وینسترول ( استنازول ) و عضله سازی
- استروئیدها
- 9 دسامبر 20
- حسام رضائی
- 32,175 بازدید
- 21 دیدگاه
وینسترول یا استنازول یکی از معروف ترین استروئیدهای تمام دوران می‌باشد، که عمده شهرت آن به لطف مردی به نام بن جانسون می‌باشد. در سال ۱۹۸۸، جانسون قهرمان بلامنازع جهان در رشته دو ۱۰۰ متر بود، و بسیاری او را در آن زمان بهترین و با پرستیج ترین ورزشکار رشته دو و میدانی میدانستند.
او در سال قبل توانسته بود که یک رکورد جهانی را ثبت کند و کارل لوییس را با زمان ۹.۸۳ ثانیه شکست دهد. او به سرعت به شهرتی جهانی دست یافت و از همین تعریف تمجید‌ها حدودا ماهی ۵۰۰۰۰۰ دلار کسب درآمد میکرد. جوایز بسیار زیادی از جمله (Lou Marsh Trophy) و (Lionel Conacher Award) به او اعطا شد و در سال ۱۹۸۷ توسط آسوشیتد پرس به عنوان ورزشکار سال انتخاب شد.
جانسون در ۲۴ سپتامبر سال ۱۹۸۸ جای پای خود به عنوان پسر طلایی دو و میدانی را محکم کرد، آن هم در یکی از رقابتی ترین مسابقه‌های دو ۱۰۰ متر و دوندگی برای رسیدن به مدال المپیک و ثبت رکورد جدید ۹.۷۹ ثانیه.
متاسفانه، پایان دوره حرفه ای جانسون در اینجا رقم خورد.
۳ روز بعد، مرکز کنترل دوپینگ المپیک در نمونه ادرار جانسون ردی از یک استروئید آنابولیک را کشف کرد.
اما آن دارو چه بود؟
استانوزولول یا همان وینسترول.
جانسون در ابتدا مصرف استروئید را انکار کرد، اما به هر حال رکورد ثبت شده توسط او بلافاصله پاک شد و همچنین رکورد سال قبل او. بعد ها، او اعتراف کرد که از سال ۱۹۸۱ از استروئیدهایی نظیر وینسترول و تستوسترون استفاده میکرده است، و هنگامی که در سال ۱۹۹۳ دوباره تست دوپینگ او مثبت شد مادام العمر از شرکت در رقابت‌های دوندگی حرفه ای محروم شد.
اگرچه جانسون باعث شهرت استانوزولول شد، اما دوندگان، بدنسازان و ورزشکاران دیگر خیلی قبل تر از جانسون از آن استفاده میکردند و هنوز هم استفاده میکنند.
وینسترول – استنازول را به عنوان یکی از بهترین استروئیدها برای دوره کات میشناسند که میتواند باعث عضله سازی متوسط بدون افزایش آب بدن شود. اما دانش در این مورد چه میگوید؟ اما چرا برای دریافت مزایای آن هنوز هم ورزشکاران حاضرند خود را در خطر محرومیت قرار دهند؟ و عوارض جانبی آن چه می‌باشد؟
در این مقاله قرار است شما پاسخ تمام این سوالات و مطلب بیشتری را دریافت کنید. در این مقاله خواهید آموخت :
- وینسترول چیست
- چرا افراد از وینسترول استفاده میکنند
- عوارض جانبی وینسترول چه می‌باشد
- چگونه می‌توان فردی که از وینسترول استفاده می‌کند را تشخیص دهیم
- و مطالب بیشتر
بیایید شروع کنیم.
وینسترول – استنازول چیست؟
وینسترول که همچنین با نام “ وینی “ نیز شناخته میشود نام تجاری استروئید آنابولیک مصنوعی ای به نام استانوزولول می‌باشد. برای ادامه مقاله من تنها از نام وینسترول استفاده خواهم کرد، زیرا در بین مردم نیز به همین نام شناخته میشود. این دارو اغلب در فرم قرص به فروش می‌رسد که معمولا این محصول چیزی شبیه تصویر است :
نکته : وینسترول توسط آزمایشگاه‌های گوناگونی در سراسر جهان ساخته میشود، بنابراین شکل، سایز و رنگ قرص‌ها اغلب در هر محصولی متفاوت از دیگر محصولات می‌باشد).
وینسترول همچنین در فرم مایع قابل تزریق نیز وجود دارد، اما بیشتر مصرف کنندگان آن فرم قرص را ترجیح میدهند. وینسترول در سال ۱۹۶۲ اختراع شد، هنگامی که شیمیدان‌های لابراتوری وینتروپ فرم طبیعی استروئید ساخته شده در بدن را به نام دی هیدرو تستوسترون (DHT) اصلاح کردند.
(DHT) یک هورمون آندروژن می‌باشد، به این معنی که میتواند باعث بهبود ویژگی‌‌های مردانه نظیر افزایش رویش موی صورت و بدن، کلفتی صدا و تولید سبوم (چربی پوست) شود. این هورمون همچنین باعث کاهش رشد فولیکول‌های مو در سر میشود و یکی از عوامل اصلی ایجاد الگوی ریزش موی مردانه در نظر گرفته میشود.
برای ساخت وینسترول، شیمیدان‌ها میبایست مولکول (DHT) را اصلاح کنند تا اثر عضله سازی آن بیشتر و عوارض جانبی آن کاهش یابد. در ادامه خواهید آموخت که آنها چگونه این کار را انجام دادند و چرا از اهمیت زیادی برخوردار است.
استفاده از وینسترول در دهه ۶۰ میلادی در انسان‌ها برای درمان شرایطی نظیر پوکی استخوان، تجزیه عضلانی و عدم رشد کافی در کودکان مورد تایید قرار گرفت. اما چند دهه بعد، سازمان غذا و دارو لیست موارد استفاده مورد تائید وینسترول – استنازولرا کاهش داد و تنها در چند مورد بسیار نادر اجازه قانونی مبنی بر استفاده از وینسترول صادر شد.
اگرچه در آن زمان تولید بسیاری دیگر از استروئیدهای آنابولیک ممنوع شده بود، اما بسیاری از ورزشکاران سطح بالا از این خوش شانسی برخوردار بودند که از وینسترول استفاده کنند، زیرا تولید آن به شکل حرفه ای همچنان ادامه داشت. یکی از دلایلی که این دارو در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بین ورزشکاران از جمله بن جانسون محبوب بود همین جریان است.
استفاده از وینسترول همچنان در برخی موارد پزشکی مجاز می‌باشد، اما هیچ کمپانی دارویی از سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده آمریکا وینسترول را تولید نکرده است. چندین کمپانی هایی در اروپا هستند که وینسترول را تحت نام تجاری استرومبا به فروش میرسانند، اما بیشتر وینسترول – استنازول موجود در آمریکا حاصل تولید آزمایشگاه‌های شخصی یا به اصطلاح “ پخت “ استروئید توسط افراد متفرقه در مکان هایی نظیر مکزیک یا تایلند می‌باشد.
وینسترول همچنین به چندین دلیل به حیوانات نیز داده میشود، که معروف ترین استفاده از وینسترول – استنازولدر اسب‌های مسابقه ای به منظور بهبود عملکرد آنها می‌باشد (اسب‌ها نیز با مصرف استروئید میتوانند سریع تر بدوند).
چرا مردم از وینسترول – استنازولاستفاده میکنند؟
دلیل اصلی استفاده مردم از وینسترول همان دلایلی می‌باشد که آنها به سراغ دیگر استروئیدها نیز میروند. آنها به دلایل زیر از وینسترول استفاده میکنند :
- عضله سازی
- چربی سوزی
- افزایش قدرت
استروئیدهای آنابولیک بسیاری میتوانند این کار‌ها را انجام دهند، اما چه چیزی وینسترول را خاص کرده است؟ چرا بسیاری از ورزشکاران به جای تستوسترون و ترنبولون از این دارو استفاده میکنند؟ به منظور اینکه بفهمید چرا وینسترول – استنازول نسبت به دیگر استروئیدها خاص تر می‌باشد، باید در مورد نحوه عملکرد آن بدانید.
استروئیدها چگونه کار میکنند
اکثر سلول‌های بدن شما روی سطح خود دارای پروتئین‌های مخصوصی به نام گیرنده‌های آندروژن هستند. شما میتوانید این پروتئین‌ها را همانند یک صندوق پستی در نظر بگیرید که تنها میتوانند پیام‌های تستوسترون یا دیگر هورمون‌های مشابه در جریان خون را دریافت کنند. هنگامی که یک مولکول تستوسترون یا دیگر استروئیدها به گیرنده‌های آندروژن متصل میشوند، پیام آنها به هسته سلول انتقال داده میشود که این امر رفتار سلول را تغییر میدهد.
همانطور که احتمالا میدانید، پیام اصلی که استروئیدها به سلول میفرستند عضله سازی می‌باشد. محققان به این فرایند اثر آنابولیک استروئید می‌گویند. به عبارتی، یک استروئید آنابولیک همانی است که باعث بهبود رشد بافت ها، از جمله بافت‌های ماهیچه ای میشود. استروئیدها همچنین سیگنال‌های دیگری را نیز به سلول‌ها ارسال میکنند، و بسیاری از این پیام‌ها عمدتا با عنوان اثرات آندروژنیک شناخته میشوند.
آندروژنیک به معنی ماده ای است که میتواند ویژگی‌‌های مردانه را بهبود دهد، نظیر رویش مو صورت و سینه، کلفتی صدا، تغییر در ساختار چانه، پرخاشگری، آکنه و دیگر موارد. به عبارت دیگر، تاثیرات آندروژنیک استروئیدها عمدتا همان عوارض جانبی هستند که بسیاری از افراد خواهان جلوگیری از بروز آنها میباشند. با این حال، هنوز هم بسیاری از عوارض جانبی دیگر غیر مرتبط با تاثیرات آندروژنیک وجود دارد، بنابراین تنها به این دلیل که یک استروئید بیش از حد آندروژنیک نمیباشد به این معنی نیست که ایمن است.
دانشمندان برای دهه‌ها است که میدانند استروئیدها هم دارای تاثیرات آنابولیک و هم تاثیرات آندروژنیک هستند، و در تحقیقات جدید تر انجام شده معیاری به نام نسبت بندی قدرت آنابولیک : آندروژنیک ایجاد شده است.
از این مقیاس برای تعیین میزان قدرت عضله سازی یک استروئید نسبت به میزان عوارض جانبی ناخواسته آن استفاده میشود. دانشمندان از تستوسترون به عنوان مبنا استفاده میکنند که نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک آن ۱۰۰ : ۱۰۰ می‌باشد.
کم و بیش دیگر استروئیدهایی که در مورد آنها شنیده اید از جمله ترنبولون، ناندرولون، دیانابول و دیگر استروئیدها همگی مشتقاتی از تستوسترون هستند که در ساختار شیمیایی آنها تغییراتی صورت گرفته است که یا قدرت آنابولیکی آنها افزایش یابد یا عوارض جانبی آندروژنیک آنها کاهش پیدا کند.
با این بیان، اساسا آنها به نوعی همان تستوسترون هستند که به منظور افزایش بیشتر عضله سازی و عوارض جانبی کمتر طراحی شده‌اند. اکنون لازم به ذکر است که بیشتر تحقیقات انجام شده برای تعیین میزان نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک استروئیدها بر اساس تحقیقاتی روی بافت‌های ماهیچه ای موش‌ها می‌باشد. همچنین باید گفت که محققان تمرکزشان روی ماهیچه بالا برنده مقعد یا ماهیچه احاطه کننده دور مقعد بوده است که این ماهیچه یک ماهیچه صاف می‌باشد و نه ماهیچه اسکلتی.
از آنجایی که انسان‌ها موش هایی بزرگ نیستند و ماهیچه صاف نیز همانند ماهیچه اسکلتی نمیباشد، برخی از دانشمندان توصیه کرده‌اند که ما میبایست به تحقیقات انجام شده روی نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک استروئیدها کمی با دیده تردید نیز نگاه کنیم و آن را ۱۰۰% قطعی ندانیم. با این بیان، و با وجود کمبود اطلاعات، این مقیاس همچنان یک نقطه شروع خوب برای تعیین میزان پتانسیل عضله سازی استروئیدها در مقایسه با عوارض جانبی آنها می‌باشد.
چرا بدنسازان از وینسترول – استنازول استفاده میکنند
دلیل اصلی استفاده بدنسازان و ورزشکاران از استنازول این است که نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک آن بسیار مناسب و دلخواه می‌باشد. باید گفت که قدرت عضله سازی وینسترول حتی از تستوسترون خالص نیز بیشتر می‌باشد و دارای عوارض جانبی آندروژنیک کمتری نسبت به آن می‌باشد. به طور دقیق تر، نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک وینسترول -استنازول ۳۲۰ : ۳۰ می‌باشد.
برای مقایسه، نسبت قدرت آنابولیک به آندروژنیک تستوسترون ۱۰۰ : ۱۰۰ می‌باشد. ااستروئیدهای خشن تر نظیر ترنبولون، دارای قدرت آنابولیک به آندروژنیک ۵۰۰ : ۵۰۰ میباشند و استروئیدهای ضعیف تر نظیر بولدنون دارای نسبت ۱۰۰ : ۵۰ می‌باشد.
اکنون با توجه به دانش پیچیده در مورد استروئیدها، این موضوع نشان دهنده این نیست که وینسترول – استنازول دقیقا میتواند سه برابر تستوسترون عضله سازی کند. با این بیان، نکته مهمی که باید بدانید این است که میلی گرم به میلی گرم، وینسترول – استنازول کارامد تر از تستوسترون در عضله سازی می‌باشد و میتواند عوارض جانبی منفی کمتری را نیز داشته باشد.
این موضوع مخصوصا برای زنان مهم می‌باشد که اغلب آنها از دارو‌های آندروژنیک قوی به دلیل عوارض جانبی شدید و بروز صفات مردانه استفاده نمیکنند (نظیر ترنبولون).
اگر یک مرد از استروئیدهای آندروژنیک قوی استفاده کند، عوارض کوتاه مدت آن معمولا مواردی هستند که آنها بالاخره در یک نقطه از زندگی خود آنها را تجربه خواهند کرد :
- ریزش موی سر
- موی صورت و بدن ضخیم تر
- آکنه و پوست چرب
- کلفتی صدا
- پوست سفت تر
- افزایش پرخاشگری
- ناباروری
اساسا، بروز این عوارض همانند یک دوره بلوغ برای بزرگسالان می‌باشد.
اگر یک خانوم از یک استروئید آندروژنیک قوی استفاده کند، او نیز میتواند عوارض جانبی بالا را تجربه کند و همینطور عوارض جانبی ذکر شده در زیر :
- بزرگی قابل توجه سایز کلیتوریس، که در برخی موارد میتواند همانند یک آلت کوچک مردانه نیز شود.
- رشد و تغییر شکل فک
- بی نظمی در قاعدگی
- کوچک شدن سینه ها
- بیماری‌های مادر زادی کودک
- افسردگی شدید
به همین دلیل است که بسیاری از بدنسازان زنی که برای سال‌ها از استروئیدهای قدرتمند استفاده کرده‌اند، میتوانند در نهایت ظاهری کاملا مردانه پیدا کنند، مثل تصویر زیر :
اما به دلیل رتبه پایین آندروژنیک وینسترول، این دارو با احتمال بسیار کمتری ممکن است باعث بروز چنین عوارض جانبی در زنان شود. به همین دلیل است که بدنسازان و ورزشکاران زنی که خواهان قدرت عضله سازی استروئیدها هستند از وینسترول استفاده میکنند.
با این بیان، اما تحقیقات بلند مدت بسیار کمی در مورد تاثیر استروئیدها روی زنان انجام شده است (و بسیار کمتر در مورد مردان)، بنابراین غیر ممکن است که در اینجا عوارض جانبی مصرف بلند مدت وینسترول پس از چند سال را بخواهیم شرح دهیم. اما احتمالا اگر خانمی از وینسترول در مدت زمان طولانی و با دوز‌های بالا استفاده کند، او همچنان میتواند تا حدودی بروز برخی صفات مردانه را تجربه کند. این بخشی از معادله مصرف استروئیدها می‌باشد.
یک ویژگی منحصر به فرد دیگر وینسترول – استنازول این است که بر خلاف بسیاری از استروئیدهای دیگر نمی‌تواند به استروژن تبدیل شود. همانطور که ممکن است بدانید، یکی از مشکلات اصلی بسیاری از استروئیدها این است که علیرغم افزایش عضله سازی، آنها همچنین سطح استروژن را نیز در بدن افزایش میدهند.
اما چرا؟
در مردان استروژن توسط آنزیمی به نام آروماتاز ساخته میشود، که میتواند طی فرایندی به نام آروماتیزاسیون بخشی از تستوسترون را تبدیل به استروژن کند. هنگامی که سطح تستوسترون در محدوده نرمال و سالم خود باشد، سطح استروژن نیز در مردان نسبتا پایین حفظ میشود. اما هنگامی که سطح تستوسترون ۳، ۵ یا ۱۰ برابر بیشتر از حد نرمال خود شود، که هنگام مصرف استروئیدها این اتفاق روی میدهد، سطح استروژن نیز به همان نسبت افزایش پیدا می‌کند.
برخی استروئیدها نظیر دیانابول، به راحتی در بدن به استروژن تبدیل میشوند. این امر میتواند در مردان باعث بروز صفات زنانه بسیاری از جمله بزرگی نامتعارف سینه ها، احتباس آب و افزایش چربی بدن شود. به منظور مقابله با این عوارض جانبی، بسیاری از ورزشکاران از استروژن بلاکر‌ها (که آنها نیز دارای عوارض جانبی مخصوص به خود هستند) استفاده میکنند، اما انجام این کار نیز خود یک مشکل را ایجاد می‌کند :
استروژن خود در رشد عضلات دارای نقش مهمی می‌باشد و کاهش بیش از حد سطح آن میتواند مزایای عضله سازی استروئیدها را کاهش دهد. استروژن دارای نقش‌های زیر می‌باشد :
- استروژن دارای نقش مهمی در ریکاوری و ترمیم عضلات از طریق بهبود قابلیت ماهیچه در جذب گلوکز و بهبود سطح هورمون رشد می‌باشد.
- استروژن از طریق افزایش تعداد گیرنده‌های آندروژن روی سلول‌های ماهیچه ای میتواند باعث بهبود واکنش بدن به استروئیدهای آنابولیک شود.
- استروژن از طریق افزایش سطح سروتونین میتواند باعث شود تا شما سخت تر تمرین کنید که همین امر باعث افزایش سطح برانگیختگی، تمرکز و افزایش پیشرفت بیشتر در تمرینات میشود.
اما چگونه میبایست بدون بزرگ شدن سینه ها، پف کردگی بدن و افزایش چربی از مزایای استروژن بهره برد؟ وینسترول بخشی از پاسخ این سوال می‌باشد.
از آنجایی که وینسترول – استنازول یا استنازول به استروژن تبدیل نمی‌شود، با هر مقدار مصرف از آن شما شاهد عوارض جانبی حاصل از افزایش بیش از حد سطح استروژن نخواهید بود (البته به این معنی نیست که شما تجربه دیگر عوارض جانبی را نخواهید داشت که در ادامه به آن خواهیم پرداخت). به همین دلیل است که ورزشکارانی که خواهان افزایش رشد عضلات، افزایش قدرت و عملکرد بدون پف کردگی و افزایش چربی خود هستند به سراغ مصرف وینسترول میروند.
اکنون باید گفت که استروئیدهایی که باعث افزایش سطح استروژن نمیشوند معمولا در زمینه عضله سازی کارایی کمتری را دارند. به همین دلیل است که افرادی که تنها از وینسترول استفاده میکنند معمولا نمیتوانند افزایش سایز قابل توجهی نظیر مصرف تستوسترون، دیانابول یا دیگر استروئیدهای تبدیل شونده به استروژن را داشته باشند.
و به همین دلیل است که اگرچه وینسترول دارای قدرت آنابولیکی بیشتری نسبت به تستوسترون می‌باشد اما به اندازه آن در زمینه عضله سازی کارایی ندارد. به لطف عدم تبدیل وینسترول به استروژن در بدن، این دارو نمی‌تواند باعث احتباس آب یا افزایش چربی بدن شود که همین امر آن را برای دوره کات یا یک دوره افزایش حجم خشک ایده آل کرده است.
در آخر، دلیل دیگری که بسیاری از بدنسازان و ورزشکاران مایل به مصرف وینسترول هستند این است که این دارو به خوبی میتواند با دیگر استروئیدها در جهت بهبود رشد عضلات کار کند. وینسترول – استنازول این کار را از طریق کاهش سطح پروتئین (SHBG) در خون انجام میدهد. این پروتئین از طریق اتصال به مولکول‌های تستوسترون و جلوگیری از ارسال پیام آن به سلول تاثیر تستوسترون در بدن را تحت کنترل خود دارد.
با کاهش سطح (SHBG) در خون، وینسترول میتواند تاثیر دیگر استروئیدهای مصرف شده توسط فرد را افزایش دهد. اگرچه تمام استروئیدهای آنابولیک دیگر نیز باعث کاهش سطح (SHBG) میشوند، اما وینسترول این کار را به شکل مخصوصی انجام میدهد.
یک نمونه خوب در این مورد یک تحقیق انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه هامبورگ می‌باشد. در این تحقیق آنها به ۲۵ مرد و زن جوان ۰.۲ میلی گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن وینسترول به مدت ۳ روز دادند. این دوز را می‌توان یک دوز کوچک برای بدنسازان در نظر گرفت. دانشمندان از قبل میزان سطح (SHBG) و دیگر هورمون‌ها را اندازه گیری کرده بودند و همینطور سطح آن را در روز‌های ۵، ۶، ۷ و ۸ روز پس از مصرف وینسترول نیز اندازه گیری کردند.
دانشمندان دریافتند که مصرف وینسترول – استنازول پس از یک هفته توانسته بود سطح (SHBG) را به میزان ۴۸% به طور میانگین کاهش دهد. برای مقایسه، تستوسترون معمولا میتواند سطح (SHBG) را حدود ۳۰% کاهش دهد. تمام این موارد نشان میدهند که وینسترول به طور کلی میتواند کارایی دیگر استروئیدهای مصرفی را افزایش دهد و خود نیز در رشد عضلات میتواند کمک کننده باشد. به همین دلیل است که بیشتر افراد آگاه در مورد استروئیدها معمولا وینسترول را همراه با دیگر استروئیدها نظیر تستوسترون مصرف میکنند.
عوارض جانبی وینسترول چه می‌باشد؟
اکنون شما در مورد تمام مزیت‌های وینسترول میدانید. اما در مورد عوارض جانبی آن چه؟ اگر در اینترنت چرخی بزنید، اصلی‌‌ترین هشدارهایی که مردم در مورد مصرف وینسترول به شما میدهند موارد زیر می‌باشد :
- آسیب کبدی
- کاهش تولید طبیعی تستوسترون و کوچک شدن بیضه ها
- درد مفاصل
- آکنه
- خطر سمی بودن در صورت تقلبی بودن محصول
بیایید با هم هر کدام را جداگانه بررسی کنیم.
آسیب کبدی
دو روش اصلی برای مصرف استروئیدها وجود دارد :
- خوراکی در فرم قرص
- تزریقی در فرم مایع
اکثر بدنسازان استروئیدها را تزریق میکنند که این تزریق شامل ترکیب استروئید و روغن و سپس تزریق آن در یک بافت چربی بدن مثل باسن یا ران می‌باشد. این ذخایر چربی و استروئیدها به آرامی در بدن تجزیه شده و جذب جریان خون میشوند، جایی که استروئیدها میتوانند کارایی خود را نشان دهند.
مزیت این روش این است که استروئیدها به آسانی جذب بدن میشوند و چندین استروئید را می‌توان با هم مخلوط و در یک تزریق وارد بدن کرد و همچنین استروئیدها به منظور وارد شدن به جریان خون نیازی نیست که از سیستم گوارشی عبور کنند. اما نکته منفی این روش این است که حداقل هفته ای یک بار یا چندین مرتبه در هفته میبایست سوزن را برای تزریق وارد بدن خود کنید که برای برخی‌‌ها ناخوشایند است.
اما استروئیدهای خوراکی کمی متفاوت تر عمل میکنند. اکثر استروئیدها در طول فرایند هضم نابود میشوند. شما میتوانید یک بطری کامل از تستوسترون را بخورید، در این حالت تنها مقدار بسیار کمی از آن وارد جریان خون خواهد شد. احتمالا این افزایش در سطح خون آن قدری نخواهد بود که حتی در تست دوپینگ مشخص شود.
دلیل اصلی این امر این است که استروئیدها قبل از ورود به جریان خون در ابتدا میبایست از کبد عبور کنند. کبد با استفاده از آنزیمی به نام (17beta-HSD) میتواند استروئیدها را تجزیه کند (پس به یاد داشته باشید که دفعه بعد اگر کسی به شما گفت که نباید گوشت بخورید زیرا در آن هورمون وجود دارد، باید بدانید که بخش اعظمی از این هورمون در طول فرایند هضم نابود میشود).
بنابراین، چگونه باید مطمئن شویم که به استروئید در طول گذر از کبد آسیبی وارد نمی‌شود؟ از طریق اصلاح ساختار شیمیایی آن تا توسط آنزیم (17beta-HSD) تجزیه نشود. نیازی نیست که در مورد فرایند انجام این کار وارد جزئیات زیادی شویم، اما خلاصه داستان این است که این کار با ترکیب خاصی از اتم‌های کربن و هیدروژن و قرار دادن آن در مولکول استروئید انجام میشود.
به این فرایند با عنوان (c-17alpha alkylation) اشاره میشود، و استروئیدهایی که توسط این فرایند تولید شده‌اند را استروئیدهای آلکیل دار شده می نامند. هنگامی که کبد سعی می‌کند یک استروئید آلکیل دار شده را تجزیه کند، از پس این کار بر نمیاید و آن استروئید به راحتی از کبد عبور کرده و وارد جریان خون شده و میتواند دستور رشد به عضلات را صادر کند.
یک نکته منفی بزرگ در مورد استروئیدهای آلکیل دار شده وجود دارد و آن هم آسیب کبدی می‌باشد. دانشمندان هنوز کاملا مطمئن نیستند که چرا و چگونه این اتفاق رخ میدهد، اما امیدوار کننده ترین تئوری این است که اینطور به نظر می‌رسد کبد به استروئیدهای آنابولیک به شدت حساس می‌باشد. در این حالت هنگامی که کبد قادر به تجزیه استروئیدها نباشد (همانند مصرف استروئیدهای خوراکی نظیر وینسترول) مقادیر اضافه استروئیدها میتواند باعث آسیب به کبد و نارسایی در آن شود.
رایج ترین فرم آسیب کبدی با نام کلستاز کبدی شناخته میشود، که یک شرایط پزشکی می‌باشد که طی آن جریان صفرا از کبد به سیستم گوارشی دچار اختلال میشود. این امر باعث تجمع نمک صفرا، بیلی روبین و دیگر ترکیبات گوارشی در کبد و خون میشود که میتوانند مشکلات زیر را به همراه داشته باشد :
- مدفوع رسی رنگ
- ادرار کهربایی رنگ
- یرقان
- خارش
- حالت تعوع
- درد معده
- کاهش اشتها
- خستگی
- مرگ بافت کبد
علائم شدیدتر میتواند شامل التهاب کبد، کیست‌های خونی روی کبد، خون ریزی داخلی و فرم‌های مختلفی از سرطان کبد باشد. اما خبر خوب این است که برای بروز چنین عوارض جانبی خطرناکی شما میبایست در بلند مدت یا با دوز‌های بسیار بالای وینسترول – استنازول سر و کار داشته باشید. به همین دلیل است که اکثر مصرف کننده‌های آگاه استروئید معمولا استروئیدهای خوراکی را در یک بازه زمانی ۸-۱۲ هفته ای یا کمتر مصرف میکنند و سپس مصرف را قطع میکنند.
با این بیان، اما هیچ تحقیق بلند مدتی حتی روی دوز‌های کوچک وینسترول – استنازول و تاثیر آن روی کبد وجود ندارد یا اینکه ترکیب وینسترول با دیگر استروئیدهای آنابولیک در بلند مدت میتواند چه تاثیری روی سلامت کبد داشته باشد. اما به هر حال نکته مهم این است که استروئیدهای خوراکی نظیر وینسترول در زمینه سلامت کبد خطرناک تر از استروئیدهای تزریقی هستند. همچنین راهی وجود ندارد که تاثیرات بلند مدت مصرف وینسترول روی سلامت خود را حدس بزنید.
کاهش تولید طبیعی تستوسترون و کوچک شدن بیضه ها
همانند هر استروئید دیگری، وینسترول – استنازول نیز باعث کاهش تولید طبیعی تستوسترون در بدن میشود. این یک عارضه جانبی غیر قابل اجتناب و غیر قابل تغییر تمام استروئیدها می‌باشد و چیزی نیست که بتوان آن را کاهش، اصلاح یا تغییر داد. ممکن است گاهی از برخی از افراد بشنوید که فلان استروئید باعث کاهش سطح تستوسترون آنها نشده است، اما در اکثر موارد یا این افراد دروغ می‌گویند، یا در مورد سطح نرمال تستوسترون بدن خود چیزی نمیدانند یا اینکه از یک محصول تقلبی استفاده میکنند.
به منظور فهم اینکه چرا با مصرف هر استروئیدی همیشه تولید طبیعی تستوسترون بدن کاهش پیدا می‌کند، شما ابتدا باید بفهمید که تستوسترون در بدن چگونه تولید میشود. این یک فرایند نسبتا پیچیده چند مرحله ای می‌باشد اما آن را برای شما ساده توضیح میدهم. هنگامی که این موضوع را درک کنید، از بیش از ۹۹% مردم دانش بسیار بیشتری در مورد نحوه عملکرد استروئیدها خواهید داشت.
همانطور که میدانید، تستوسترون در بیضه‌ها در مردان و در تخمدان‌ها در زنان تولید میشود. هنگامی که سطح تستوسترون در بدن شروع به کاهش می‌کند، قسمتی از مغز به نام هیپوتالاموس این موضوع را حس می‌کند و هورمونی به نام هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (GnRH) آزاد سازی می‌کند.
در گام بعد، غده هیپوفیز سطح بالای (GnRH) را حس می‌کند که این امر باعث آزاد سازی دو هورمون دیگر به نام‌های (LH) و (FSH) میشود. در آخر، این دو هورمون سلول‌های ویژه ای در بیضه‌ها به نام سلول‌های لیدیگ را مورد هدف قرار میدهند تا تستوسترون تولید شود. همچنان که سطح تستوسترون افزایش میابد، هیپوتالاموس تولید (GnRH) را کمتر می‌کند، در نتیجه تولید تستوسترون نیز کاهش پیدا می‌کند و این چرخه همیشه در بدن در حال تکرار است.
در یک فرد سالم این سیستم به شکل فوق‌العاده ای عمل می‌کند و سطح تستوسترون را همیشه نسبتا در یک بازه نرمال حفظ می‌کند. اما همه چیز زمانی تغییر می‌کند که شما استروئیدهای آنابولیک را وارد سیستم بدن خود کنید. حجم بیش از حد تستوسترون ورودی به بدن باعث میشود تا هیپوتالاموس کم و بیش تولید (GnRH) را متوقف کند، که این امر نیز باعث عدم تولید (LH) و (FSH) میشود که نتیجه نهایی آن توقف تولید طبیعی تستوسترون در بدن می‌باشد.
در کوتاه مدت (چند روز) تولید طبیعی تستوسترون در بدن تقریبا به صفر می‌رسد و در بلند مدت (چند ماه) سایز بیضه‌ها کاهش پیدا می‌کند. تنها راه افزایش تولید طبیعی تستوسترون بدن و افزایش سایز بیضه‌ها در این زمان توقف مصرف استروئیدها می‌باشد. حتی با انجام این کار نیز حدود ۲-۴ ماه طول خواهد کشید تا سطح تولید طبیعی تستوسترون و سایز بیضه‌ها به حالت قبل از مصرف استروئیدها برسد.
به یاد داشته باشید که این رویه در مورد دارو‌های شبه استروئید نظیر (SARMs) و پروهورمون‌ها نیز صدق می‌کند. این دارو‌ها نیز به شکل غیر مستقیم باعث افزایش سطح هورمون‌های آنابولیک در بدن میشوند که همان تاثیر کاهش تولید طبیعی تستوسترون را در بدن در پی خواهد داشت. وینسترول – استنازولیک مشتق قوی تر از تستوسترون می‌باشد و تمام موارد گفته شده در بالا را با آن تجربه خواهید کرد. تحقیقات در مورد اثر وینسترول روی بدن انسان بسیار اندک میباشند، بنابراین ما نمیدانیم که در مقایسه با دیگر استروئیدها، وینسترول میتواند چه تاثیری را روی سطح طبیعی تستوسترون بدن داشته باشد.
به دلیل اینکه وینسترول نیز کم و بیش شبیه تستوسترون در بدن عمل می‌کند، پس به احتمال زیاد همان تاثیرات مشابه را خواهد داشت. در کوتاه مدت شما میتوانید با مصرف آن انتظار یک کاهش سطح قابل توجه در تولید تستوسترون بدن و همچنین در بلند مدت کاهش سایز در بیضه‌های خود را انتظار داشته باشید و همچنین مسیر ریکاوری بدن شما پس از قطع مصرف وینسترول سخت می‌باشد.
درد مفاصل
اگر در مورد عوارض جانبی وینسترول- استنازول در اینترنت جستجو کنید اغلب می‌بینید که مردم ادعا میکنند که وینسترول استنازول باعث شده تا مفاصل آنها سفت و دردناک باشد. اما احتمال اینکه آنها اشتباه کنند زیاد است. همانطور که میدانید میزان احتباس آب وینسترول در بدن بسیار اندک یا صفر می‌باشد که همین امر باعث میشود تا شما فیزیکی کم چرب تر و پرتر و خشک تر داشته باشید. ممکن است گاهی از برخی بدنسازان این ادعا‌های بی پایه و اساس را شنیده باشید که وینسترول این کار را از طریق کشیدن آب مفاصل انجام میدهد.
اما آنها اشتباه میکنند. اگرچه وینسترول استنازول همانند دیگر استروئیدها باعث احتباس آب در بدن نمی‌شود، اما همچنین باعث کم آبی بدن یا کشیدن آب مفاصل یا دیگر بخش‌های بدن نیز نمی‌شود.
دو توضیح احتمالی مبنی بر شکایت بدنسازان از درد مفصل هنگام مصرف وینسترول وجود دارد :
- آنها در مورد این عارضه جانبی خوانده اند و فرض میکنند که این عارضه برای آنها هم اتفاق خواهد افتاد و سپس آنها با همین تلقین به خود ممکن است درد‌های مفصلی را تجربه کنند.
- آنها بیش از حد سنگین و با حجم تمرینی زیادی تمرین میکنند که با مصرف وینسترول استنازول استنازول انجام اینگونه تمرینات ممکن است. در این حالت به دلیل افزایش بیش از حد فشار و حجم تمرینی مفاصل آنها شروع به درد گرفتن می‌کند که این تقصیر وینسترول نیست.
در واقع، استروئیدها عموما باعث بهبود رشد بافت ها، ترمیم و ریکاوری میشوند. بنابراین با مصرف استروئیدها نظیر وینسترول استنازول شما باید انتظار تقویت و روانی مفاصل را داشته باشید نه ضعیف شدن آنها. اگرچه ممکن است برخی استروئیدها باعث درد مفاصل شوند، اما ما واقعا شواهد کافی برای اطمینان از این موضوع را نداریم و تحقیقات بسیار اندکی به این نتیجه رسیده اند و نمی‌توان به آنها استناد کرد.
آکنه
آکنه توسط یک باکتری که عمدتا در چربی پوست سکونت دارد ایجاد میشود. دانشمندان کاملا نمیدانند که چرا و چگونه این آکنه‌ها ایجاد میشوند اما در مجموع چیزی که مشخص است این است که افزایش چربی پوست میتواند باعث افزایش آکنه‌ها نیز شود. آکنه‌ها معمولا حدود سنین بلوغ به لطف افزایش سریع سطح هورمون‌های آندروژنیک (در مردان و زنان) ایجاد میشوند.
این هورمون‌ها به شکل قابل توجهی باعث افزایش تولید چربی پوست میشوند که نتیجه آن میتواند ایجاد آکنه باشد. تستوسترون و دیگر استروئیدها نیز همچنین باعث افزایش تولید چربی در پوست میشوند که همین امر احتمال ایجاد آکنه یا بدتر کردن وضعیت آکنه‌های موجود را افزایش میدهد.
معمولا بیشترین تراکم ایجاد آکنه در نواحی سرشانه، سینه و پشت بالایی می‌باشد، نظیر تصویر زیر :
و اگر فکر می‌کنید به دلیل اینکه اکنون آکنه ندارید پس در برابر این عارضه ایمن هستید باید در تفکر خود یک ارزیابی مجدد انجام دهید. پیت رابیش، پاورلیفتری که در مورد مصرف استروئید به وضوح صحبت کرده است نیز قبل از مصرف استروئید پوستی کاملا صاف و شفاف داشت. اما تنها چند ماه پس از مصرف استروئیدها او در اینباره اینگونه میگوید “ بسیار بد است زمانی که کسی به آرامی به پشت شما دست میزند و شما درد بسیار وحشتناکی را حس می‌کنید. “
اما بدتر اینکه او میگوید پس از قطع مصرف استروئیدها وضعیت او بدتر نیز شد و تا زمانی که به متخصص پوست مراجعه و دریافت دارو‌های ضد آکنه را شروع نکرده بود این آکنه‌ها از بین نرفته بودند. تحقیق کاملا مرتبطی در مورد وینسترول – استنازول و آکنه وجود ندارد اما اینطور به نظر می‌رسد که بروز این عارضه با وینسترول وینسترول خفیف تر از تستوسترون می‌باشد.
با این بیان، واکنش بدن هر فردی به وینسترول – استنازولمتفاوت است و ممکن است برخی افراد دچار آکنه بیشتر یا کمتر از دیگران شوند. اگرچه آکنه یک عارضه جانبی موقت وینسترول می‌باشد، اما جای زخم‌های آن میتواند دائمی باشد.
خطر سمی بودن در صورت تقلبی بودن محصول
در حال حاضر، هیچ کمپانی ای وینسترول – استنازول را برای مصرف انسانی تولید نمیکند که این یعنی کم و بیش تمام محصولات موجود در بازار تولید آزمایشگاه‌های شخصی می‌باشد یا کسانی که وینسترول را عرضه میکنند در واقع آن را از کمپانی‌های تولید کننده آن که برای مصارف حیوانی تولید شده‌اند دزدیده اند. و این یعنی شما سلامتی و جان خود را در دست افرادی کاملا غریبه و ناشناس قرار میدهید، که محصولات آنها تحت هیچ نظارت، مقررات یا تستی تولید میشوند.
تقاضا برای استروئیدها بیش از میزان عرضه آن است که همین امر میزان سود افراد تولید کننده را بالا برده و همین انگیزه تولید محصولات تقلبی میشود. بنابراین این استروئیدهای تقلبی یک مشکل بزرگ برای مصرف کنندگان آنها به شما می آیند.
از جمله این محصولات تقلبی می‌توان به استروئیدهای رقیق شده اشاره کرد که همانطور که میتوانید حدس بزنید این استروئیدها مخلوط با مواد بی اثر یا ترکیبات با قدرت کمی هستند که افراد تولید کننده برای سود بیشتر این ناخالصی‌ها را به کار میبرند. اگرچه این دسته از استروئیدهای تقلبی نتایج مناسب را به ارمغان نمی آورند، اما لزوما خطرناک نیز نیستند.
اما مشکل جدی تر در مورد استروئیدهای آلوده می‌باشد که اغلب دارای انواع مواد سمی نظیر فلزات سنگین، پاتوژن‌ها و انواع آلاینده‌ها هستند که میتوانند باعث ایجاد مشکلات بسیاری برای سلامت افراد شوند. در زمینه فلزات سنگین باید گفت که عوارض جانبی آنها ممکن است تا سال‌ها پس از قطع مصرف استروئیدهای آلوده نیز خود را نشان ندهند.
راهی نیست که مشخص کرد چند درصد استروئیدهای موجود در بازار آلوده هستند اما احتمالا درصد آن بالا می‌باشد. برای مثال، در یک تحقیق انجام شده توسط مرکز تحقیقاتی ضد دوپینگ اینطور مشخص شد که از ۷۰ استروئید آنابولیک توقیف شده توسط پلیس، ۳۴% آنها دارای ماده اصلی ذکر شده روی لیبل آنها نبودند. آنها همچنین دریافتند که بدون انجام تست‌های آزمایشگاهی پیچیده، اغلب بسیار دشوار است که بتوان فرق بین استروئیدهای اصل و تقلبی را تشخیص داد.
اگرچه آنها میزان آلاینده‌های موجود در این استروئیدها را اندازه گیری نکردند، اما به احتمال زیاد بیشتر آنها دارای انواع سموم و دیگر آلاینده‌ها و ناخالصی‌ها بوده‌اند. در پایان باید گفت که علیرغم برخی دارو‌های دیگر، تقلبی یا اصل بودن استروئیدها را نمی‌توان با تست‌های خانگی مشخص کرد. تنها کاری که تمام مصرف کنندگان استروئید میتوانند انجام دهند یافتن یک فروشنده قابل اعتماد و بررسی دقیق بسته بندی محصول می‌باشد و امید داشته باشند که محصول اصل است.
دیگر عوارض جانبی
وینسترول استنازول ، همانند تمام استروئیدها، باعث ایجاد عوارض جانبی بسیار زیاد دیگری نیز میشود که برای هر کدام می‌توان یک مقاله جداگانه نوشت. به جای شرح دادن کامل آنها، در اینجا یک لیست کوتاه از عوارض جانبی دیگری که وینسترول – استنازول میتواند برای شما به ارمغان آورد را آورده ام :
- بی خوابی
- عرق شبانه
- افزایش فشار خون
- ریزش مو
- اختلال در نعوظ
- ناباروری
- افزایش پرخاشگری
- افزایش احتمال بروز سرطان پروستات، مغز و سینه
- افزایش احتمال بروز بیماری‌های قلبی، کوچک شدن دائمی بیضه ها، مقاومت به انسولین، خون دماغ و دیگر مشکلات پزشکی.
اکنون در این مقطع ممکن است با خود فکر کنید که چرا اصلا کسی باید سراغ چنین دارویی برود؟
خوب، باید بگویم که پست زیر در یکی از فروم‌های بدنسازی گذاشته شده بود که فکر کنم پاسخ سوالتان باشد :
“ من واقعا می‌خواهم هنگامی که مردم من را میبینند بترسند. من می‌خواهم به شدت عضلانی و قدرتمند شوم. این چیزی است که برای خودم می‌خواهم. احتمالا هر زمان که توانش را داشته باشم از استروئیدهای آنابولیک بسیار زیادی استفاده خواهم کرد و این را مطلوب میدانم. من به هیچ وجه به سلامت بدنم اهمیتی نمیدهم تنها می‌خواهم به شدت حجیم و قوی شوم به طوری که حتی دیگر ظاهر انسان گونه ای نداشته باشم و بتوانم وزنه‌های به شدت سنگینی را لیفت کنم. مشخصا من دارای مشکلات ذهنی هستم اما نمیخواهم درمان شوم. من این را برای خودم می‌خواهم و حاضرم خوشحال بودن و سلامت بدنم را فدا کنم تا به آن نقطه برسم. می‌خواستم بدانم کس دیگری همانند من در اینجا وجود دارد؟ “
حقیقت این است که اکثر مصرف کنندگان استروئیدهای آنابولیک توجه چندانی به بدن خود، سلامت بلند مدت یا میزان طول عمر خود ندارند، حتی اگر خلاف این را ذکر کنند. آنها تنها میخواهند حجیم، کم چرب و خوش فرم باشند و آنها همین الان میخواهند به این خواسته‌ها برسند.
بسیاری از مصرف کنندگان استروئید ادعا دارند که تنها به روش صحیحی از استروئیدها مصرف میکنند و آنها کاری نمیکنند که به سلامت شان صدمه وارد شود. برای مثال در این زمینه مصرف کننده حرفه ای استروئید ریچ پیانای فقید زمانی گفته بود “ من به هیچ وجه و به هیچ عنوان سلامت و آینده خودم را فدای بدنسازی نمیکنم. “
او در سن ۴۶ سالگی فوت کرد، که احتمالا دلیل اصلی آن مصرف استروئید به مدت ۲۷ سال بود. خلاصه کلام این است که اهمیتی ندارد مصرف کنندگان استروئید چه می‌گویند، آنها سلامت خود را با مصرف استروئیدها به خطر میاندازند. راه‌هایی برای کاهش خطر نظیر عدم مصرف دوز‌های بسیار بالا و دوره‌های استراحت و دیگر روش‌ها وجود دارد، اما شما نمیتوانید این خطر را به کلی حذف کنید.
تشخیص مصرف وینسترول – استنازول
چگونه میتوانید بگویید که شخصی در حال مصرف وینسترول استنازول می‌باشد؟
اگر فردی تنها از وینسترول استفاده کند، اغلب بسیار سخت است که بگوییم آن فرد طبیعی کار می‌کند یا در حال مصرف استروئید است. دلیل این امر این است که وینسترول به اندازه دیگر استروئیدهای آنابولیک قوی تر عضله سازی نمیکند و اگرچه باعث افزایش حجم عضلات میشود، اما همانند آن عکس فیزیک‌های بسیار عظیم و کاملا خشک و تفکیک شده ای که در اینستاگرام می‌بینید نیست.
برای مثال در عکس‌های زیر نتیجه مصرف ۸ هفته ای وینسترول – استنازول را در فردی که نسبتا مبتدی بوده است را می‌بینید :
من این عکس را از فرومی که در آنجا بسیاری از مصرف کنندگان استروئید به راحتی در مورد نتایج خود صحبت میکردند آورده ام. در این مورد، فرد مصرف کننده از دوز‌های نسبتا کوچک در طول یک بازه زمانی نسبتا کوتاه استفاده کرده است. اگر شما از دوز‌های بیشتر در مدت زمان بیشتری استفاده کنید نتایج میتوانند قابل توجه تر نیز باشند.
اگرچه این فرد نسبت به حالت طبیعی پیشرفت بسیار سریع تری را داشته است، اما بدن او نشان نمیدهد که در حال مصرف استروئید می‌باشد.
در تصویر زیر نیز بن جانسون معروف را می‌بینید که در زمان خود از وینسترول،- استنازول تستوسترون و احتمالا چندین استروئید دیگر استفاده میکرده است :
همانطور که می‌بینید بدن او بسیار کم چرب و عضلاتش به خوبی تفکیک هستند، اما چنین بدنی را در اکثر باشگاه‌ها به عنوان مصرف کننده استروئید در نظر نمیگیرند.
در تصویر زیر نیز جنری مهیا پیچر تیم نیویورک متز را می‌بینید که او نیز از وینسترول وینسترول استفاده کرده است :
او نیز بدن فیتی دارد، اما مشخصا یک بدنساز در نظر گرفته نمی‌شود.
و از دیدگاه بانوان، در زیر عکس فلورنس اکپو-اومه را می‌بینید که او نیز یک دونده و مصرف کننده وینسترول بوده است :
او نیز بدنی فیت دارد اما طوری نیست که نشان دهد مصرف کننده استروئید می‌باشد.
و در آخر، در زیر تصویر ناتالیا میخنویچ پرتاب کننده وزنه بلاروسی را می‌بینید که به دلیل مصرف وینسترول محروم شد، همانطور که می‌بینید ظاهر او نیز نرمال می‌باشد :
اگرچه حجم عضلات او از اکثر بانوان بیشتر به نظر می‌رسد، اما او چربی زیادی هم دارد که همین تشخیص دادن مصرف استروئید توسط او را سخت می‌کند.
اما نکته این است که شما در اغلب موارد نمیتوانید بگویید که فردی در حال مصرف وینسترول – استنازول یا دیگر استروئیدها می‌باشد و تنها از طریق نگاه کردن به آنها اغلب نمیتوانید این تشخیص را دهید. برخی از مصرف کنندگان استروئید دارای مقدار قابل توجهی چربی در بدن خود هستند. برخی از آنها نیز لاغر و خوش فرم هستند.
و برخی‌‌ها هم همانگونه هستند که شما انتظار دارید، حجیم، کم چرب و عضلانی.
به یاد داشته باشید که بسیاری از ورزشکاران به دلیل حجیم شدن از وینسترول وینسترول یا دیگر استروئیدها استفاده نمیکنند. استروئیدها مستقیما عملکرد فرد را در بسیاری از ورزش‌ها افزایش میدهند و همچنین از طریق بهبود ریکاوری و انجام تمرینات بیشتر به عملکرد افراد در تمام ورزش‌ها به شکل غیر مستقیم نیز کمک میکنند.
برای این دست از افراد، عضله سازی زیاد مهم نیست و جز اهداف اصلی آنها محسوب نمی‌شود. بنابراین، شما چگونه میتوانید تشخیص دهید که فردی در حال مصرف وینسترول وینسترول می‌باشد؟ شما نمیتوانید. مگر اینکه فرد یک بدنساز حرفه ای یا چیزی شبیه آنها باشد، شما به هیچ وجه نمیتوانید تشخیص دهید که آن فرد در حال مصرف استروئید می‌باشد. تنها راه دانستن این موضوع این است که از فرد در زمانی که بهترین ظاهر و عملکرد را دارد آزمایش‌های خون مکرری در بلند مدت گرفته شود که انجام این کار نیز امکان پذیر نیست.
