همه چیز در مورد پپتید BPC 157

پپتید BPC 157 یک پپتید مصنوعی می‌باشد که در حال حاضر به دلیل قابلیت احیا کننده اش، مورد استفاده و تحقیق قرار گرفته است. اینطور ادعا شده که این پپتید میتواند به مردم در احیای سریع تر بافت ماهیچه ای و ریکاوری بهتر بعد از تمرینات کمک کند، که این قابلیت آن را برای ورزشکاران و بدنسازان ایده آل کرده است.

متاسفانه، ترکیباتی مانند این پپتید به ندرت بدون عارضه جانبی هستند. برای (BPC 157) عوارض جانبی ای وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید، و همچنین دوز‌های آن میبایست بر اساس هدفی‌ که می‌خواهید استفاده کنید، تنظیم شود. قبل از اینکه سریع بخواهید چیزی جدید همانند این پپتید را استفاده کنید، مهم است که ابتدا جنبه‌های مثبت و منفی‌ آن را درک کنید. در ادامه این مطلب از مجله بدنسازی مکمل ها همراه ما باشید.

پپتید BPC 157 چیست؟

پپتید BPC 157 یک مکمل پپتیدی می‌باشد، که به راحتی‌ در فروشگاه‌های آنلاین و بازار فروخته میشود. موارد جالبی‌ در مورد (BPC 157) وجود دارد که آن را متمایز از رقبای دیگر خود کرده است.

اولین مورد قابل توجه در مورد (BPC 157) این است که این پپتید از پروتئینی که در دستگاه گوارش یافت میشود، گرفته میشود. چندش به نظر می‌رسد نه؟ اما خوب – این یکی‌ از دلایلی است که این پپتید را به عنوان یک ماده احیا کننده، منحصر به فرد کرده است.

اگرچه اکثر تحقیقات انجام شده روی این پپتید تنها تحقیقات حیوانی بوده‌اند، اما اینطور به نظر می‌رسد که همه آنها روی یک امر اتفاق نظر دارند : (BPC 157) یک ماده فوق‌العاده برای کمک به حفاظت از بدن می‌باشد – و نه فقط در دستگاه گوارش. (BPC 157) همچنین میتواند در بهبود شرایطی نظیر انواع زخم، روده، مفاصل و استخوان‌های آسیب دیده کمک کننده باشد.

این پپتید همچنین میتواند به مبارزه با التهابات، جلوگیری از بیماری مغزی و همچنین ریکاوری ارگان‌های آسیب دیده کمک کند.

نحوه عملکرد پپتید BPC 157

از سال ۱۹۹۱، زمانی‌ که محققان برای اولین بار به تحقیق روی این ترکیب پرداختند، شواهد و مدارک زیادی را می‌توان برای (BPC 157) یافت کرد. مزیت‌های زیادی به این پپتید نسبت داده شده، که اکثر آنها مرتبط با قابلیت آن در تسریع احیا بافت هایی نظیر ماهیچه، تاندون ها، دندان و دستگاه گوارش می‌باشد.

برخی‌ از مزایای نسبت داده شده که این پپتید در زیر ذکر شده است :

۱ . تمایل شدید در کمک به ترمیم تاندون‌ها و استخوان‌های آسیب دیده

۲ . تمایل به افزایش شانس زنده ماندن سلول ها

۳ . کاهش آسیب‌های دستگاه گوارش حاصل از مصرف دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی، و همچنین داشتن مزایای ضد التهابی مشابه آن داروها

۴ . کمک به مبارزه با سندرم روده تحریک پذیر

۵ . کمک به مقابله با علائم و درمان پیوره

۶ . افزایش سرعت ترمیم عضلات

۷ . میتواند باعث ثبات تولید اسید معده شده، و به کاهش علائم و بیماری‌های مرتبط با دستگاه گوارش کمک کند

یکی‌ از راه هایی که پپتید BPC 157 در بهبود احیای بدن ما تاثیر گذار است، مداخله در میزان تولید نیتریک اکسید بدن می‌باشد. افزایش سطح نیتریک اکسید باعث کمک به اتساع عروق خونی در بدن شده، که این امر باعث دسترسی‌ آسان تر اکسیژن، خون و مواد مغذی به نقاط مهم بدن میشود.

(پپتید BPC 157 همچنین به طور مستقیم میتواند باعث بهبود سلامت لایه درون رگی شود – که یک لایه محافظتی روی دیواره رگ‌های خونی ما می‌باشد. این یعنی‌ این پپتید میتواند سرعت ترمیم زخم‌ها را افزایش دهد.

پپتید BPC 157 همچنین به تولید کلاژن در بدن کمک می‌کند. کلاژن پروتئین اصلی‌ موجود در بافت پوست ما می‌باشد، بنابراین افزایش تولید این پروتئین حیاتی به این معنی‌ است که سرعت ترمیم زخم‌ها و پوست آسیب دیده نیز افزایش پیدا می‌کند.

اثرات ضد التهابی (BPC 157) نیز در واقع بسیار قدرتمند گزارش شده است به طوری که میتواند رقیب دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی یا مسکن‌های ساده ای نظیر آسپیرین یا استامینوفن باشد.

دوز‌های پپتید BPC 157

دوز مورد استفاده (BPC 157) عموما بستگی به هدف فردی دارد که خواهان تزریق این ماده است. در اکثر تحقیقات انجام شده روی این پپتید، آنها توصیه کرده‌اند که مردم میبایست از دوزهایی در رنج ۱-۱۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن استفاده کنند.

این یعنی‌ اگر وزن شما ۶۰ کیلو می‌باشد، شما میبایست چیزی بین ۶۰-۶۰۰ میکروگرم از این پپتید دریافت کنید. این تزریقات میبایست روزانه انجام شوند، اما برخی‌ مصرف کنندگان گزارش داده اند که آنها با انجام دو تزریق و تقسیم دوز خود به دو بخش در روز مزایای بیشتری دریافت کرده‌اند.

نحوه مصرف پپتید BPC 157

اگر شما (BPC 157) را در اینترنت سفارش دهید، که به احتمال زیاد مجبورید همین کار را بکنید، محصول شما احتمالا در فرم پودر برایتان فرستاده میشود. اگر بخواهید آن را تزریق کنید، پس نیازمند تبدیل آن به فرم قابل تزریق هستید.

برای این منظور، شما میبایست مقداری آب باکتریواستاتیک تهیه کنید. این آب مقاوم به باکتری بوده و برای تزریق بسیار ایمن تر است. برای قابل تزریق کردن پودر، از گام‌های زیر پیروی کنید :

۱ . درپوش آب باکتریواستاتیک و (BPC 157) را برداشته و هر دو را با الکل ضد عفونی‌ کنید.

۲ . برای فهمیدن دوز دقیق مورد نیازتان ممکن است مجبور باشید کمی‌ محاسبات انجام دهید. اگر یک ویال ۳۰ میلی‌ لیتری آب باکتریواستاتیک دارید، پس میتوانید با آن ۳ عدد سرنگ استاندارد انسولین را پر کنید و آنها را درون یک ویال ۵ میلی‌ گرمی‌ (BPC 157) خالی‌ کنید. این امر میبایست باعث پر شدن ویال (BPC 157) شود.

۳ . اگر از این نسبت‌ها استفاده کنید، پس از هر بار پر کردن یک سرنگ استاندارد ۱ سی‌ سی‌، میتوانید چیزی حدود ۲۵۰ میکرو گرم (BPC 157) دریافت کنید.

برای ایمنی، حتما محلول را در مکانی خنک نگه داری کنید. این ماده نسبت به اشعه فرا بنفش و گرما بسیار حساس می‌باشد، اما در دمای اتاق تا حدود ۱۰ هفته دوام می آورد. بهترین مکان برای نگهداری آن در یخچال می‌باشد، جایی که میتواند حدود ۶ ماه سالم بماند. (BPC 157) را همچنین می‌توان به مدت دو سال فریز کرد.

تزریقات پپتید BPC 157

(BPC 157) به شکل سیستماتیک عمل می‌کند، به این معنی‌ که تنها مناطقی از بدن را هدف قرار میدهد که نیازمند کمک هستند. شما میتوانید آن را به دو روش تزریق کنید. در هر دو روش شما نیازمند ضد عفونی‌ کردن محل تزریق با الکل هستید تا از بروز هرگونه عفونت احتمالی‌ پیشگیری شود.

تزریق زیر پوستی‌ پپتید BPC 157

در تزریق زیر پوستی‌ سوزن به زیر پوست رفته و عموما درد کمتری نسبت به تزریق درون ماهیچه ای دارد. اگر می‌خواهید تزریق زیر پوستی‌ انجام دهید، میبایست تلاش کرده تا ماده را در نزدیک‌ ترین مکان آسیب دیده تزریق کنید. برای تزریق زیر پوستی‌، آسان‌ترین راه گرفتن بخش کوچکی از پوست نزدیک محل آسیب دیده با انگشتان شست و اشاره می‌باشد. سوزن را به پوست محلی که بین انگشتان خود دارید فرو کنید.

تزریق درون ماهیچه ای پپتید BPC 157

در تزریق درون ماهیچه ای سوزن مستقیما به درون ماهیچه میرود و معمولا درد بیشتری نسبت به تزریق زیر پوستی‌ دارد. در این مدل نیز تزریق میبایست در نزدیک‌ ترین مکان به نقطه آسیب دیده انجام شود. تزریق درون ماهیچه ای کمی‌ سخت تر می‌باشد، اگر قبلا سابقه انجام چنین تزریقی را نداشته اید، از یک فرد حرفه ای بخواهید تا نحوه انجام آن را به شما نشان دهد.

مصرف خوراکی پپتید BPC 157

مصرف خوراکی (BPC 157) آسان است – میتوانید از طریق اسپری کردن یا صرفا مصرف یک دوز در فرم قرص این کار را انجام دهید.

اگر می‌خواهید فرم قرص آن نیز اثر گذاری به اندازه فرم تزریقی داشته باشد، میبایست آن را حداقل به مدت ۲ دقیقه در دهان تان نگه دارید. این روش با عنوان مصرف زیر زبانی شناخته میشود و در این حالت دارو از طریق رگ‌های خونی دهان، مستقیما به درون جریان خون جذب میشود.

اما اگر قرص را ببلعید، حین هضم شدن بخشی از دارو نیز از بین میرود. این روش مصرف نیز همچنان میتواند کارامد باشد، اما نیازمند دوز‌های بالاتری خواهید بود که هزینه را نیز افزایش میدهد.

عوارض جانبی (BPC 157)

در حال حاضر، عوارض جانبی بسیار زیادی برای پپتید BPC 157 گزارش نشده است، البته تا زمانی‌ که از دوز‌های معقول استفاده شود.

برخی‌ عوارض جانبی برای آن گزارش شده‌اند، اما اکثر آنها در اوایل دوره مصرف بروز کرده‌اند، زمانی‌ که بدن در حال انطباق خود با این ماده بوده است. این عوارض معمولا گوارشی هستند، نظیر ناراحتی‌ معده، حالت تعوع و مریضی خفیف.

مصرف آن در دوز‌های بسیار بالا میتواند منجر به مشکلاتی نظیر تحریک پذیری و عدم ثبات حالات خلقی‌ شود، که احتمالا دلیل آن افزایش بیش از حد تولید کورتیزول در بدن می‌باشد.

(BPC 157) و (TB 500) – تفاوت در چیست؟

(BPC 157) و (TB 500) هر دو به دلیل کمک به درمان بسیار سریع تر افراد آسیب دیده شناخته میشوند، اما این دو ترکیب کاملا با هم متفاوت هستند.

(BPC 157) ارگانیک تر در نظر گرفته میشود، زیرا گرفته شده از دستگاه گوارش است. اما، به همین دلیل، به اندازه (TB 500) قدرتمند یا کارامد نیست، که در زمینه توانایی در ترمیم بافت ماهیچه ای، نظرات بهتری را دریافت کرده است.

بحث‌های جنجالی بر سر (TB 500) بیشتر از (BPC 157) بوده است، اما به هر حال برخی‌ تحقیقات نشان میدهند که (TB 500) در واقع میتواند باعث احتمال پیشرفت سرطان در افرادی شود که از قبل دارای سلول‌های سرطانی در بدن خود بوده‌اند. (TB 500) همچنین میتواند باعث ایجاد خستگی‌ شود، که این امر برای انجام تمرینات مناسب نیست.

هرچه که هست، مورد قطعی‌ این است که تحقیقات کمتری روی (TB 500) تا کنون انجام شده، و اگرچه این ماده ممکن است نشان دهنده قدرت بیشتر در برخی‌ موارد باشد، اما اثرات کامل آن روی بدن هنوز درک نشده است.

جمع بندی

پپتید BPC 157 یک ماده قدرتمند است که میتواند باعث تسریع درمان زخم ها، ترمیم بافت‌ها و استخوان‌های آسیب دیده و کمک به بهبود سلامت دستگاه گوارش شود. از آنجایی که برای این پپتید عوارض جانبی زیادی گزارش نشده است، میتواند ابزاری کارامد برای هر بدنساز، ورزشکار یا فرد آسیب دیده باشد.