدها غیر قانونی هستند؟
بله، استروئید‌های آنابولیک برای اهداف زیبایی اندام تقریبا در تمام کشور‌های جهان غیر قانونی هستند، به استثنای چند کشور نظیر مکزیک و تایلند.
در آمریکا، این دارو‌ها در دسته مواد کنترل شده (Schedule III) و در بریتانیا در دسته دارو‌های (Class C) قرار میگیرند.
اما، هنگامی که استروئیدها برای اهداف پزشکی تجویز شوند، قانونی هستند.
برای مثال، مردی که از هیپوگونادیسم رنج میبرند، پزشکان میتوانند برای او تستوسترون سایپیونات برای درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) تجویز کنند، تا سطح این هورمون در بدن این افراد به رنج نرمال خود بازگردد.
در گذشته مصرف استروئید‌های آنابولیک برای اهداف تفریحی قانونی بود، به طوری که در دوره عصر طلایی، بدنسازان به راحتی پیش پزشک خود رفته تا بعد دریافت دیانابول عضله سازی بیشتری کنند.
اما در دوران اولیه ظهور استروئیدها اطلاعات بسیار اندکی در مورد عوارض جانبی آنها وجود داشت و بنابراین توسط سازمان غذا و دارو ممنوع نشده بودند.
۳ . آیا آرنولد شوارتزنگر از استروئید استفاده میکرد؟
بله، آرنولد شوارتزنگر اعتراف به مصرف استروئیدها کرده و اشاره کرده که ۶۰ سال پیش بدنسازان از عوارض بلند مدت این دارو‌ها چیزی نمیدانستند.
بدنسازان در دوره آرنولد ترکیبات خاصی را مصرف میکردند که عبارت بودند از دیانابول، پریموبولان و دکا دورابولین.
آرنولد در کتاب خود به نام (Total Recall) چنین نوشته است :
“ من هر آنچه در مورد متد‌های تمرینی آلمان شرقی و شوروی یافت کردم خواندم. به شکل تعجب برانگیزی، شایعاتی بود که آنها در حال مصرف دارو‌های بهبود دهنده عملکردی بودند تا بتوانند نتایج بهتری نسبت به رقبای وزنه بردار، پرتاب دیسک و شناگر خود کسب کنند. به محض اینکه فهمیدم این دارو‌های مورد بحث استروئیدها هستند، به پزشک مراجعه کرده تا آنها را امتحان کنم. “
آرنولد همچنین اشاره کرده است که هیچ قانونی برای استروئیدها وجود نداشت، بنابراین آنها ممنوع نبوده و به عنوان تابو در جامعه ورزش تلقی نمیشدند.
آرنولد بعدا گفتگوی خود با پزشکش که استروئید تجویز کرده بود را به یاد می آورد :
“ من پرسیدم، آیا می‌توانم این را امتحان کنم؟ و او گفت حتما. او تجویز تزریق در دو هفته یک بار و قرص در میان این زمان را کرد. او به من گفت، برای سه ماه از اینها مصرف کن و روز پس از پایان مسابقه مصرف آنها قطع کن. “
از این گفتگو، ما به خوبی میتوانیم حدس بزنیم که استروئید‌های دقیق مصرفی آرنولد در طول دوره اول چه بوده است.
با توجه به این بخش از کتاب آرنولد، هدف اصلی او عضله سازی قابل توجه تر و حجیم به نظر رسیدن روی استیج بود تا بتواند تماشا گران و داوران را به وجد آورد.
بنابراین، ما میدانیم که این استروئیدها، دارو‌های افزایش حجم بودند، که یکی تزریقی و دیگری خوراکی بوده است.
همچنین میدانیم یک استروئید تزریقی هر دو هفته یک بار تزریق میشده، و حداقل یکی از این استروئیدها باعث احتباس آب میشده است (زیرا آرنولد در بخش بعدی کتاب اشاره می‌کند که بیشتر افزایش وزن او وزن آب بوده است).
دیانابول (متاندروستنولون) کاملا مطابق قرصی است که برای آرنولد تجویز شده بود.
استروئید تزریقی نیز گمان میشود که پریموبولان بوده است، یک استروئید تزریقی محبوب در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی. این امر عملا در دفترچه تمرینی فرانک زین به نام (Mind, Body, Spirit) تائید شده است. تصویر زیر را ببینید :
Diana bowl = دیانابول
Prima bowl = پریموبولان
ما همچنین دوز‌های مصرفی را از روی این اشعار مرموز میدانیم، به طوری که (100 miles) نشان دهنده ۱۰۰ میلی گرم پریموبولان در هفته می‌باشد و (15 milly Gramola) به معنی ۱۵ میلی گرم دیانابول در روز می‌باشد.
۴ . با مصرف استروئیدها چقدر عضله سازی خواهم کرد؟
میزان عضله ای که یک فرد با مصرف استروئید به دست خواهد آورد بستگی به استروئید مصرفی، ژنتیک، تمرینات و تغذیه دارد.
برای مثال آناوار دارای قدرت آنابولیکی متوسطی می‌باشد، بنابراین ممکن است تنها به اندازه ۱.۵ پوند عضله سازی کند.
اما، ترنبولون تنها در یک دوره میتواند 3 پوند عضله سازی خالص انجام دهد.
دارو‌های افزایش حجم استروئیدهایی هستند که بیشترین عضله سازی و افزایش وزن را دارند، که خلاف عمل دارو‌های کات عمل میکنند.
لیست استروئید‌های افزایش حجم به شرح زیر است :
آنادرول
دیانابول
تستوسترون
دکا دورابولین
ترنبولون
سوپردرول
به طور معمول، یک مرد پس از مصرف استروئید‌های آنابولیک در طول چندین دوره میتواند ۵۰-۷۰ پوند افزایش وزن داشته باشد.
۵ . آیا تاثیر استروئیدها دائمی هستند؟
شواهد بالینی وجود دارند که نشان میدهند استروئیدها دارای تاثیر دائمی روی هسته درون سلول‌های ماهیچه ای هستند.
در یک تحقیق، به یک گروه موش تمرین ندیده استروئید (تستوسترون) تزریق شد، که این امر باعث رشد فوق‌العاده عضلات در آنها شد.
سپس هنگامی که دوره استروئید به پایان رسید، آنها دوباره به سایز اصلی خود بازگشتند.
اما، هنگامی که بعدا موش‌ها به انجام تمرینات با وزنه (بدون مصرف استروئید) پرداختند، توانستند ۳۰% عضله سازی بیشتری نسبت به موش هایی کنند که هرگز از استروئید‌های آنابولیک مصرف نکرده بودند.
این امر نشان میدهد که رشد عضلانی حاصل از مصرف استروئیدها در صورتی که فرد تمرینات را کنار بگذارد، از بین خواهد رفت.
اما، اگر مصرف کننده گان به کار با وزنه ادامه دهند، این رشد حاصل از مصرف استروئید ممکن است در ادامه حفظ شود (به شکل طبیعی).
آرنولد شوارتزنگر ممکن است یک مثال عالی از این اثر دائمی باشد، که در تصویر زیر حفظ حجم عضلانی فوق‌العاده در سنین بالا با انجام تمرینات را نشان میدهد :
همچنین شواهدی وجود دارند که نشان میدهند اثر جانبی جدی استروئیدها روی چربی‌‌های احشایی میتواند دائمی باشد. در یک تحقیق مشخص شد مردانی که قبلا استروئید مصرف کرده بودند، دارای سطح چربی احشایی بالاتری در مقایسه با غیر مصرف کننده‌های استروئید هستند. چربی‌‌های احشایی چربی هایی هستند که اطراف ارگان‌ها جمع شده و با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند، اما سطح بالای آنها میتواند باعث برآمدگی شکم شود. همچنین از آن با عنوان “ شکم استروئیدی “ در جوامع بدنسازی یاد میشود و در ابتدا به دلیل اختلال در حساسیت انسولینی بدن ایجاد میشود.
بنابراین، حتی اگر فردی مصرف استروئیدها را متوقف کند، ممکن است در آینده سطح بالاتری از چربی‌‌های احشایی را در بدن خود داشته باشد.
۶ . آیا دچار آکنه میشوم؟
آکنه یک عارضه جانبی آندروژنیک می‌باشد. برخی استروئیدها در بدتر کردن آکنه در مصرف کننده گان قوی تر عمل میکنند، به طوری که برخی افراد مستعد آکنه معمولا از مصرف چنین استروئیدهایی اجتناب میکنند. آنها همچنین ممکن است از ترکیبی استفاده کنند که کمتر تحت تاثیر آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز قرار بگیرد.
درمان با کرم‌های آنتی باکتریال حاوی بنزوئیل پروکساید میتواند از طریق پاکسازی سلول‌های مرده پوست به کاهش آکنه کمک کند. اگر آکنه سماجت به خرج داد، پس ملاقات با پزشک توصیه میشود، به طوری که درمان‌های آنتی بیوتیکی در برخی موارد موفقیت آمیز بوده‌اند.
برخی ممکن است روی به مصرف آکوتان بیاورند، دارویی که اثری قدرتمند روی کاهش فعالیت غدد چربی پوست دارد. این غده‌ها مسئول تولید مقادیر اضافه مواد روغنی به نام سبوم هستند. بنابراین آکوتان میتواند به درمان ریشه ای آکنه کمک کند (سبوم اضافه تولیدی که منافذ را مسدود می‌کند).
آکوتان که همچنین با نام روآکوتان نیز شناخته میشود یک داروی بسیار قدرتمند است، اما نباید مصرف آن را کم خطر دانست. این دارو مرتبط با انواع عوارض جانبی نظیر مشکلات سلامت ذهنی و خودکشی می‌باشد. اما بسیاری از مصرف کننده گان معمولا عوارض جانبی خفیفی نظیر خشکی بینی، پوست، گوش، چشم یا مفاصل را تجربه میکنند.
دست یابی که آکوتان در بازار سیاه کار آسانی نیست و قیمت بالای آن در بازار نشان دهنده همین امر است.
۷ . آیا استروئیدها روی میل جنسی من اثر میگذارند؟
بله، استفاده از آندروژن‌های قدرتمند احتمالا روی افزایش میل جنسی بسیاری از مصرف کننده گان اثر می‌گذارد.
اما، آندروژن‌های ضعیف نظیر دکا دورابولین میتواند اثری معکوس داشته باشد.
در این مورد، استک کردن دکا دورابولین با یک ترکیب آندروژنی دیگر نظیر تستوسترون، آنادرول یا ترنبولون استات میتواند شدت میل جنسی کاهش یافته را کمتر کند.
نکته : پس از پایان یک دوره استروئید، میل جنسی به دلیل کاهش تستوسترون طبیعی بدن کاهش می یابد. این علائم ممکن است برای چندین هفته یا ماه بسته به نوع ترکیب مصرفی و نوع دوره پاکسازی دوام داشته باشند.
۸ . آیا نیازمند دوره پاکسازی هستم؟
مصرف کننده گان استروئید لزوما نیازمند اجرای دوره پاکسازی نیستند، مخصوصا اگر استروئید مصرفی ضعیف باشد، نظیر پریموبولان و آناوار. چنین استروئیدهایی تنها دارای تاثیر متوسطی روی سطح تستوسترون طبیعی بدن هستند.
اما به هر حال، در بسیاری از موارد، اجرای یک دوره پاکسازی میتواند به ریکاوری ذهنی و فیزیکی فرد پس از دوره کمک کند.
هیچ بدنسازی نمیخواهد کمبود سطح تستوسترون را برای چندین ماه پس از پایان دوره تجربه کند، بنابراین یک دوره پاکسازی کارامد میتواند به شکل قابل توجهی این دوره انتظار را کاهش دهد.
از جنبه فیزیکی، دوره پاکسازی بدن را در وضعیت آنابولیک حفظ می‌کند، و باعث حفظ نتایجی میشود که شما از دوره خود به دست آورده اید. همچنین، انجام این کار باعث بهبود سلامت جنسی شده، که معمولا پس از دوره دچار اختلال شده و باعث میل جنسی کمتر و نعوظ ضعیف تری میشود.
مردان اغلب پس از پایان دوره استروئید گزارش خستگی و سطح پایین انرژی را میدهند، که یک عارضه جانبی رایج از کمبود سطح تستوسترون می‌باشد.
از لحاظ روانی، یک دوره پاکسازی میتواند به فرد کمک کرده تا اعتماد به نفس بیشتری کسب کرده و تجربه نشاط بیشتری داشته باشد، که دلیل آن این است که تستوسترون میتواند باعث افزایش سطح دوپامین در مغز شود. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی می‌باشد که باعث میشود فرد احساس خوبی داشته باشد، اما اگر سطح آن پایین باشد میتواند در ایجاد افسردگی یا اضطراب نقش داشته باشد.
۹ . آیا استروئید‌های آنابولیک میتوانند شما را افسرده کنند؟
بله، استروئید‌های آنابولیک میتوانند باعث ایجاد افسردگی در برخی افراد شوند، که نتیجه کاهش سطح تستوسترون طبیعی بدن می‌باشد. همانطور که در بخش بالا توضیح داده شد، تستوسترون باعث افزایش سطح دوپامین میشود، که یک انتقال دهنده عصبی مهم برای سلامت روانی می‌باشد. پس از پایان یک دوره استروئید، تولید تستوسترون در بدن مردان مختل شده و بنابراین سلامت روانی آنها میتواند آسیب ببیند (حداقل موقتی).
۱۰ . آیا استروئیدها اعتیاد آور هستند؟
استروئید‌های آنابولیک در بسیاری از افراد اعتیاد آور هستند، که دلیل آن اثر قابل توجه آنها روی ترکیب بدنی و سلامت روانی می‌باشد.
تحقیقات نشان میدهند که حدود یک میلیون آمریکایی اعتیاد به استروئید‌های آنابولیک آندروژنیک را تجربه کرده‌اند.
چنین اعتیادی ممکن است باعث شود تا فرد در ادامه زندگی از مصرف استروئیدها پشیمان شود، به طوری که سرجیو الیوا (یکی از بزرگ ترین بدنسازان تاریخ) گفته است که اعتیاد غیر قابل کنترلی به مصرف استروئیدها در گذشته داشته است.
۱۱ . استروئید را به کجا تزریق کنم؟
ماهیچه سرینی بزرگ یک منطقه رایج برای تزریق می‌باشد، زیرا این قسمت بزرگ بوده و عضلات عمیقی دارد.
سرینی بزرگ یک منطقه تزریق مورد علاقه برای مصرف کننده گان استروئید مبتدی می‌باشد، زیرا تزریق در این ناحیه دقت کمتری را نیاز دارد.
مهم است که تزریق درون ماهیچه انجام شود.
بدنسازان از تزریق به درون رگ میبایست اجتناب کنند، زیرا این امر میتواند باعث ایجاد مشکلات بسیار جدی ای نظیر فلجی یا مرگ شود.
۱۲ . آیا استروئیدها باعث میشوند تا آلت تناسلی کوچک تر شود؟
نه، بر خلاف افسانه‌های موجود در بدنسازی، استروئید‌های آنابولیک باعث کوچکی آلت نمیشوند.
به همین ترتیب، استروئید‌های آنابولیک باعث هرگونه افزایش قابل توجه سایز آلت نیز نمیشوند.
اما، استروئیدها باعث آتروفی بیضه (کوچک بیضه) میشوند، که دلیل آن توقف تولید تستوسترون توسط آنها می‌باشد. این اثر اغلب موقتی بوده و هنگامی که تستوسترون به سطح نرمال باز گردد (پس از دوره)، بیضه‌ها نیز به سایز قبلی خود باز میگردند.
۱۳ . چگونه از بروز ژینکوماستی جلوگیری کنیم؟
ژینکوماستی حاصل افزایش سطح بیش از حد استروژن می‌باشد. این هورمون جنسی زنانه هنگام مصرف استروئیدها، بسیار افزایش پیدا می‌کند، که دلیل آن فرایند آروماتیزاسیون (تبدیل تستوسترون به استروژن) می‌باشد.
به طور خلاصه، بدنسازان برای جلوگیری از بروز ژینکوماستی اغلب از یک مهار کننده آروماتاز یا یک سرم (تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن) استفاده میکنند.
مهار کننده‌های آروماتاز از طریق جلوگیری از تبدیل تستوسترون به استروژن عمل میکنند، در حالی که سرم‌ها جلوی این تبدیل را نمیگیرند، اما در عوض مستقیما از اثر استروژن روی غدد سینه ای جلوگیری میکنند.
مصرف سرم‌ها معمولا ترجیح داده میشود، زیرا مهار کننده‌های آروماتاز به طور بالقوه میتوانند فشار خون را افزایش دهند.
۱۴ . کدام استروئیدها باعث ایجاد ژینکوماستی نمیشوند؟
هر استروئیدی که باعث افزایش سطح بیش از حد هورمون‌های زنانه نشود (از جمله استروژن یا پروژسترون)، بسیار بعید است که باعث ژینکوماستی شود.
برخی از گزینه‌های ایمن تر برای عدم بروز ژینکوماستی عبارتند از :
- آناوار (اکساندرولون)
- وینسترول (استانوزولول)
- تورینابول (کلرو دی هیدرو متیل تستوسترون)
- سوپردرول (متاسترون)
آنادرول، دیانابول و تستوسترون مشخصا استروئید‌های استروژنی هستند، بنابراین مصرف آنها احتمال بزرگی بافت سینه در مردان حساس را افزایش میدهد.
۱۵ . آیا استروئیدها میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند؟
اگرچه استروئیدها ممکن است باعث افزایش کیفیت نعوظ شوند، اما از طرفی هم ممکن است با مصرف برخی استروئیدها اختلال نعوظ پدیدار شود. دکا دورابولین هنگامی که به شکل تکی مصرف شود، معروف به ایجاد اختلال نعوظ می‌باشد، که دلیل آن قدرت کاهش یافته آندروژنی آن می‌باشد.
استروئید‌های ضعیف از لحاظ آندروژنیک نظیر دکا دورابولین باعث کاهش تولید نیتریک اکسید میشوند، که مسئول ایجاد جریان خوب مناسب در آلت تناسلی می‌باشد. اما مصرف کننده گان ممکن است تستوسترون را با دکا دورابولین استک کنند تا قدرت آندروژنی افزایش پیدا کند و گردش خون مطلوب در آلت حفظ شود.
۱۶ . آیا استروئید‌های خوراکی بدتر از استروئید‌های تزریقی هستند؟
بسیاری از استروئید‌های خوراکی برای کبد سمی هستند، بنابراین آنها از جنبه حفظ سلامتی کبد بدتر از استروئید‌های تزریقی هستند.
همچنین، استروئید‌های خوراکی در زمینه سلامت قلب و عروق نیز میتوانند مشکلات بیشتری ایجاد کنند، که دلیل آن تاثیر منفی روی آنزیم هپاتیک لیپاز هنگام پردازش در کبد می‌باشد. اغلب این امر باعث ایجاد نوسانات بیشتری در سطح کلسترول میشود، که نتیجه آن میتواند افزایش احتمال هایپرتروفی قلب و بیماری قلبی باشد.
اما، یک سری استروئید‌های خوراکی هستند که دارای خطرات جدی برای کبد و قلب نبوده و مصرف کننده گان به راحتی آنها را پردازش میکنند. آناوار، پریموبولان (متنولون استات) و تستوسترون آندکانوات از نمونه‌های چنین استرویدهایی هستند.
به همین ترتیب، برخی استروئید‌های تزریقی میتوانند اثر تخریبی روی قلب داشته باشند نظیر ترنبولون، گفتن اینکه استروئید‌های خوراکی بدتر از استروئید‌های تزریقی هستند همیشه صحیح نیست و تنها تا حدودی درست می‌باشد.
۱۷ . آیا استروئید‌های آنابولیک را می‌توان به شکل ایمن مصرف کرد؟
بله، پزشکان در سراسر جهان قبول دارند که برخی استروئیدها هنگامی که در محیطی پزشکی و در دوز‌های درمانی مصرف شوند، میتوانند کاملا ایمن باشند.
به همین دلیل است که چنین استروئید مورد تائید سازمان غذا و دارو وجود دارند که در پزشکی استفاده میشوند، نظیر تستوسترون، دکا دورابولین و آناوار.
اما، دیگر استروئید‌های مصرفی در بدنسازی دارای سمیت بالایی بوده و مورد تائید سازمان غذا و دارو نیستند.
بدنسازانی که استروئید‌های آنابولیک را برای اهداف زیبایی اندام تهیه و بدون نظارت پزشکی مصرف میکنند، احتمالا خود را در معرض خطر قرار میدهند.
به علاوه، هنگامی که برای یک بیمار استروئید مورد تائید سازمان غذا و دارو تجویز شود، فرد تضمین خواهد داشت که ترکیب مدنظر کاملا اصل است و در کمپانی‌های دارویی مورد تائید ساخته شده است.
اما، خرید استروئیدها توسط بدنسازان در بازار سیاه دارای ریسک‌ها و خطرات مخصوص به خود می‌باشد.
۱۸ . استروئیدها چقدر سریع عمل میکنند؟
برخی استروئید‌های آنابولیک سریع عمل میکنند، به طوری که تستوسترون آندکانوات میتواند سطح تستوسترون را در ۵ ساعت پس از دریافت اولین دوز به پیک خود برساند.
استروئید‌های با عمل سریع دارای استر‌های کوتاه هستند و برای دیدن نتایج قابل توجه نیازمند دوره‌های طولانی نیستید.
اما، دیگر استروئیدها، نظیر دکا دورابولین متشکل از استر‌های طویل تری هستند و کندتر اثر خود را نشان میدهند.
تستوسترون انانتات و سایپیونات دو ترکیب دیگر هستند که دارای نیمه عمر طولانی تری بوده و بنابراین حداقل برای ۸ هفته باید از آنها استفاده شود، تا فرصت کافی را داشته باشند تا در بدن شروع به کار کرده و مصرف کننده گان حداکثر نتایج را تجربه کنند.
۱۹ . آیا استروئیدها باعث عصبانیت شما میشوند؟
استروئید‌های آنابولیک میتوانند باعث افزایش عصبانیت در مصرف کننده گان شده و در برخی افراد خاص میتوانند باعث پرخاشگری شوند.
دلیل این امر افزایش قابل توجه سطح تستوسترون می‌باشد، هورمون مردانه ای که مسئول پرخاشگری اضافه می‌باشد.
اما، استروئیدها روی مردم به طرق مختلف اثر میگذارند و برخی مصرف کننده گان تجربه افزایش عصبانیت را ندارند، اما در عوض بیشتر دچار تحریک پذیری و بدخلقی منظم میشوند.
۲۰ . آیا استروئیدها در تست دوپینگ خود را نشان میدهند؟
استروئید‌های آنابولیک جز مواد ممنوعه توسط فدراسیون‌های ورزشی نظیر (WADA) هستند، بنابراین تقریبا همیشه خود را در تست‌های دوپینگ نشان میدهند مگر اینکه اقدامی برای پنهان کردن حضور آنها انجام شود.
اما تست‌های مواد ارتش و پلیس معمولا طوری طراحی شده‌اند که تنها ماریجوانا، کوکائین، آمفتامین و مخدر‌ها را تشخیص میدهد، انجام تست‌های تشخیص استروئید‌های آنابولیک گران تمام میشود.
اما اگر فردی به شکل منظم در مورد مصرف استروئید‌های آنابولیک در ارتش یا پلیس صحبت کند، ممکن است تست تشخیص استروئید برای چنین افرادی به شکل مخصوص سفارش داده شود. اما اگر کسی احتیاط به خرج دهد و صحبتی در مورد آن نکند، بسیار بعید است که مشکلی ایجاد شود، زیرا برخی از افسران پلیس به وضوح دارای نشانه هایی از مصرف استروئید در خود هستند.
۲۱ . آیا استروئیدها باعث ریزش مو میشوند؟
بله، استروئید‌های آنابولیک باعث ایجاد ریزش مو میشوند، که دلیل آن افزایش نرخ قابل توجه تبدیل تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون می‌باشد، که این امر از طریق آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز صورت می‌پذیرد.
دی هیدرو تستوسترون به دلیل قابلیت خود در آسیب به فولیکول‌های مو شناخته میشود، که دلیل آن اثر التهابی این هورمون در ناحیه پوست سر می‌باشد، که در نهایت باعث نازکی مو‌ها یا ریزش آنها میشود.
استروئید‌های آندروژنیک در زمینه تسریع ریزش مو بدترین هستند، زیرا آنها خود مشتقی از دی هیدرو تستوسترون بوده یا عامل ایجاد سطح بالایی از آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز هستند.
نمونه هایی از چنین استروئید هایی عبارتند از :
آنادرول
تستوسترون
ترنبولون
اما ریزش مو اغلب ژنتیکی بوده و بنابراین برخی مصرف کننده گان استروئید به دلیل مستعد بودن در این زمینه ممکن است ریزش مو را تجربه کنند.
در حالی که دیگر افراد ممکن است ریزش موی قابل توجهی را تجربه نکنند، که دلیل آن ژنتیک قوی در زمینه سلامت فولیکول‌ها و سطح پایین ۵-آلفا ردوکتاز به شکل طبیعی می‌باشد.
از استروئید‌های آندروژنیک ضعیف نیز می‌توان برای کاهش یا جلوگیری ریزش مو در طول دوره استفاده کرد، نظیر دیانابول، دکا دورابولین یا پریموبولان. این ها ترکیباتی هستند که به شکل منظم در طول دوره طلایی بدنسازی استفاده میشده است، زمانی که بسیاری از بدنسازان کلاسیک دارای موهای پر پشتی بودند.
نکته : رایج است که مصرف کننده گان استروئید شاهد معکوس شدن روند نازکی یا ریزش مو پس از دوره باشند، که دلیل آن بازگشت دی هیدرو تستوسترون به سطح نرمال خود می‌باشد. اما، چنین روند برگشت پذیری اگر بین دوره‌های فرد فاصله زیادی به منظور کاهش التهاب پوست سر قرار داده نشود ممکن است روی ندهد.
۲۲ . آیا استروئیدها میتوانند شما را عقیم کنند؟
بله، شواهدی وجود دارند که نشان میدهند استروئید‌های آنابولیک دارای اثر تخریبی مستقیم روی بیضه‌ها هستند، که این امر باعث کاهش تعداد اسپرم‌ها و کیفیت آنها میشود.
این همانند یک طنز در مبحث تکامل می‌باشد و با عنوان پارادوکس ماسمن-پیسی شناخته میشود، جایی که مردان برای افزایش جذابیت جنسی خود از استروئیدها مصرف میکنند، اما در نهایت قدرت باروری خود را کاهش میدهند.
استروئید‌های آنابولیک باعث میشوند تا غده هیپوفیز تولید (LH) و (FSH) را قطع کند، که دلیل آن وجود مقادیر بیش از حد تستوسترون در بدن می‌باشد. این دو هورمون برای تولید و سلامت اسپرم‌ها حیاتی هستند، بنابراین کمبود آنها ممکن است باعث شود تا مردان عقیم شوند.
پرفسور آلن پیسی در این مورد میگوید :
“ من میگویم بیشتر از آنچه که فکرش را کنید، مصرف کننده گان استروئید‌های آنابولیک احتمال دارد عقیم شوند – شاید ۹۰ درصد آنها. “
عالی بود