راهنمای کامل جوجیتسوی برزیلی برای مبتدیان
4.3

راهنمای کامل جوجیتسوی برزیلی برای مبتدیان

  • سیستم های تمرینی
  • 25 اکتبر 21
  • حسام رضائی
  • 6,028 بازدید
  • 4 دیدگاه

“ جوجیتسویی که من ابداع کردم برای دادن شانسی‌ به افراد ضعیف در برابر افراد قوی و سنگین وزن طراحی شد. “ – هلیو گریسی

جوجیتسوی برزیلی (BJJ) در حال افزایش محبوبیت در سراسر جهان می‌باشد، و اکنون میتوانید در اکثر شهر‌های مختلف در جهان باشگاه‌های آن را پیدا کنید.

بیشتر از هر هنر رزمی دیگر، این ورزش توانسته راه خود را به رسانه‌های محبوبی از (The Matrix) گرفته تا (UFC) تا اکانت‌های سلبریتی‌های مجازی باز کند.

اما دلیل این محبوبیت و علاقه مندی سریع و قابل توجه چه می‌باشد؟ در ادامه این مطلب از سایت بدنسازی مکمل ها به یک راهنمایی واقعا کامل از جوجیتسوی برزیلی می پردازیم.

چندین توضیح در این مورد وجود دارد :

۱ . جوجیتسوی برزیلی (BJJ) جزیی اصلی‌ از هنر‌های رزمی ترکیبی‌ (MMA) می‌باشد، که در طول دو دهه گذشته توانسته به یکی‌ از پر بازدید‌ترین ورزش‌ها در جهان تبدیل شود. رویس گریسی، که یک ورزشکار حرفه ای (BJJ) می‌باشد، همچنین توانسته برنده سه رقابت از پنج رقابت اول (UFC) شود، که این امر توانسته اعتبار زیادی به (BJJ) دهد.

۲ . جوجیتسوی برزیلی (BJJ) توسط بسیاری، یکی‌ از کامل‌ ترین و کاربردی‌ترین متد‌های دفاع شخصی‌ در نظر گرفته میشود.

۳ . تحقیقات نشان میدهند این ورزش ایمن تر از بسیاری دیگر از هنر‌های رزمی می‌باشد، مخصوصا آنهایی که شامل مبارزه با مشت میشوند، که این امر این ورزش را مناسب تمام سنین با هر سطح توانایی کرده است.

۴ . این ورزش دارای اتمسفری کاملا مثبت، باز و ساده و بی‌ آلایش بوده که همین امر باعث شده تا مبتدیان احساس نزدیکی‌ خوبی‌ به آن کنند.

۵ . این ورزش فرصت‌های بی‌ شماری را برای پیشرفت ارائه میدهد. شما در هر جلسه چیز‌های جدیدی خواهید آموخت، و حتی برترین افراد این رشته نیز بی‌ وقفه در حال بهبود خود هستند.

از آنجایی که در حال خواندن این مقاله هستید، احتمال زیاد تب جوجیتسوی برزیلی (BJJ) شما را نیز گرفته است، و در این مقاله، قرار است هرچه که برای شروع این رشته ورزشی نیاز است بدانید را بیاموزید.

چه تازه در مورد این ورزش شنیده باشید، چه چند جلسه کار کرده باشید، یا برای سالها است که تمرین می‌کنید، باز هم میتوانید از این مقاله نکات خوبی‌ را بیاموزید.

جوجیتسوی برزیلی (BJJ) چیست؟

جوجیتسوی برزیلی یک هنر رزمی و ورزشی درگیرانه بوده که محوریت آن مبارزه روی زمین است.

خلاصه کلام این است که شما میبایست حریف خود را زمین زده، حرکات آنها را کنترل کرده و آنها را وادار به تسلیم کنید و در عین حال میبایست تلاش‌های آنها در جهت تسلیم کردن خودتان را خنثی کنید. در رقابت‌های جوجیتسوی برزیلی، شما همچنین میتوانید حریف خود را از طریق جمع‌آوری امتیازات بیشتر شکست دهید، حتی اگر هیچ کدام تان تسلیم نشوید (که این امتیازات توسط داوران با انواع مانور‌های مختلف اعطا میشود).

بهترین توصیفی که در مورد جوجیتسوی برزیلی تا کنون شنیده‌ام این است که این ورزش نوعی “ شطرنج فیزیکی‌ “ است. همانند شطرنج، قوانین و راه‌های ممکن برای پیروزی برای هر دو طرف مشخص و شناخته شده است، و موفقیت تنها از طریق شناسایی، اتخاذ و اجرای این استراتژی‌ها سریع تر از رقیب تان حاصل میشود.

مساله این است که گزینه‌های بسیار زیادی برای تسلیم کردن حریف تان و همچنین خنثی کردن حملات آنها وجود دارد، و یادگیری زمان، چگونگی‌ و چرایی استفاده از هر کدام از آنها نیازمند سال‌ها تمرین می‌باشد.

هرچه مبارز مهارت بیشتری داشته باشد، تکنیک‌های حمله و فرار بیشتری در چنته خود خواهد داشت و با این مهارت بیشتر میتوانند راحت تر از گارد شما عبور کرده و شکست تان دهند. به علاوه، اینگونه افراد قضاوت بهتری در مورد اینکه از چه تکنیک حمله یا فراری در زمان مناسب استفاده کنند دارند، و در این حالت آنها با انتخاب راه مناسب در بهترین موقعیت با صرف کمترین انرژی قرار میگیرند.

بسیاری از افراد به منظور روی فرم آمدن، آموختن دفاع شخصی‌ یا انجام رقابت به سراغ (BJJ) می آیند. در مورد آخر، رقابت کنندگان توسط سازمان‌های مختلفی‌ مدیریت میشوند، اما مهم‌ ترین آنها، فدراسیون بین المللی جوجیتسوی برزیلی (IBJJF) می‌باشد.

همانطور که قبلا ذکر شد، جوجیتسوی برزیلی (BJJ) همچنین بخشی بسیار مهم از هنر‌های رزمی ترکیبی‌ (MMA) بوده و بنیان مبارزات تن به تن در ارتش ایالات متحده آمریکا و بسیاری دیگر از ارتش‌ها در جهان می‌باشد.

تاریخچه جوجیتسوی برزیلی

در سال ۱۹۱۴، یک بوکسور حرفه ای، جودوکا و معلم ژاپنی به نام میتسویو مائدا با گام نهادن به بیرون از قایق وارد خاک برزیل شد. ماموریت او ساده بود : تبلیغ و ترویج جودو به عنوان ورزش مبارزه ای برتر.

او کلاس‌های زیادی را در سراسر برزیل برپا کرد و توانست پسری ۱۴ ساله به نام گاستاو گریسی را شیفته این ورزش کند. گریسی نیز خود تبدیل به دانش آموزی مشتاق و مبلغ آموزه‌های مائدا شد و کلام او را به دیگر برادران خود، از جمله برادر کوچک ترش هلیو، رساند.

کارلوس، هلیو و چندین تن دیگر از برادران گریسی روی به این ورزش آورده و با ادغام قواعد جودو با تجربه ها، علایق و اصول شخصی‌ خود سبک مبارزه ای جدیدی به نام جوجیتسوی برزیلی را ابداع کردند.

تفاوت اصلی‌ بین جوجیتسوی برزیلی (BJJ) و جودو این است که در جودو تمرکز روی پرت کردن حریف روی زمین است و هنگامی که حریف به زمین خورد، دیگر اقدام قابل توجهی‌ و تمرکز خاصی‌ روی این بخش قرار ندارد، در حالی‌ که تمرکز (BJJ) روی چگونگی‌ تسلیم کردن حریف روی زمین از طریق دستور العمل‌ها و اجرای تکنیک‌های کافی‌ می‌باشد.

برای درک واقعی پیدایش جوجیتسوی برزیلی، شما میبایست در تاریخ به عقب بازگشته و دوره نارا از قرن هشتم در ژاپن را بررسی کنید، جایی‌ که جوجیتسو به عنوان فرمی از مبارزات تن به تن متولد شد تا مکملی برای مبارزات با شمشیر و نیزه باشد.

تمرکز این فرم جدید از جوجیتسو روی پرت کردن، قفل کردن مفاصل و گرفتن توانایی حرکت کردن بود – تکنیک هایی که برای مبارزه با دشمنان زره پوش و مسلح طراحی شده بود. در طول دوره ادو از قرون ۱۷ و ۱۸، صنعتی سازی باعث از مد افتادن جنگ‌های سامورایی شد، و تمرین کنندگان جوجیتسو شروع به درک بیشتر ارزش بالای تکنیک هایی کردند که بیشتر برای مبارزه با حریفان غیر مسلح مناسب بود.

این سبک مبارزه در اواخر ۱۸۰۰ کمی‌ پس از اصلاحات میجی به جودو تکامل یافت، سپس به لطف تبلیغات مائدا در برزیل مخاطب پیدا کرد، و سپس توسط برادران گیسی و فرزندان آنها به جوجیتسوی برزیلی تغییر شکل داد.

و اینگونه بود که یک هنر رزمی باستانی آموزش داده شده به نیرو‌های ویژه ژاپن فئودال توانست راه خود را به میدان‌های نبرد مدرن، نمایش‌های تلوزیونی و باشگاه‌های هر کوچه برزنی پیدا کند.

انواع کمربند‌های جوجیتسوی برزیلی

همانند هر هنر رزمی دیگر، جوجیتسوی برزیلی نیز دارای کمربند‌های مختلف برای رتبه بندی ورزشکاران بر اساس سطح مهارت‌ شان می‌باشد.

شش کمربند جوجیتسوی برزیلی (BJJ) عبارتند از :

کمربند سفید : کمربند سفید برای افرادی است که در (BJJ) کاملا مبتدی هستند. به عنوان یک کمربند سفید، هدف اصلی‌ شما یادگیری اصول پایه این ورزش می‌باشد.

کمربند آبی‌ : کمربند آبی‌ اولین کمربندی در (BJJ) می‌باشد که بر اساس قابلیت‌های شما به دست می آید. به عنوان یک کمربند آبی‌، شما میبایست دانشی خوب از موقعیت‌ها و تکنیک‌های فرار اصلی‌ داشته باشید، مکانیک پایه تکنیک‌های تسلیم را درک کنید، و قادر باشید از تکنیک‌های بیشتری هنگام چرخش به جای اتکا به فرم بدنی و غریزه استفاده کنید.

کمرند بنفش : کمربند بنفش برای افراد بالغ سطح متوسط در (BJJ) می‌باشد. هنگامی که به کمربند بنفش برسید، شما بر اساس تجربه خواهید دانست که کدام موقعیت‌ها و تکنیک‌ها مناسب سبک مبارزه شما میباشند. همچنین در این مقطع آن قدری پیشرفت کرده‌اید که بتوانید شروع به آموزش افراد کمربند آبی‌ و کمربند سفید کنید.

کمربند قهوه ای : کمربند قهوه ای بالاترین رتبه قبل از کمربند مشکی‌ است. کمربند قهوه ای بودن عمدتا مربوط به ریزه کاری‌ها و اصطلاحا صیقل دادن بیشتر مهارت‌هایتان برای رسیدن به کمربند مشکی‌ می‌باشد. در این مقطع شما حرفه ای در نظر گرفته میشوید.

کمربند مشکی‌ : کمربند مشکی‌ نشان دهنده سطحی بسیار بالا از مهارت‌های تکنیکی‌ و عملیاتی در (BJJ) می‌باشد. افراد کمربند مشکی‌ استادانی هستند که هزاران ساعت را روی مت صرف کرده و تکنیک‌های خود را ارتقا داده اند. کمربند مشکی‌‌ها عموما مدرس هستند، و اغلب آموزشگاه خود را دارند. همچنین چندین نوع کمربند مشکی‌ حرفه ای با نام “ کورال بلت “ وجود دارد، که به مبارزانی که به کمربند قرمز نزدیک میشوند اعطا میشود.

کمربند قرمز : کمربند قرمز ارزشمند‌ترین کمربند (BJJ) می‌باشد، و تنها برای مبارزانی است که تاثیر گذاری شان، شهرت‌ شان و خروجی کاری‌ شان در مجموع باعث به جلو بردن این ورزش شده باشد. کمربند قرمز تقریبا ماهیت تشریفاتی دارد و بر اساس میزان مشارکت شما در این ورزش اهدا میشود، و سطح فنی‌ شما زیاد معیار نیست (البته آن هم فاکتوری محسوب میشود).

مهم‌ ترین قانون پیشروی از یک کمربند به کمربند دیگر، قابلیت شما در انجام انواع تکنیک‌های فرار و تسلیم در زمان صحیح می‌باشد.

اساسا، مدرس یا مدرسان شما بر اساس عملکردتان در کلاس یا رقابت سطح مهارت شما را مورد ارزیابی گزینشی قرار میدهند، اما برخی‌ سازمان‌های (BJJ) نیز معیار‌های گزینشی بیشتری دارند (عمدتا برای کمربند‌های سطح پایین تر).

همچنین ممکن است برخی‌ افراد را ببینید که روی کمربند‌شان نوار‌های سفید قرار دارد، که نشان دهنده جوایزی رسمی‌ برای افراد به خاطر پیشرفت در یک سطح کمربند می‌باشد. برای مثال، ممکن است کمربند شما سفید با سه نوار باشد، که این امر شما را بالاتر از کمربند سفید با دو نوار قرار میدهد. هر باشگاه (BJJ) دارای سیستم مخصوص به خود جهت اعطای نوار می‌باشد، اما در مجموع شما قبل از ارتقا به کمربند بعدی، چهار نوار دریافت خواهید کرد.

یک تفاوت قابل توجه بین (BJJ) و برخی‌ دیگر از هنر‌های رزمی نظیر کاراته، تکواندو یا آیکیدو، این است که پیشرفت از یک کمربند به کمربند دیگر زمان بسیار بیشتری را میطلبد. برای مثال، عجیب نیست که برای ارتقا از کمربند سفید به کمربند آبی‌ نیازمند به ۲ یا ۳ سال تمرین مستمر باشید، در صورتی‌ که این پیشرفت در کاراته ممکن است تنها ۶ ماه زمان ببرد. همچنین به دست آوردن کمربند مشکی‌ (BJJ)، سخت‌ ترین کار بین تمام هنر‌های رزمی دیگر می‌باشد.

اصول تمرینی جوجیتسوی برزیلی

قبل از پای گذاشتن روی مت (BJJ)، یادگیری اصول این ورزش میتواند کمک کننده باشد. مهم‌ ترین نکات به این ترتیب هستند.

بهداشت

بهداشت در (BJJ) شامل موارد بدیهی‌ میشود : بوی بدی ندهید، چنگ نزنید، مایعات (هر چیزی) را روی مت یا روی حریف نمالید، حمام کنید و …

در زیر یک جدول کامل تر را مشاهده می‌کنید :

۱ . روی مت کفش نپوشید

۲ . استفاده از دمپایی انگشتی هنگام رفتن به سرویس بهداشتی یا پیاده روی حد فاصل رختکن و مت.

۳ . ناخن‌های دست و پای خود را بگیرید

۴ . استفاده از لباس‌های تمیز چه با (gi) یا بدون آن

۵ . منظم حمام کنید، از دئودورانت استفاده کنید و قبل از جلسه دندان‌های خود را مسواک بزنید

۶ . هنگامی که مریض هستید یا حس می‌کنید مریض خواهید شد، تمرین نکنید

۷ . هرگونه بریدگی یا تاول را با بانداژ بپوشانید.

با تمام این تفاسیر، به یاد داشته باشید که شما قرار است با افراد سر تا پا عرقی‌ مبارزه کنید – در این حین ممکن است چند تا از انگشتان آنها وارد دهان شما شود، بخش هایی از بدنتان پوستمال شود و ناخواسته غرق در عرق‌های رقیب تان شوید. به هر حال همانطور که از قدیم گفته‌اند نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود.

تجهیزات انجام جوجیتسوی برزیلی

برای انجام جوجیتسوی برزیلی (BJJ) شما نیازمند تجهیزات زیادی نیستید، اما یک سری آیتم حیاتی وجود دارد که باید آنها را داشته باشید :

(gi) : یک (gi)، که همچنین با نام کیمونو نیز شناخته میشود، یک لباس کتون دو تکه و گشاد بوده که شامل یک شلوار و یک ژاکت بوده که توسط کمربند روی بدن فیکس میشود. اگر می‌خواهید در کلاس‌های جوجیتسوی برزیلی با (gi) شرکت کنید، داشتن آن ضروری است. این ست معمولا در رنگ‌های سفید، مشکی‌ یا آبی‌ به فروش می‌رسد، اما همیشه با باشگاه خود در مورد رنگ لباس صحبت کنید و ببینید آنها چه رنگی‌ را ترجیح میدهند (اکثر آنها انتخاب را به شما واگذار میکنند).

کمربند : برای اولین جلسه (BJJ) خود، نیازمند خرید یک کمربند سفید هستید.

لباس بدون (gi) : اگر بخواهید به کلاس‌های جوجیتسوی برزیلی بدون (gi) شرکت کنید، پس نیازمند یک لباس تنگ و اندامی بدون جیب، بند یا دیگر تجهیزات بوده به طوری که دست‌ها نتوانند از هیچ قسمت این لباس قلاب شوند. یک رش گارد آستین بلند، ساق پوش و شرت‌های بدون جیب (نظیر شرت‌های دوندگی و ام ام ای) میتواند خوب باشد.

رش گارد : اکثر افراد زیر (gi) خود از یک رش گارد آستین بلند یا آستین کوتاه یا نوعی لباس محافظتی استفاده کرده تا بدن‌شان دچار سایش با سطح نشود. هر نوع لباس تنگی جواب میدهد، اما لباس‌های ضد تعریق آندر آرمور یا لباس‌های مخصوص (BJJ) ترجیح داده میشوند.

محافظ دهان : شما برای (BJJ) نیازمند محافظ دهان نیستید، اما استفاده از آن ایده خوبی‌ برای محافظت از دندان‌ها و زبان می‌باشد.

دمپایی انگشتی : برای رفتن از رختکن به روی مت نیازمند یک جفت از این دمپایی هستید.

نوار چسب ورزشی : شما نیازمند این نوار نیز نیستید، اما استفاده از آن میتواند در محافظت از بند انگشتان در برابر سایش و پیچ خوردگی محافظت کند.

آداب جوجیتسوی برزیلی

آداب جوجیتسوی برزیلی (BJJ) ساده میباشند :

۱ . انجام یک تعظیم سریع قبل از گام نهادن روی مت. انجام این کار لازم نیست، اما ادب شما را نشان میدهد.

۲ . با مربی‌ خود بحث نکنید.

۳ . هنگام یادگیری یک تکنیک جدید بیش از حد به خود سخت نگیرید. با عجله کردن چیزی نصیب تان نمی‌شود، بلکه با صبر و پیشرفت تشویق خواهید شد.

۴ . به جای غر زدن، موعظه کردن و سلطه طلبی روی یادگیری، تعلیم دادن و مشارکت تمرکز کنید. از پرسیدن سوالی از رقیب تان یا نشان دادن حرکات خاصی‌ توسط او خجالت نکشید – و همین کار را در قبال دیگران انجام دهید.

۵ . اول ایمنی. اگر شما و رقیب تان نزدیک دانش آموزان دیگر یا دیوار شدید، برای لحظه ای متوقف شده، حرکت کرده تا فضای بیشتری داشته باشید و سپس از همان موقعیت قبلی‌ مجددا شروع کنید.

۶ . قبل از شروع مبارزه اطمینان حاصل کنید که حریف تان آماده است.

تسلیم شدن (submission)

تسلیم یا سابمیشن به هر تکنیکی‌ گفته میشود که باعث کنترل، آسیب یا شکست حریف تان میشود، و باعث میشود تا آنها با اعمال صحیح این تکنیک‌ها اعلام “ تسلیم “ کنند.

انواع بسیار زیادی از این تکنیک وجود دارد، و هر کدام روش انجام‌شان کمی‌ متفاوت بوده و بخش‌های مختلفی‌ از بدن را هدف قرار میدهند. برای مثال، تکنیک (armbar) باعث خم شدگی بیش از حد آرنج میشود، تکنیک (kimura) سرشانه را بیش از حد میپیچد، تکنیک (ankle lock) باعث خم شدگی بیش از حد قوزک و فشار روی تاندون آشیل میشود، و تکنیک (rear naked choke) باعث محدود شدن جریان خون به مغز میشود.

اینکه بخواهید کدام تکنیک تسلیم را انتخاب کنید بستگی به رقیب تان، آناتومی شخصی‌ و علایق، سطح مهارت، موقعیت و بسیاری دیگر از فاکتور‌ها دارد. یادگیری طیف مختلفی‌ از تکنیک‌های تسلیم و زمان و چگونگی‌ به کارگیری آنها بخشی از تار و پود (BJJ) می‌باشد.

فرار (escape)

فرار به هر تکنیکی‌ گفته میشود که شما را قادر کرده تا یک تکنیک تسلیم را خنثی و از یک موقعیت بد خارج شوید.

اگرچه تنها با انجام تکنیک‌های فرار نمیتوانید حریفی را شکست دهید، اما در صورت استفاده صحیح میتوانید از شکست اجتناب کنید.

(sweep)

(sweep) به انتقال از موقعیت تدافعی به یک موقعیت با حالت تهاجمی بیشتر می‌باشد. در مجموع، (sweep) به عنوان یک مقدمه برای انجام حمله یا اجرای تکنیک‌های تسلیم عمل می‌کند، اگرچه می‌توان از آن به خودی خود برای امتیاز گرفتن در رقابت‌های (BJJ) استفاده کرد.

(Tapping)

(Tapping) اشاره به لمس فیزیکی‌ رقیب تان یا مت دارد که نشان دهنده سیگنالی به منظور تسلیم شدن می‌باشد. معمولا، شما در این حالت به معنای واقعی کلمه با کف دست چندین بار سریع به بدن حریف خود ضربه میزنید، گویی که می‌خواهید پشه ای را له کنید.

همچنین ممکن است در شرایطی قرار بگیرید که هر دو دست تان گیر افتاده باشد یا نتوانید به بدن حریف دسترسی‌ داشته باشید، در این حالت با گفتن (tap) به صورت کلامی‌ میتوانید تسلیم شدن خود را به حریف تان اعلام کنید.

به عنوان یک مبتدی، شما میبایست در اغلب اوقات و به سرعت اعلام (tap) کنید. بسیاری از افراد که در جوجیتسوی برزیلی مبتدی هستند، (tapping) را نشانه شکست و سرافکندگی میبینند و تا آخرین نفس مبارزه میکنند تا از اعلام آن اجتناب کنند. در عوض، حرکت هوشمندانه این است که بفهمید چه زمانی‌ شرکت خورده اید، اعلام (tap) کنید، بیاموزید چرا این اتفاق افتاد و دفعه بعد از رخ دادن آن اجتناب کنید، و همین فرایند را مجدد تکرار کنید.

(Rolling) و (Shrimping) و (Bridging)

(Rolling) در دنیای جوجیتسوی برزیلی میتواند دو معنی‌ داشته باشد : یکی‌ همان معنای لغوی که اشاره به چرخش به جلو، عقب یا جناهین دارد، که مهارتی مفید برای اجرای انواع تکنیک‌های تسلیم، فرار و (sweep) می‌باشد.

اما در زبان ویژه جوجیتسوی برزیلی، (Rolling) اشاره به گلاویز شدن با رقیب تان به منظور تست و محک تکنیک‌هایتان دارد.

(Shrimping) شامل خوابیدن به پشت و استفاده از سرشانه ها، لگن و پاها برای حرکت تنه می‌باشد (همانند میگویی که روی زمین وول میخورد). این یک مانور مفید برای فرار و (sweep) کردن حریف تان می‌باشد.

(Bridging) شامل پرس کردن پاها و سرشانه‌ها یا سر روی مت به منظور بلند کردن لگن از روی زمین می‌باشد، که این تکنیک معمولا برای جابجایی حریفی که روی شما قرار دارد استفاده میشود.

(slap-bump)

قبل از شروع مبارزه با رقیب، مرسوم است که با حریف خود دست داده که از آن با نام (slap-bump) یاد میشود، که نحوه انجام آن اینگونه است : شما به آرامی به کف دست باز شده فرد دیگر ضربه زده و سپس مشت یکدیگر را به هم میچسبانید. همین!

اگرچه انجام این کار ممکن است بچگانه به نظر برسد، اما دقیقا حکم همان ضربه زدن بوکسور‌ها با دستکش به هم قبل از شروع یک مسابقه را دارد و نشانه این است که شما و حریف تان هر دو آماده هستید.

۷ موقعیت پایه جوجیتسوی برزیلی (به همراه عکس)

سوار شدن (mount)

Mount

(mount) شامل نشستن در قسمت جلویی بالاتنه حریف می‌باشد، به طوری که زانو‌ها به جناهین بدن حریف بچسبد. این موقعیت برای کسی‌ که بالا می‌باشد بسیار برتری آفرین است، زیرا میتواند حرکات فردی که در زیر میباشد را کنترل کرده، از تکنیک‌های تسلیم بسیاری استفاده کرده، و در مقابل حملات و تکنیک‌های فرار فردی که روی آن نشسته بهتر مقاومت کند.

کنترل جانبی (Side control)

Side Control

کنترل جانبی موقعیتی است که در آن بدن شما روی بدن حریف قرار می‌گیرد به طوری که یک زاویه ۹۰ درجه را تشکیل میدهد. بسته به نوع موقعیت بدن شما، انواع بسیار زیادی از تکنیک کنترل جانبی وجود دارد که هر کدام دارای مزایا و معایب خود میباشند. در این تکنیک نیز راه‌های بسیار زیادی برای سلطه یا تسلیم حریف وجود داشته و در عین حال گزینه‌های دفاع حریف را نیز محدود می‌کند.

گارد (Guard)

Guard

گارد به موقعیتی گفته میشود که در آن شما به پشت خوابیده و تلاش می‌کنید با پاهایتان حریف را کنترل کنید. اکثر افراد مبتدی در جوجیتسوی برزیلی ابتدا حرکتی‌ با عنوان “ گارد بسته “ را می آموزند، که در آن شما پاهایتان را به دور بدن حریف گره می‌کنید. گارد اساسا یک موقعیت دفاعی بوده، اما میتواند پایه گذار بسیاری از تکنیک‌های تسلیم و (sweep) باشد.

گارد نیمه (Half guard)

half-guard

گارد نیمه نیز همانند گارد می‌باشد، با این تفاوت که به جای اینکه هر دو پای خود را دور حریف خود گره کنید، تنها یک پای حریف را با پاهای خود قلاب خواهید کرد.

سواری از پشت (Back mount)

Back Mount

(Back mount) موقعیتی است که در آن شما در پشت حریف خود قرار گرفته به طوری که پاها به دور بدن او قلاب شده باشد. این یکی‌ از بهترین موقعیت هایی است که میتوانید در آن قرار بگیرید، زیرا شما را قادر میسازد تا حملات بسیار متفاوتی را انجام دهید. این موقعیت از حمله حریف به شما جلوگیری کرده و این گزینه را دارید تا در هر زمان دلخواه به موقعیت متفاوتی تغییر وضعیت دهید. اساسا، شما کنترل مبارزه را در دست دارید.

لاک پشت (Turtle)

Turtle (2)

لاک پشت موقعیتی است که در آن شما روی دست‌ها و زانوان خود قرار گرفته به طوری که سر نزدیک به بدن می‌باشد. معمولا، در این موقعیت حریف تان بالا یا پشت شما قرار می‌گیرد. لاک پشت یک موقعیت دفاعی بوده که در آن شما میتوانید حملات حریف را خنثی کرده یا خودتان حمله کنید.

زانو روی شکم (Knee on belly)

Knee on Belly

این تکنیک دقیقا همان چیزی است که از نام آن بر میاید – شما زانوی خود را روی شکم حریف زمانی‌ که روبروی تنه آنها قرار دارید قرار میدهید. این یک موقعیت بسیار کارامد می‌باشد تا حریف در معرض تسلیم شدن قرار بگیرد. این موقعیت همچنین بسیار ناراحت کننده می‌باشد، که این امر حریف را وادار کرده تا برای فرار از آن سخت تلاش کند (که این امر انرژی زیادی را از آنها گرفته و حملات راحت تر میتواند روی آنها انجام شود).

تمرینات قدرتی‌ برای جوجیتسوی برزیلی

قوی بودن یک مزیت در (BJJ) می‌باشد، اما این امر عمدتا زمانی‌ مصداق دارد که حریف شما از لحاظ فنی هم سطح یا پایین تر از شما باشد. اگر حریف تان فردی بهتر در (BJJ) می‌باشد، پس احتمالا خواهید باخت، حتی اگر بسیار حجیم تر و قوی تر باشید.

با این بیان، اما چندین دلیل برای مفید بودن تمرینات با وزنه برای جوجیتسوی برزیلی (BJJ) وجود دارد :

۱ . تمرینات با وزنه ترکیب بدنی شما را بهبود میدهند، که این امر به کم چرب تر و فیت تر شما کمک کرده و میتواند به شکل غیر مستقیم روی مبارزات جوجیتسوی برزیلی (BJJ) شما تاثیر گذار باشد.

۲ . تمرینات با وزنه باعث تقویت مفاصل، تاندون‌ها و دیگر بافت‌های همبند میشود که این امر ممکن است ریسک آسیب دیدگی را کاهش دهد.

۳ . تمرینات با وزنه شما را قادر میسازند تا به حریفان با مهارت هم سطح یا پایین تر غلبه کنید (دوباره باید گفت که این امر شما را در برابر فردی که از نظر فنی‌ از شما بسیار بهتر است مصون نمیکند).

تغذیه برای جوجیتسوی برزیلی

جوجیتسوی برزیلی کالری سوزی بسیار زیادی را انجام میدهد، بنابراین مهم است که به اندازه کافی‌ تغذیه کرده تا در تمرینات انرژی کافی‌ را داشته باشید.

با این بیان، هرچه کم چرب تر و سبک تر باشید، سریع تر و کارایی بیشتری خواهید داشت، و شانس شما برای پیروزی در مسابقات افزایش خواهد یافت. بنابراین، باید طوری تغذیه کنید که هم عملکردتان حفظ شود و هم بتوانید بدنی کم چرب داشته یا آن را حفظ کنید.

به عبارت دیگر، هرچه ترکیب بدنی شما بهتر باشد، تمرینات تان پر ثمرتر و لذت بخش تر خواهد بود.

نویسنده:
حسام رضائی
امتیاز شما به این مطلب
4.3/5 - (9 امتیاز)

برچسب‌ها

پیشنهاد می‌کنیم بخوانید
اشتراک
اطلاع از
guest

4 دیدگاه
قدیمی ترین
جدیدترین پر امتیازترین
بازخورد داخلی
مشاهده تمام نظرات